Task Force Enigma : Cody Unabia 5

SALAMAT SA MGA NAGBASA AT NAGKOMENTO SA CHAPTER 4. SANA PO MA-ENJOY NINYO NG HUSTO ANG KABANATANG ITO. I LOVE YOU GUYS!!!


CHAPTER 5

Parang timang na sinundan ni Kearse si Cody papasok ng bahay. Hindi pa rin ito kumikibo ng maayos kahit ilang sorry na ang ginawa niya. Lalo tuloy siyang kinain ng pagka-guilty.

Tse! Inaway-away mo tapos magi-guilty ka?

Dinedma niya ang pasaway na isip niya. Kung iintindihin niya kasi iyon ay hindi siya lalong makakagawa ng tama. Nilapitan niya ang walang kibong si Cody na nasa pinto na ng silid niya.

"Cody..." sambit niya.

Lumingon ito at bahagyang ngumiti. Hindi nga lang kasing-kislap ng mata nito ngayon ang mga nakaraang kislap nun.

"Ahm... pwede bang humiram ng cellphone Kearse? Tatawagan ko na lang yung mga kaibigan ko para magpasundo."

"Huh?" he was stunned by the softness of his voice. Parang hindi ito yung Cody na makulit. Medyo nakilala naman na niya ito kahit saglit pa lang silang nagkakakilala.

"Pwede ba? Wala kasi akong pamasahe eh, nakalimutan kong wala nga pala akong wallet o kahit na ano. Patawag na lang para maka-uwi na ako at wala ka na ring aalalahaning kahina-hinalang tao dito sa bahay mo."

Aray!

Sapul na sapul siya dun. Napangiwi tuloy siya ng lihim.

"Eh Cody, di mo namang kailangang umalis eh." naiinis nang sabi niya. Ganun siya kapag napu-frustrate.

"Mas mabuti ng ganun Kearse. Maraming salamat sa abala, pero hindi ko rin gustong hindi kayo makampante na may aali-aligid na kahina-hinalang tao dito." malamig pa ring tugon ni Cody pero may bigat sa kanya ang dating ng bawat salita nito.

"Sobra ka naman!" his temper finally snapped. "Sorry na nga ako ng sorry dito eh, pero wala ka pa ring tigil sa pagpapa-guilty sa akin!"

Tiningnan lang siya ni Cody ng parang balewala ang pagkaasar niya ng tuluyan.

"O sige, bahala ka! Iyan ang phone ko!" sabay abot niya rito ng aparato. "Mabuti pang umalis ka na kasi ayaw mo namang tanggapin ang sorry ko!" asar na asar na talagang tugon niya.

Mukha namang nainis na rin ito at hindi binitawan ang cellphone niyang nasa kamay niya pa rin hanggang ngayon. Hindi kasi nito binitawan ang kamay niya ng iabot niya iyon dito.

"What's eating you? Aalis na nga ako di ba? Ikaw pa ang nagagalit?" sabi ni Cody.

"Eh ikaw naman kasi eh, ayoko sa lahat ay yung pinagmumukha akong tanga Cody. Kung ayaw mo ng sorry ko, sabihin mo, mas mauunawaan ko pa iyon!" galit na talaga niyang sabi.

"Argh, aren't you a work of art? Eh kung ginaganito kaya kita?" gigil na gigil na rin nitong sabi.

Kasabay ng pagkasabi nito niyon ay ang pagkabig nito sa kanya ng tuluyan saka sinakop ang kanyang labi.

Napatulala siya.

Nanglaki ang mga mata.

Naging mapaghanap ang mga labi ni Cody. Tumitikim. Inaakit siya. Nang-aangkin. Nahulog tuloy ang cellphone sa sahig pero dedma lang siya. Nakalimutan na niya ng tuluyan ang pinag-uusapan nila ng dahil sa mapaghanap na halik na iyon.

Nang mapaghiwalay sila ay inakala niyang katapusan na. Hindi pa pala. Mabilis nitong hinubad ang kamiseta at siya ay naiwang nakamasid lang. Halos tigagal sa napakabilis na pangyayari.

Bago pa siya makabalik sa katinuan at makaisip ng paraan para tumakas sa nakangingilong sitwasyon na iyon ay sinibasib na naman nito ang kanyang labi.

Cody was only kissing his lips yet Kearse felt like he was coming down with a fever already. Init na init siya. Hinahabol niya ang bawat galaw ng labi nito. Never in his wildest dreams that he would be kissing somebody in such intense passion.

Dumako ang labi nito sa kanyang leeg, pa puno ng kanyang tainga habang ang kanyang kamay ay naglalakbay sa matipunong likod nito. Hindi pa ulit nagkakalapat ang mga labi nila pero dama niyang hingal na hingal siya sa sitwasyon at antisipasyon.

Hinaklit nito ang suot niyang poloshirt. Muntik na iyong masira pero wala pa rin siyang paki. Ang mahalaga ay ang init na pinagsasaluhan nila ni Cody.

Cody grabbed his buttocks to make him aware of his steely maleness inside his jeans. Na-shock siya sa intensidad na naramdaman niya. Bigla ang pag-ahon ng excitement sa buong katawan niya.

Napasinghap siya when Cody's lips touched his bare chest and sucked hungrily on one nipple. All he could do was place his trembling hands on his head and breath heavily. Nangangapos ang hininga niya at nararamdaman niyang tila nalulusaw ang buto niya sa tuhod. Making him unable to stand. But Cody held him still.

Muling nagtagpo ang kanilang tila mga uhaw na labi. Kearse decided to finally give in. He was now kissing Cody hungrily as well. Noon niya naunawaan kung gaano kasidhi ang pagnanais niyang magkaroon ng katuparan ang lahat ng iyon sa pagitan nila ni Cody.

Cody pulled him near him and again, he gasped as he felt his obvious arousal. Hindi niya alam kung paano niyang nagagawang iparamdam ang ganoong bagay dito but Kearse felt his pride went haywire. A shiver ran up his spine. Nagsimulang maglakbay ang kamay nito sa katawan niya habang ang labi ay patuloy sa pagpapaligaya sa kanya.

Ginagap ni Cody ang kamay niya and placed it on his throbbing shaft covered by his jeans. Nagmamadali niyang hinagilap ang zipper nito when he came to realize one thing. He was wearing Jaimes' button fly jeans. Medyo pahirapan ang suot nito pero keri niya. Kakayanin niya! Ngayon pa ba?

Hindi niya alam kung hihimatayin ba siya o matutumba kaya pinili niyang lumuhod na lang. Pero parang may pwersang pilit siyang ibinabalik sa katinuan and he felt Cody shaking him. Hard. Like he was on a trance or something.

Nagulat pa siya ng makitang nakadamit si Cody. Nakakunot ang noo at matamang nakatitig sa kanya.

What happened? Tanong niya sa isip.

Nararamdaman pa niya ang init ng kamay ni Cody sa balikat niya. Hindi pa rin ito tumitigil sa pagyugyog sa kanya. Nahihilo na tuloy siya.

Panaginip lang ba ang lahat ng iyon?

Wala siyang maapuhap na sasabihin. Kahit ang itinatanong ni Cody ay hindi niya maintindihan. Wala. Disoriented yata siya.

"Are you okay Kearse?" tanong ni Cody. Bakas ang maliit na pag-aalala sa tinig.

"Huh?! Where am I?" sa wakas ay sambit niya.

"Ah... sa tralala?"

"Huh? Bakit nakadamit ka? Di ba nakahubad ka?" nagtatakang tanong niya.

"Eh, malamang nagbihis ako. Kasi pinapaalis mo na ako di ba?"

"H-hindi!" malamya niyang tugon.

Shit! Nagday-dream siya talaga. At sa harap pa ni Cody. Ganun ba talaga ang epekto nito sa kanya?

"Ano, pwede na bang hiramin ang cellphone mo?" tanong nito.

"Ah oo. Pero bakit ganon?" nahihiwagaan pa rin niyang sabi.

"Anong bakit ganoon?" anito ng abutin ang cp niya.

"You were kissing me..." mahina at wala sa loob niyang sambit.

Nanlaki ang mata ni Cody sa narinig.

"Tama ba ang narinig ko? You said I were kissing you?" amused nitong tanong.

Napatampal siya sa noo.

OMG! Kearse!!! Nakakahiya ka!!! Nahihiyang tili niya sa isip.


ITUTULOY...