Sunday, January 2, 2011

Forbidden Kiss - C2

2 of 20
-------------------------
annexb.wordpress.com
iam.emildelosreyes@yahoo.com
-------------------------
Forbidden Kiss
Chapter 2
Lipad ni Adrian
-------------------------

“Manong, sarado po ninyo agad ang gate pagkalabas ko” utos ni Adrian sa security guard nila.

Carlos Adriano Silvestre Guillemas o Adrian, pangalang bininyag sa isang taong nukunukan ng yabang, suplado at saksakan ng taas ang tingin sa sarili. Anak ng public official at businesswoman. Pangatlo sa apat na magkakapatid at panganay naman na lalaki. Dalawampu’t limang taong gulang at kasalukuyang nagmamay-ari ng isang fine dining restaurant at limang travel agency. Successful na negosyante at dahil sa isang trahedya, naging masama ang tingin niya sa mundo.

“Tito” bati nang mga pamangkin ni Adrian “mag-iingat ka tito” pagkasabi nito ay humalik ang mga ito kay Adrian.

“Papakabait kayo” bilin ni Adrian sa mga ito.

“Yes tito” sabay-sabay na sagot ng mga pamangkin ni Adrian.

Pagkasabi nito ay sumakay na si Adrian sa kotse niya at pinaandar ito. “Manong ung gate!” utos ulit ni Adrian “salamat po.”

Si Adrian na ang tumayong tatay sa mga pamangkin niya pagkatapos ang trahedya na nangyari sa kanyang mga kapatid. Pabalik na ang mga kapatid niya ng Maynila galing bakasyon nang harangin ang sinasakyan nilang kotse. Pinagnakawan at binaril silang lima – ang dalawa niyang ate at ang mga asawa nila pati ang bunso niyang kapatid. Malapit na ang eleksyon nang maganap iyon, sa hinala nila ay pulitika ang totoong motibo, inuulan na kasi sila ng mga death threat para wag tumakbo ang kanyang ama sa pagkagobernador, dahil dito, sigurado silang hindi ito simpleng pagnanakaw lang. Oo, masakit man pero unti-unti niyang natatanggap na wala na sila at ang hustisya? Nabuo na ang paniniwala ni Adrian: Hustisya? Oo, walang pinapanigan ang hustisya. Kaya nga nakapiring ang mata nito. Dahil nga sa nakapiring at kadalasan ay bulag pa nga daw, hindi na nila makita kung sino ang tunay na may kasalanan. Nagtya-tyaga sa pakapa-kapa at gabay ang anino ninuman. Manong alisin ang piring at tumimbang ng tama.

Biglang nag-ring ang cellphone ni Adrian –

“Hello Pa” sabi ni Adrian.

“Nasaan ka ba ngayon?” tanong ng Papa ni Adrian.

“Papunta po ako ng San Tadeo” sabi ni Adrian.

“Manliligaw ka na naman?” wika ng papa ni Adrian “umuwi ka kaagad at pumunta ka sa opisina”

“Yes Pa!” malungkot na sagot ni Adrian sabay pindot sa end call.

Iyon naman ang Papa ni Adrian, lagi at lagi siya kung ipatawag nito sa opisina. Lagi at lagi siya kung papuntahin sa kapitolyo para sa kung anu-anong bagay – kahit na sa Maynila nakatira si Adrian ay pilit pa din siyang pinapauwi nang San Carlos para lang i-train daw na maging pulitiko – sa gawaing pangkapitolyo. Pati nga lovelife ni Adrian ay kanya nang napabayaan, higit pa at ayaw niyang biguin ang ama sa kung ano ang nais nito para sa kanya.

Hindi naman kasi kami masyadong close nitong suplado na’to, sa pagkakaalam ko, nakakalimang girlfriends pa lang siya, at limang taon ang pinakamatagal. Kawawa nga si Adrian, kasi minahal niya nang sobra-sobra pero niloloko na pala siya. Sa ngayon ay may bagong tinatarget ang gwapo, mayaman, antipatiko at mayabang na si Adrian. Ito nga ang pupuntahan niya ngayon, at kahit hindi niya alam kung saan ito nakatira, basta desidido siyang hanapin at makita ito.

Pagkalabas ng NLEX ay agad na nagtanong si Adrian. “Bata saan ang San Tadeo?”

“San Tadeo na ito” sagot ng batang pinagtanungan niya.

“Saan ang Poblacion?” tanong ulit ni Adrian.

“Poblacion po ba?” sagot ng bata “diretsuhin n’yo lang po iyan at may makikita na kayong palatandaan na Poblacion na, pagkulay yellow na ang mga poste” sagot ulit ng bata.

“Salamat” pagkasabi nito ay pinaandar na ni Adrian ang kotse. Hindi nga naglaon ay narating na niya ang binigay na palatandaan ng bata. Nakikita na niya ang mga kulay dilaw na poste. Pinaharurot niya ang kanyang kotse at sa isang iglap –

“Putcha” bigla niyang preno.

“Sorry” sigaw ng nagbibisikleta na tuloy sa pagpipidal.

Lumabas si Adrian ng kotse at sumigaw “Fuck you!” – “bwisit na iyon, muntikan pa akong mapagastos ng hindi oras” sabi niya sa sarili.

“Sorry” sigaw ulit ng nagbibisikleta at saka nag-iwan ng ngiti.

“Tarantadong iyon” wika niya ulit sa sarili – “Stupid! Idiot” muli niyang sigaw dito – “ngingiti-ngiti pa kala mo naman kay gwapo. Bakla siguro iyon” dugtong pa ng isip ni Adrian.

Muli siyang sumakay ng kotse – “he is not worthy for anything” sabi ni Adrian sa sarili.

Wow! Kabigla iyong expression niya para sa isang pinalaki ng isang koserbatibong pamilya – bawal magmura, magsabi ng hindi magaganda. Dahil sobrang higpit sa kanilang na bahay daig pa si Ms. Minchin, sa labas lang niya nagagawang ipakita lahat ng kagaguhan at katarantaduhan niya sa buhay. Kung tutuusin, mabait ito pagkaharap ang mga magulang, subalit may sungay pag nakalabas na. Animo’y isang aso na mabait sa amo, subalit saksakan ng tapang sa mga hindi kilala

Maya-maya pa ay muli siyang huminto ay nagtanong sa mga nakaparadang tricyle – “Manong saan po dito nakatira ang mga Pascual?” tanong ni Adrian.

“Ahh! Kila pareng Toto ba?” tanong ng mamang pinagtanungan niya.

Hindi man sigurado ay – “Opo” sabay na napakamot ito ng ulo at mahinang “yata.”

“Diretsuhin mo iyang kanto na iyan, pagkatapos kumaliwa ka, pagkadating mo sa may patubig, lumiko ka ulit, diretsuhin mo na iyong bukid na iyon at anduon na ang hinahanap mo” pagbibigay direksyon ng mama.

“Salamat po” nagpanggap si Adrian na naintidihan niya si manong – “hindi bali, magtatanong na lang ulit ako” sabi niya ulit sa sarili.

Marahan siyang nagmamaneho nang makita niyang may nagbibisikletang tumumba sa may pinitak. Binilisan niya ang takbo ng kotse para tulungan ito at iyon nga ang nangyari, nakita niyang pilit itong tumatayo. Hindi niya masyadong makita ang mukha dahil sa putik na nasa mukha nito ngunit pamilyar ang lalaki sa tingin niya.

“Salamat” wika ng lalaki na bigla namang natulala.

Umakyat sa ulo ang dugo ni Adrian nang makilala kung sino itong tinulungan niya – “Tatanga-tanga ka kasi” mariing wika ni Adrian “di ba ikaw ung kanina?” tanong pa niya dito.

“Aba!” sabi ng lalaking tinulungan niya “tutulong ka na lang din, nagagalit ka pa” dugtong pa ng lalaki.

Lalong uminit ang dugo ni Adrian sa ginawang pagsagot ng lalaki – “Tanga ka naman kasi” bigla niyang sagot.

“Mabuti nang maging tanga kesa naman maging magaspang ang ugali na kagaya mo” depensa nig lalaki sa sarili. “Bakit close ba tayo para gumanyan ka?” pahabol pa nito “feeling close” mahina nitong usal.

“Ikaw na nga lang ang tinutulungan, ikaw pa ang gumaganyan” sabi naman ni Adrian na biglang natauhang hindi nga pala niya kilala ito at kung anu-ano ang pinagsasabi niya.

“Kasi kung lumait ka kala mo close tayo” sabay sakay ng lalaki sa bike at nagpedal ulit “salamat na lang ulit” pahabol nitong sigaw kay Adrian.

“Matumba ka ulit sana” ganting sigaw ng lalaki.

Pagkasabi ni Adrian nito ay agad naman siyang sumakay sa kotse at muling pinaandar.

Bakit ba galit na galit si Adrian sa tatanga-tangang lalaki na’to? Pinakakinaiinisan kasi niya ang mga taong patanga-tanga. Suplado man at mayabang, hindi naman talaga madaling uminit ang kanyang ulo, may mga piling tao lang talagang kahit sa unang kita palang ay kinaiinisan na.

Pahabol, huwag na huwag ninyong huhusgahan si Adrian base sa ginawa niya sa tangang lalaking iyon. Maiintindihan ninyo din sa susunod pang mga kabanata. Kalimutan na natin siya at kwento ito ni Adrian, hanapin na lang natin ang bahay ng liligawan niya.

Muling bumaba si Adrian at nagtanong – “Miss” tawag niya sa babae “saan po ang bahay ng mga Pascual?” tanong niya sa babae ng lingunin siya nito.

“Sinong Pascual ba ang hinahanap mo?” tanong ng babae.

“Kila LJ Pascual po” sagot niya, ngunit imbes na sagutin ay –

“Bakit ano ang kailangan mo kay LJ?” sabi ng babae “umamin ka?” tanong pa ulit nito.

Tila nahiya naman si Adrian – “kaibigan lang po” sagot nito.

“Umamin ka” sabi ulit ng babae na walang preno sa pagsasalita “manliligaw ka ano?” diretsang tanong nito.

Napakamot na lang sa ulo si Adrian at – “opo, sana.”

Tila kinilig ang babae – “si pinsan talaga, laging mayayaman ang natutuhog, matatabang isda ang nahuhuli” sabi nito.

“Duon un sa kabilang bahay.” sabi nito sabay turo sa katabing bahay.

Nagulat na lang si Adrian nang marinig niya ang babae – “may bagong boyfriend na si LJ nasa bahay nila ngayon” sigaw nito at nang lingunin niya ay nakita niya itong tumatakbo.

“Patay” tanging sambit ni Adrian at tinuloy na ang pagpunta sa bahay na itinuro sa kanya.

Ano na kaya ang mangyayari kay Adrian? Hala! Sige na nga, abangan na lang at sana sa next chapter huwag nang maging trying hard ang humor.

No comments: