Dos Tiempos ..... Capítulo Uno

Capítulo Uno – Amigos

First Semester, AY 2010

Nasa isang Internet Café si Timothy, hinihintay ang mga kaibigan niya, napagpasyahang huwag munang pumasok sa unang araw nila sa ikatlong taon nila sa kolehiyo, tatambay muna sila doon tapos papasyal sa mall. Literal na Internet Café, kasi hindi ka pwedeng pumunta doon kung gagamit ka lang ng internet o kung magkakape ka lang, dapat sabay, habang nag-iinternet ka dapat ka ring umorder ng kape sa kanila, at kung iinom ka ng kape obligado ka ring gumamit ng internet. Kung grupo naman kayong pupunta doon, dapat sa bill nyo, makikita na gumamit ng internet at uminom ng kape.

Kung hilig mong mag-browse ng internet para mag-upload ng pictures, mag-check ng mail, makisali sa mga social networks, mag-post ng tanong at maghintay ng sagot, mag-aral ng iba’t-ibang language, mag-download ng kahit ano basta libre, maghanap ng recipe na matagal mo ng gustong iluto, mag online shopping kasi tinatamad magpunta sa mall, makipag chat sa mga kaibigan at para makahanap din ng makaka-date, maghanap ng mga source codes, gumawa ng blog o website, magbasa ng balita at tsismis, mag post ng comments at shoutout, mag share ng file, mag-advertise, maghintay ng update sa mga inaabangang kwento, mag-save ng mga paboritong pictures, maghanap ng trabaho, manood ng videos, manghagilap ng advise, makibalita sa inaabangang reality show at serye sa TV (locat at international), maghanap ng mga translation ng mga salitang hindi naiintindihan, magpost ng review sa bagong produkto o pelikula, maglaro ng DOTA at online Poker game, tignan ang bahay sa pamamagitan ng GPS, hanapin ang kahulugan ng pangalan, tignan ang sinasabi ng iyong zodiac sign, mag-back-up at mag-share ng music at video files, maki-update sa mga bagong uso sa mundo ng fashion at technology, tumingin ng picture at interesting facts tungkol sa ibang bansa para alam kung saan pupunta kapag gusto mong magbakasyon habang uminom ng iba’t ibang klase ng kape, tulad ng Affogato, Caffè Americano, Café au lait, Café Bombon, Caffè latte, Café mélange, Espresso, Romano, Cafe mocha, Ca phe sua da, Cappuccino, Cortado, Eiskaffee, Flat white, Frappuccino, Galão, Greek frappé coffee, Iced coffee, Indian filter coffee, Instant coffee, Irish Coffee, Kopi susu, Liqueur coffee, Macchiato, Mochasippi, Naked Coffee, Turkish coffee, Vienna coffee, Yuanyang at sabayan mo na rin ng iba’t ibang klase ng cake slice, crêpe, sandwhich, cookies, tarts, burger, salad (vegetable at fruit), at ice cream ay pwede kang tumambay dito.

Makalipas ang isang minutong paghihintay ni Timothy ay dumating din ang isa sa mga kaibigan niya, si Chigo. Kasing edad niya, 19 years old din, 5’10 ang taas, medyo singkit ang mata, tama lang ang tangos ng ilong, maputi, laging nakabukas ang pang-itaas na butones ng school uniform nilang polo na maluwag sa kanya yung tipong napilitan lang siyang pumasok hindi talaga siya mukhang estudyante, at kung civilian naman ay para siyang miyembro ng isang hip-hop group kung pumorma. Pagpasok pa lang niya sa “Internet Café” ay isa-isa ng bumati sa kanya ang ibang mga naka-tambay doon na kapwa estudyante rin nila.

“Chigo, musta na?” tanong ng isang babaeng malapit sa pintuan, gusto sanang makipag-beso beso kaya lang iniwasan lang niya.

“Eto, ok lang. Sa susunod, kung hahalik ka, bilisan mo ng konti ang kilos” pabiro niyang sagot.

“Chigo, anong update sa Clean and Green Campaign Project?” tanong ng isang lalaking nadaanan niya na ninakawan ng halik sa pisngi.

“Open pa ang registration kung sino ang gustong sumamang mag-linis ng school grounds sa susunod na Sabado. Salamat sa halik” sagot ni Chigo.

“Bakit siya pinagbigyan mong makahalik sa’yo?” protesta ng babaeng malapit sa pinto.

“Sorry, mabilis siya, sabi ko naman sa’yo kailangang bilisan mo” sagot ni Chigo.

“Mr. President, kailan ang socialization nights natin?” tanong ng isang freshman na di mawari kung ano ang sekswalidad.

“After two weeks, kaya dapat maghanda ka ng isusuot mo, basta magmukha kang babae o lalake, pwede na iyon” pabirong sagot ni Chigo.

“Na-approve na ba ang Plan of Actions natin for this School Year?” tanong ng isa pang lalaking ka-officer niya sa Student Council.

“Last summer pa po, nabigyan ka ba ng kopya o sinadya mong hindi basahin?” balik na tanong ni Chigo.

“Ito naman, masyado kang masungit, nagbibiro lang ako, eto na, kiss na lang kita” sabi ng huli niyang kausap, sabay halik sa pisngi ni Chigo.

“Ayan, edi kung lagi kang ganyan di ako nagsusungit” masayang sabi ni Chigo.

“Chigo, ang daya mo, ako ang unang dinaanan mo pero hindi mo ako pinahalik” protesta ulit ng babae sa pintuan.

“Bawi ka na lang sa susunod na pagdaan ko dyan” sigaw ni Chigo sa kanya.

Sabay alis ng babae dahil sa pagkadismaya na siya namang ikinatuwa ni Chigo.

“Timyong” bati ni Chigo kay Timothy.

“Santiago, umayos ka dyan” pagbabanta ni Timothy.

“Sorry, nagbibigo lang” sabi ni Chigo.

“Nakita mo ba si Patsy?” tanong ni Timothy.

“Di nga, di pa ba nag-text sa’yo?” tanong naman ni Chigo.

“Hindi rin, pero on the way na siguro yon” sagot naman ni Timothy.

“Gusto ko ng magbrowse sa internet, ganyan naman kasi ang rules ng shop na ito, hindi ka pwedeng mag-internet kung hindi ka o-order ng kape” reklamo ni Chigo.

“Pasalamat ka na lang at pwede tayong umarkila ng isang table dito, na pinapayagan nila na kahit isa sa atin ang iinom ng kape at isa naman ang nag-iinternet” paliwanag ni Timothy.

“Ewan, ang arte kasi nila, pero atleast pasok pa rin tayo sa rules nila. Eto na pala si Patsy” sabi ni Chigo.

Pagkabukas ng pinto ni Patsy, merong mahinang hangin na bumuga sa maputing mukha niya dahilan upang magalaw ang buhok niya. Hinayaan nalang niya iyon kasi alam naman niyang babalik sa ayos ang malambot niyang buhok. Pag-apak ng 19 anyos na magandang dalaga, huminto ang lahat, tumigil ang barista sa pagtimpla ng kape, tumigil ang pagtulo ng tubig sa faucet, nag-hang ang lahat ng screen ng computers at POS, hindi mahigop ang kape mula sa tasa at baso, hindi rin bumuga ng malamig na hangin ang aircon, nanahimik ang mga babae sa pagpapalitan ng updates sa mga paborito nilang artista, tumigil din ang mga lalake sa pag-uusap tungkol sa mga crush nilang babae at lalake, habang si Patsy ay diretso pa rin sa paglalakad patungo sa mesa ng mga kaibigan niya, ilang hakbang na lang ay malapit sa siya sa kanila ng bigla siyang matapilok, buti na lang at nakahawak sa posteng malapit sa kanya kaya naagapan ang pagbagsak niya. At dahil doon, bumalik na ang lahat sa pagkilos.

Samantalang si Patsy, diretso lang sa paglalakad, deadma lang, di naman kasing laki ng problema ng paglala ng populasyon at polusyon ng Pilipinas, palalang traffic sa kalsada, kaka-isip ng mga contestants ng iba’t ibang beauty pageants kung paano makakamit ang “World Peace”, nagkalat na mga basura sa mga lansangan at ilog, pataas na presyo ng mga bilihin at hindi pagtaas ng sahod ng mga empleyado, corruption sa gobyerno, nakakalbong kagubatan na sanhi ng matinding baha tuwing may bagyo, nagkalat na snatcher at holdaper sa paligid, kakulangan ng mga classroom at libro kaya nahihirapan sa pag-aaral ang mga bata, iba’t ibang uri ng bisyo na sumisira sa buhay ng mga kabataan, paghahanap ng pagkain ng mga nahihirapan nating mga kababayan, problema sa pabahay ng gobyerno, coup de etat, pagtaas ng unemployment rate, problema sa lovelife ni Kris Aquino, o kung paano ipapa-alam ng isang tao ang kanyang sexual preference. Kahit na maraming beses ng nabigo si Patsy na kanyang “Grand Entrace”, tuloy lang kasi alam niyang darating din ang araw na mape-perfect din niya iyon.

“Timi Boy, Chigo, kanina pa ba kayo naghihintay?” tanong ni Patsy na hindi talaga inintindi ang pagkatapilok niya.

“Hindi naman, halos kadarating ko lang din” sagot ni Chigo.

“Isa ka pa, Patricia, kapag hindi ako nakapag-pigil, mayayari kayong dalawa ni Santiago” pagbabanta ni Timothy.

“Sige na, Timber” sabi ni Chigo.

“Ikaw kasi, ano pang alam mong effect, at talagang nagpalit ka ng pangalan” medyo nakukunsuming sabi ni Patsy.

“Oo nga, naalala mo pa ba ng magpalit siya ng pangalan?” tanong ni Chigo kay Patsy.

“Oo naman, siguro pag-gising niya isang umaga, nagsawa na siya sa kakatawag na kanya ng “Tim” kaya bigla niyang kinuha ang cellphone niya at nagtext sa lahat ng nasa phonebook niya “simula ngayon Timber na ang itawag nyo sa akin” kwento ni Patsy.

“Di pa nakuntento, nag-shout-out pa sa social networking ng “From now onwards, you can call me Timber” dugtong na kwento ni Chigo sabay tawa.

“Oo nga, tapos meron pa, pagpasok sa school noong second year tayo, namigay pa ng leaflefts na may nakalagay na “My name is Timber” at naka-post pa ang picture niya, pero sosyal, colored print-out yon kaya naman wala kang nakitang nagkalat na papel sa school ground, di gaya kapag eleksyon na binabasura ang mga leaflefts na binibigay ng mga kandidato” patuloy na pagku-kwento ni Patsy.

“Exaggerated naman kayo kung mag-kwento, nagtext lang naman ako, yung mga kasunod di ko na ginawa” nahihiya at naasar na sabi ni Timber.

“Ikaw kasi, ano pang naisipan mong palitan ng pangalan mo?” tanong ni Patsy.

“Wala lang, trip lang, para maiba naman, di ba astig pakinggan?” tanong ni Timber sa kanila.

“Oo nga, astig na astig pakinggan, TIMBER” pang-aasar ni Chigo na sinabayan ng tawa ni Patsy.

“Santiago Jimenez, Patricia Ramirez, kapag hindi kayo tumigil, hindi ko babayaran ang bill natin para sa kape at internet” babala ni Timber.

“Hala, kumusta naman iyon, magkano mong nabili ang kumpletong pangalan namin at kung makatawag ka ay parang inarkila lang namin sa’yo” biro ni Patsy.

“Tama na yan, baka mapikon na si Timyong, este Timi Boy, este Timber pala. Patsy yung laptop mo, labas mo na para maka-connect na ako sa Wi-fi nila at para makapag-kape ka naman. Aray” sigaw ni Chigo.

“Ikaw kasi, ang kulit mo” asar pa rin si Timber pagkatapos pingutin sa tenga si Chigo.

“Hihinto na ako, Timber, Timber, Timber, Timber, Timber, hindi na kita tatawagin sa ibang pangalan katulad ng ….. aray” sigaw ulit ni Chigo.

“Kapag tinuloy mo iyan, hindi ko bibitawan ang magkabilang tenga mo, wala akong pakialam kahit mangawit ako sa pagtayo ko dito sa likuran mo” si Timber.

“Timber, Timber, Timber, Timber, Timber, tama na po, masakit na po” pagmamaka-awa ni Chigo.

“Timi Boy, tama na yan, namumula na ang tenga ni Chigo” paki-usap ni Patsy.

“Anong sabi mo?” galit na sabi ni Timber at lumapit kay Patsy.

“Kuya, huwag po ang tenga ko, baka mamula rin at hindi babagay sa gintong hikaw ko” pagmamaka-awa ni Patsy sabay takip sa tenga niya.

“Sino naman ang nagsabing tenga mo ang pipingutin ko?” tanong ni Timber.

“Salamat po, kuya Timber, akala ko pipingutin mo rin ang tenga ko” maginhawang sabi ni Patsy.

“Kung pwede ko namang gawin ito” sabay tusok ni Timber sa magkabilang beywang ni Patsy.

“Timber, tama na, Timber, tama na, hihinto na kami ni Santiago” paki-usap ni Patsy.

“Patricia, tumigil ka dyan, pati ako dinadamay mo” pagsaway ni Chigo.

Tumigil na si Timber sa pangungulit sa dalawa at umupo na sa pwesto niya. Konting katahimikan.

“Na-miss ko kayo, kumusta ang summer ninyo?” tanong ni Timber.

“Ok lang, enjoy naman ang bakasyon namin sa Bohol ng family ko” sagot ni Patsy.

“Mas enjoy ang Asian Cruise namin ng mga pinsan ko. Ikaw Timber, anong ginawa mo?” tanong ni Chigo.

“Sa bahay lang, nakakatamad kasing lumabas, alam nyo naman na laging wala ang parents ko at kayong dalawa ang close friends ko” malungkot na sabi ni Timber.

“Sana pala sinama ka na lang namin” sabay na sabi nina Chigo at Patsy.

“Ok lang iyon, ayaw ko naman ma-istorbo ang bakasyon nyo with your family. Tawagin ko na ang waiter, ano ang order nyo?” tanong ni Timber sabay kaway sa waiter.

“Isang fondante crêpe at hot chocolate” sagot ni Chigo habang busy na sa pagharap sa laptop ni Patsy, nasa harapan na nila ang waiter.

“Chocolate cake at java chip chocolate frapuccino” si Patsy.

“Hindi ka naman kayo mahilig sa chocolate?” tanong ni Timber.

“Ok lang yan, diet naman ako last summer, ngayon lang babawi” sagot ni Patsy.

“Clubhouse at iced caffee mocha” si Timber.

Habang naghihintay sa order nila ay naging abala ang tatlo sa kwentuhan nila kung ano ang iba pa nilang ginawa noong summer. Madalang lang kasi ang communication nila para daw ma-miss naman nila ang isa’t isa at para mas maraming oras ang maibigay sa pamilya nila, siempre si Timber ang mga lolo’t lola pa rin ang kasama niya sa buong bakasyon. Pagkatapos ng kalahating oras ay dumating na ang order nila, pero patuloy pa rin sila sa kwentuhan.

“OMG, is that Javvy?” tanong ni Patsy.

“Oo nga, Timber di ba close kayo ni Javvy noong first year?” tanong ni Chigo.

“Uy, mukhang papalapit sa atin” kinikilig na sabi ni Patsy.

“Siya nga, bakit pa siya bumalik?” tanong naman ni Timber.



Chapter One – Friends