SUPER LUNA - 05

FB: gabifad@yahoo.com
BLOG: gabrielfads.blogspot.com

AKDA ni K.G.F

Chapter 5

“Edi maganda, hindi ako mahihirapan sa’yo” sagot pa nya sakin. Lumapit sya sakin at dahan dahan niyang nilapit ang mga labi nya saakin. Ipipikit ko na sana ang mga mata ko ngunit naisip ko si Eros, bigla kong pinigilan ang mangyayari at nagdahilan nalang ako

“Trence!! Si Altas, turuan mo na ako” sabi ko sakanya

“Ai..ahh.. oo nga… sorry, ahhhm.. ano..” sabi nya

“Ano!!!!? Pano?” pasigaw kong tanong ko sakanya. Biglang naging seryoso si Trence at ipinatuloy ang pagturo sakin na mga kailangan kong malaman

“Madali lang naman, sasabihin mo lang, bumalik ka na Altas, ganun lang” turo nya sakin “Oh! Sige na ibalik mo na si Altas” dagdag pa nya

Sinubukan ko ang itinuro nya saakin “Bumalik ka na Altas” sabay naging isang malaking apoy si Altas at lumipad ito patungo sa katawan ko, napansin ko na kanina ay nawala ang pulang marka sa kamay ko at pagkabalik nya ay bumalik ang marking ito.

Ngayon, sunod kong ituturo sa’yo ay ang pagtatago mo ng iyong kaanyuan bilang isang normal na tao, kailangan mo ng pangtago sa iyong anyong normal, dahil hindi pwedeng Makita nila ang tunay mong hitsura. Eto ang pinakamadaling parte ng ituturo ko sayo, ang sasabihin mo lang

“Bato ng Luna, balutin mo ako ng iyong kapangyarihan, pero bago mo sabihin yun, ay kailangan ay hawak mo ang bato ng Luna sa mga palad mo” sabi nya sakin “Ngayon subukan mo” sabi ni Trence

Inilabas ko ang sagradong bato ng Luna mula sa bulsa ko at matapang kong isinigaw

“Bato ng Luna, balutin mo ako ng iyong kapangyarihan” biglang umihip ang malakas na hangin, nabalot ako ng liwanag, hindi ko makontrol ang katawan ko, lumutang ako ng bahagya at pag dikat ko ng mga mata ko, nakasuot na ako ng isang magarang pulang kasuotan at dilaw na kapa, at isang makinang na maskara.

“Wow! Ngayon ko lang nakita yan” sabi ni Trence

“Panget? Di bagay sakin?” tanong ko sakanya

“Bagay na bagay nga eh, gwapo! :)” sabay tawa at ngiti nya saakin

“Ang Sagwa ng itsura, bakit bakat yung…. Yung… ano! Yung ano ko!” tanong ko

“Ganyan po talaga Super Luna, hindi ako gumawa ng costume nyo! Sisihin mo sila, wag ako” sabi nya

“Super Luna? Bakit iyun tawag mo sakin?” tanong k okay Trence. Super Luna? Isa pang Jologs!

“Kasi iyun ang dapat itawag sa’yo, ang dapat itawag sa itinakda” sagot ni Trence

“Oh sige na sige na, wala naman ako magagawa eh” mahinahon kong sabi sakanya

“Ahhhh, so… bali… iyun na ang mga kailangan mo malaman…, okay… na” sabi ni Trence na parang nag puputol putol ang sinasabi

“Thank you Trence ahhh…” pasasalamat ko sakanya sabay isang matamis ang iniwan ko sakanya

“Ahhhm… Lucas…”

“Joseph nalang, yun nalang itawag mo sakin” sabi ko sakanya sabay ngiti ulet

“Ahhh… Joseph?”

“Oh? Bakit?”

“Yung kanina, joke lang yun ah, hindi mo naman kailangan matulog kasama ko, Joke lang talaga yun” sabi nya saakin sabay paumanhin nadin. Ngayon ko lang napansin, ang gwapo pala ni Trence, ang cute nya lalo na pag ngumiti sya, ang sarap nya ngumiti, pampahulas ng pagod, hahahaha

“Ahhh… oo alam ko, alangan naman seryoso yun. Uy nga pala, sensya hindi natuloy ah” sabi ko pa sakanya

“Alin?” tanong nya

“Yung kiss! Yaan mo pag kaya ko na, tutuloy ko yun, hahaha!” piyong sagot ko sakanya sabay tawa

Ilang linggo narin ako sa Kaspillo kaya’t namimiss ko na si Eros, hindi ko alam kung kamusta na sya, kung ano na ginagawa nya, baka mamaya, kung sino na ni dun, eh akin yun! Akin yun eh! Agad ko naming pinuntahan si Tatay Helios para itanong kung kalian ba matatapos ang pageensayo ko sa Kaspillo

“Tay! Kailan po ba tayo babalik sa mundo?” seryosong tanong k okay tatay helios

“Malapit na anak, nalaman mo na ang lahat ng mga kailangan mo malaman” sagot ng tatay ko saakin

Biglang dumating si Trence habang naguusap kaming mag ama.

“Kamahalan aalis na po ba kayo ng Kaspillo?” tanong ni Trence

“Maaring bukas din Trence” sabi ni Tatay Helios

“Ganun po ba? Maari po ba ako sumama sa inyo” paalam ni Trence

“Bakit anong gagawin mo sa Earth?”

“Gusto ko lang po mabantayan si Joseph, baka pumalpak po yan eh”

“bakit hindi ba maayos na natutunan ni Lucas ang mga kailangan nyang malaman?”

“Natutunan naman po, pero po gusto ko lang mabantayan baka kailanganin nya pa ako sa mga iba pang pwede nya pang malaman” sagot ni Trence

“Edi sige, mag ayos ka ng mga gamit mo, at bukas ay aalis tayo” sagot ng tatay ko

“Salamat po kamahalan, salamat po” matuwang sabi ni Trence. Paalis na si Trence at hinabol ko sya para makausap

“Bakit ka sasama samin? Crush mo ko no?” pabirong sabi k okay Trence

“Oo! Bakit? Gusto kitang bantayan eh” sagot nya sakin. Agad naman akong napangiti sa sinabi nyang iyon pero, sa bawat beses na nangingiti ako kay Trence ay lagi kong naiisip si Eros, na sa wakas ay makakamusta ko na siya, pagkauwi naming sa mundo bukas. Iniisip ko rin kung sasabihin ko ba kay Trence na may mahal akong iba? Na si Eros ay napangankuan ko na babalikan ko sya? OO sobrang gwapo ni Trence. Sobrang bait, sobrang maalalahanin, pero mahal ko si Eros eh.

Natulog na ako para narin makaipon ng lakas dahil narin sa pagod sa pag eensayo buong araw, hindi ko alam kung naiisip ko yung nagnyari kanina, yung muntik na magdikit yung mga labi naming ni Trence, ewan! Bakit nga ba iniisip ko yun? Shet! Hindi ko alam, basta alam ko, sobrang bait sakin ni Trence, hindi ko kaya ipagpalit yung nararamdaman ko para kay Eros, kasi siya yung nagiging inspirasyon ko para pagbutihan yung kung ano man yung ginagawa ko ngayon, siya yung lagi kong iniisip, at iniisip ko, isang araw, tutulungan ko din ulet sya, katulad nung pagtulong ko sakanya nung mga bata pa kami, hindi ko alam kung alam nya ang tungkol sa nanay nya, na Grospe ang nanay nya, pero kahit ako sa sarili ko hindi ko alam kung Grospe nga ba sya, pero sa mga sinabi sakin ni Mama Sohpia, lahat ng mga katangian ng isang grospe ay nasa nanay nya, pero bakit nasa puder nya si Eros, walang kapangyarihan si Eros, walang mga katangian ng isang grospe, hindi sya maaring maging isang grospe. Habang tahimik akong nagiisip ay bigla naming pumasok si Trence sa kwartong tinutuluyan ko

“Ahhh, Joseph,.. ahm.. nakapag ayos kana ba? …ng mga gamit mo? Handa ka na ba bukas?” natatarantang tanong ni Trence sakin

“Sandali lang, bakit ba pag kinakausap mo ko nanginginig yang boses mo ha?” nagtatakang tanong ko sakanya

“Wala! Nahihiya lang kasi ako, ano ba naman ako, isang tagapagturo lang ng mahika, ano ka ba? Ikaw lang naman yung huling tagapagligtas ng mga Kaspyan!” sabi nya sakin

“Eh ano naman? Eh ikaw lang naman ang tumitingala sakin ng ganyan. Ako sa sarili ko, isa lang akong normal na kaspyan” sagot ko sakanya

“Eh kahit na!” sagot nya sakin

“Shhhhh! Walang kahit na! ako si Joseph, kahit na Lucas, kahit ano, kaibigan mo ko Trence, hindi mo dapat ako tinitingala ng ganyan, oo ako nga ang tagapagligtas, pero hindi ko pinagmamalaki sainyo yun, kasi sa sarili ko isa lang ako sa inyo, tagapagligtas nyo, kaya nga andito ako diba? Tsaka thank you nga pala Trence ah?” pasalamat ko sakanya

“Bakit ka nagte-Thank you?” tanong nya sakin

“Dahil paano ko kayo maililigtas kung hindi mo tinuro sakin na makontol ko sila Altas at yung iba pa diba?”

“Nyek! Hindi mo kailangan magpasalamat, trabaho ko yun! Ikaw! Thank you kasi hindi mo tinalikuran lahat ng mga Kaspyan”

“Haha, di mo nadin kailangan magpasalamat, iyun naman ang tungkulin ko” sagot ko sakanya

Nakangiti lang sya at nagpaalam na sakin para makatulog na sya at makapagpahinga.

“Trence?” tawag ko sakanya

“Baket?” tanong nya. Tumayo ako sa pagkakaupo ko sa kama ko at lumapit ako sakanya at hinawakan ko sya sa mga balikat nya “Bakit?” tanong nyang muli. Hindi ko alam basta ang ginawa ko lang ay hinatak ko sya papalapit saakin at idinikit ko ang mga labi ko sa sakanya, at dahan dahan ko ipinikit ang mga mata ko, at hindi naman ako nabigo, he kissed me back, sobrang sarap humalik ni Trence, nawala ako sa mundo ng mga ilang Segundo hanggang sinarado nya ang pinto at nung nagbalak na syang itaas ang suot kong damit ay pinigilan ko sya

“Oh Trence, sobra na yan! Yan lang muna kaya kong ibigay bilang pasasalamat” sabi ko sakanya

Agad naman syang tumigil sa pagtaas ng damit ko at agad din syang nagpaumanhin sa ginawa nya “Sorry ulet, pero salamat pinagbigyan mo ko this time” sabi nya habang nakatitig sa mga mata ko at nakangiti saakin. “Oo nga pala, I was not testing you kanina nung tinititigan kita, tinitigan kita kasi sobrang gwapo mo, kasi gusto ko Makita kung ano yung gustong sabihin ng mga mata mo sakin” sabi pa nya, hindi ko alam kung tama pa ban a hinalikan ko sya, ngayong nasa tamang pagiisip ako, bumalik sa isipan ko si Eros, at halos pagsisihan ko na nagpakita pa ako ng kahit kaunting motibo kay Trence “Joseph, I like you” sabi nya habang nakatitig padin saaking mga mata. Hindi ko pa din alam kung ano ang isasagot ko sakanya, ang ginawa ko nalang ay ibahin ang usapan para nadin makapagpahinga na ako at pukpukin yung ulo ko sa katangahang ginawa ko sakanya

“Ahhhm, Trence, maaga pa tayo aalis bukas, tulog na!” sabi ko sakanya

“Ahhh, oo nga pala, sige Joseph goodnight, thank you ulet” sabi nya sakin habang patalikod sya at naglakad sya papalayo sa akin, sa huling beses ng gabing iyun, tumingin sya papalikod at binigyan ako ng isa pang matamis na ngiti na tila nagpapaalam saakin.

Paghiga ko sa kama ko ay halos mabaliw ako kakaisip kung ano bang katangahan yung ginawa ko kanina nung hinalikan ko si Trence, feeling ko, I’m being unfair to Eros, he’s waiting for me to come back, tapos ako, dito, nagpapakatanga at parang nahuhulog na sa isang taong ilang oras ko palang nakikilala, pero parang ang tagal ko na kilala si Trence, basta, mahirap ipaliwanag.

Nakatulog na ako kakaisip sa mga gumugulo saakin at naghangad na lang ng isang magandang umaga pag ka gising ko

Pag silip ng araw ay agad akong tumayo sa hinihigaan ko at kinuskos ang mga mapupungay kong mata at naghanda na para sa pagbalik naming ni Tatay Heios at ni Trence sa Earth. Maya maya ay tinawag na ako ng itay para tanungin kong handa na ba ako

“Lucas anak? Handa ka na ba?” Tanong ng tatay ko saakin

“Opo, nakahanda na po lahat” sagot ko sakanya

“Sige, mayamaya ay aalis na tayo” sabi niya

Maya maya lamang ay umalis na kaming tatlo nila itay sakay ang kakaibang sasakyan pangkalawakan na ginamit din naming papunta dito sa Kaspillo, habang nasa biyahe kami ay nakatingin saakin si Trence saakin

“Bakit ka nanaman nakatingin Trence?” pabulong kong sabi sakanya para hindi kami marinig ni tatay Helios

“Wala lang!” sagot nya

“Hmmm papapansin ka nanaman” pabiro kong hirit

“Hindi ah! Hehehe, ang cute cute mo kasi” sabay pisil nya samay kaliwang pisngi ko

“Mukha mo!” makulit kong sagot sakanya

Ilang oras na rin ang nakalipas at nasisilayan ko na ang mundong kinalakihan ko, ang Earth, nasilayan ko palang ito ay agad ko ng naisip si Eros, kamusta na kaya sya. Paglapag na sinasakyan naming sa komunidad ng mga Kaspyan ay agad na nakaabang ang aking ina sa labas

“Lucas, anak” sabay niyakap ako ni Mama at kitang kita ang tuwa nya na nakabalik na ako sa mundo kung saan ako lumaki at nasanay

“Helios” sabi nito ng Makita ang aking ama na apat na taon na nawalay sakanya, niyakapa nya si tatay helios at tuwang tuwa ako ng Makita ko ang pagmamahalan ng mga tunay kong magulang, bigla ko tuloy naalala si Mama Asya at si Daddy Elison, lalo ding lumakas ang loob ko na ipagtanggol ang iba pang taong guguluhin ng mga Grospe.

Agad kong kinuha ang cellphone at pinadalhan ko ng mensahe si Eros

“Kamusta na kaya si Eros? Hmmm 1 buwan ko sya hindi nakita, kamusta na kaya yung mahal ko” sabi ko sa isang text sakanya

Buong araw ako naghihintay sa sagot ni Eros, ngunit wala! Kahit isang blank message wala akong narecieve mula sakanya, bakit ganun! Bago ba yung number nya? Parang hindi naman kasi tinatawgan ko nag riring ang number nya, pero hindi nya sinasagot, inisip ko na siguro ay busy sya, baka bukas ay magrereply na sya saakin

“Anak… ANAAKK!!” sigaw ng Mama Sophia saakin

“Bakit po?” taranta kong sagot

“May mga Grospe na nanggugulo sa siyudad” sabi ni Mama

“Akon a bahal dyan!” matapang kong sagot

Agad akong nadhanda at tumakbo papalabas ng bahay namin, kinuha ko ang bato ng Luna na laging nasa isa sa mga bulsa ko at sumigaw

“Bato ng Luna! Balutin mo ako ng iyong kapangyarihan” sigaw ko sa hangin, bigla nanamang umilaw ang buong katawan ko at ang kasunod nito ay pagsilay ko sa weirdong costume ko! At least kumikinang yung maskara, hahaha, ako si Super Luna, Jologs man ang pangalan, gwapo naman pag tinignan, oye! May bago akong tagline! Agad ko din namang tinawagan si Galdium, ang kaibigan kong agila, sa lahat naman kasi ng kapangyarihan, ang paglipad pa ang ipinagkait saakin, kaya’t si Galdium ang magiging tagapaghatid ko sa mga laban ko

“Mula sa mundo ng mga espirito, tinatawagan kita, ilabas ang kakayahan, ipakita saakin ang tunay mong anyo, lumabas ka Galdium” sigaw ko, sumipol ang malakas na hangin, nabalot ako ng kulay berdeng hangin, lumabas ang berdeng liwanag na nagmula sa kalangitan, ang mga hangin na bumabalot saakin ay tumungo pataas, sabay ang paglabas ni Galdium, ang pinakatusong agilang kaibigan ko.

“Kaibigan dalin mo ako sa siyudad, hanapin mo ang nanggulong Grospe” utos k okay Galdium

“Opo Master” sagot ni Galdium

Lumipad kami sa himpapawid patungo sa siyudad kung saan nandoon ang Grospe. Pagkadating namin ay agad kong nakita ang isang umaapoy na nilalang na nakalutang sa hangin, halos sunugin na nito ang buong Maynila

“Hoy! Sinong nagpahintulot sa’yong mag babato ng apoy dito ha?” sigaw ko sa Grospe

“Sino ka ba ha?” sagot nya sakin “Ang pangit ng suot mo” dagdag pa nya

Alam ko na panget ang costume na suot ko pero pati ba naman sya sasabihin pa iyun. Agad kong naisip si Krishia, ang aking kaibigang sirena! At pati na rin si Ertia, malaking tulong din ang buhangin naisip ko para sa pagtupok ng apoy!

“Mula sa mundo ng mga espirito, tinatawagan kita, ilabas ang kakayahan, ipakita saakin ang tunay mong anyo, lumabas ka Krishia, lumabas ka rin Ertia”

Pagdating ni Krishia at Ertia ay agad ko naman silang inutusan para magpaulan ng tubig at lupa para malabanan ang sunog na bumabalot sa buong siyudad.

Umulan ng malakas at gaya ng inaasahan ko, hindi nakatagal ang lokong apoy na Grospe na iyun, napangiti ako dahil nanalo ako sa pinakauna kong pagtatanggol sa mga tao

“Sabi ko naman sa’yo adik! Don’t play with fire” sabi ko

Natapos ang araw ko ng maayos, pinarangalan ako ng mga Kaspyan dahil sa pagkakawagi ko laban sa apoy na grospe. Ngunit hindi masaya ang araw ko lalo na’t wala man lang akong balita kay Eros, sobrang miss ko na sya, anon a kayang ginagawa nya. Yun lang ang natirang tanong sa aking sarili.

Habang nagdidiwang ang iba ay nakita ko si Trence sa isang tabi ng lugar, nakatunganga at mukhang malungkot

“Trence? Okay ka lang ba?” tanong ko

“Oo naman! Masaya ako para sa’yo! Good job on your first fight Joseph” sabi nya

“Salamat Trence, hehe, hindi ko naman mapapalabas yang sila Altas, Galdium, Krishia tsaka si Ertia kung di din sayo eh” pasasalamat kong sabi

“Nyek! Sabi ko naman sayo trabaho ko yun” sabi nya pabalik saakin

“Kahit na, salamat parin” sabi ko habang nakangiti ang mga labi at mata ko

“Joseph, I might be too fast, pero, wala iyun talaga eh, Mahal na kita Joseph” sabi nya saakin. Natulala lang ako sa sinabi nya, syempre gulat, ay hindi pala, unexpected na ganun kabilis madevelop ang lahat, hindi ako makasagot sa sinabi nya kaya’t natahimik ako bigla. “Assuming na kung assuming Joseph, alam ko na kahit papaano, pwede pa ko sumiksik dyan oh” sabay hawak nya sa kailwang dibdib ko at tinuro ang puso ko

Hindi ko parin alam kung papaano ko sasabihin sakanya na hindi! Hindi pwede, kasi may mahal akong iba, kasi naman ako tong si tanga, hinalikan ko pa, nginingiti ngitian ko pa, ayan nag assume si Magic teacher ko, patay tayo dyan, yun lang naisip ko. Huminga nalang ako ng malalim at kumuha ng lakas sa kung saan man ako makakakuha sabay tunmingin ako diretso sa mga mata nya at tinangal ko ang kamay nya sa dibdib ko at hinawakan koi to ng mahigpit para masabi ko ang kailangan ko’ng sabihin

“Trence listen, and sana maintindihan mo” sabi ko sakanya

“Diba! May space pa naman dyan? Para sakin? Para satin?” maluha luhang sabi ni Trence

“Trence….

…I’m sorry, as much as I want to tell you that we’re on the same track! I couldn’t,, because I would be lying, and someone like you don’t deserve lies, dahil sobrang bait mo, pero I’m sorry… I’m really sorry Trence”

“Tawagin mo nga si Altas” sabi ni Trence

“Ha? Baket?” seryoso kong tanong

“Papasunog na ako, para hindi ko na maramdaman yung sakit” sabi pa nya. EEEEEEEEEEEMMMOOO!! Sa isip isip ko lang, bakit di nalang sya maglaslas, sabay itinaas nya ang ulo nya at ngumiti “haha, joke lang, naiintindihan kita” sabi nya “Tsaka, kung saan ka man masaya, masaya narin ako para sa’yo” dagdag nya pa.. awwwww! Na touch naman ako sa sinabi nyang yun.

At simula nung araw na iyun, naging normal nalang kaming magkaibigan ni Trence, may mga dumaan din naman akong mga laban na lahat naman ay natalo ko hanggang dumating ang isang laban na hindi ko inaasan ang kinalabasan, isang malakas na Grospe ang nakaharap ko, si Kalion. Tinawagan ko na si Krishia, Altas at Galdium, ngunit ni isa sa kanila ay hindi gumalaw, bakit? Tanong ko sa sarili ko.

Maging si Kalion ay may sariling elemento sa mga palad nya, 4 na elemento rin katulad ng saakin, ang kaibahan nga lang, ang sakanya ay hiyelo, kuryente, apoy at hangin, 2 ang ipinagkaiba nya sa mga elemntong hawak ko

“Galdium, Altas, Krishia, gumalaw kayo” sigaw ko sa tatlo kong ka alyado, pero wala parin hindi parin sila gumagalaw, wala akong nagawa kung hindi tawagin si Ertia, ang huling elementong natitira saakin.

“Mula sa mundo ng mga espirito, tinatawagan kita, ilabas ang kakayahan, ipakita saakin ang tunay mong anyo, lumabas ka Ertia”

Pagkalabas ni Ertia ay agad ko syang inutusan na gawin ang kanyang makakaya para talunin si Kalion

“Hindi po maari Master” sabi nya

“Bakit?” tanong ko

“Siya po si Master Kalion, ang tagapagligtas ng mga kaspyan” ha? HA? Tama ba yung narinig ko nay un? Tagapagligtas ng Kaspyan? Nahihibang na ba ako sa mga naririnig ko? Akala ko ako ang tagapagligtas, ang itinakda? Sino si Kalion “Pero alam ko po kung anong gagawin sakanya Master” sagot ni Ertia

May mga maliliit na “waves na lumabas mula kay Ertia at agad naman itong tumama kay Kalion, nagtakip ito ng tainga na para bang nabibingi sa ginagawa ni Ertia, nakatigil lang ako sa taas ni Gladium at nagtataka parin sa sinabi ni Ertia kanina, maya maya pa ay nagulat ako ng biglang may itim na parang kaluluwa na lumabas mula kay Kalion at mabilis syang bumulusok pababa sa lupa mula sa pagkakalutang nya sa hangin.

“Master, kuhanin nyo po ang katawan nya, dalin po natin sya sa mga Kaspyan” sabi ni Ertia, ako? Eto ako na nagtataka parin kung sino ba itong si Kalion na ito, na halos patayin na ako kanina, ay dadalin pa rin namin sa mga Kaspyan

Pagdating namin sa Kampo ng Kaspyan at gulat na tumingin saakin ang mga Kaspyan at parang nakakita ng multo ng Makita akong pasan pasan si Kalion

“Anaaak” sigaw ni Mama ko

“Po?” sagot ko

Nagulat ako ng tumakbo si Mama at hindi saakin tumungo at sa nakapasang kalaban sa likod ko. Lalong lumaki ang duda ko na isa nga syang katulad namin, at ang mas malupet, ano kaya ako? Pekeng tagapagligtas? Ako daw ang nakatakda, pero sino itong si Kalion. Ewan! EWAAAAAN

Lahat ay naging klasro saakin pagkatapos ipaliwanag saakin ang katotohonan… Si Kalion, ay aking kapatid, na matagal nawala, huli syang nakita na naghahanap ng kasagutan sa tanong na

“Ano ang makakatapos ng sumpa ng mga Grospe?”, muli ulit akong naguluhan sa ipinaliwanag saakin ng mga Kaspyan, maging sila ay hindi nila alam ang sagot sa mga huling salita ng kapatid ko bago ito lumisan para maglakbay at alamin ang katotohanan. Ipinakita saakin ng aking ina ang sulat na iniwan ni Kalion bago sya lumisan at agad ko naman binuksan ang sulat dahil nagaabang ako kung ano ang laman nito

Ma, Pa,

Pasensya na po kung aalis ako ng pansamantala, may kaliangan po ako alamin, kailangan ko malaman kung papaano ko maisasagip ang mga Grospe sa sumpang natatamasan nila, ayon sa isang matandang nakausap ko pagkatapos ng laban ko sa isang Grospe ay kinausap ako at sinabi nyang hindi ko dapat patayin ang mga tinatawag nating Grospe, hindi sila masasama, mga normal silang tao na biniktima ng itim na mahika, walang Grospe Ma at Pa Wala!

At iyun ang mga huling sinabi ng kapatid ko, hindi pa man din malinaw saakin ang lahat, gusto ko man siyang kausapin tungkol dito, ay hindi maari kasi hanggang ngayon sy hindi parin sya nagkakaroon ng malay. Mga Normal na tao ang mga Grospe? Na nasa ilalim ng isang sumpa? Anong sumpa? At bakit? Ngunit nung paglisan nya ay ipinatuloy parin ng mga Kaspyan ang buhay nila, na puno ng takot, dahil ang itinakda ay hindi na muling nagpakita, hanggang sa ang hindi inaasahan ay dumating, nabuntis nanaman ang aking ina na dapat ay hindi na nangyari, kasi isang beses lang mabuntis ang isang Kaspyan, at isa lamang ang ipapangak nila, at sa estado ng aking Ina, ang tagapagbantay, magmumula ang itinakda na maglitas sa lahi ng mga Kaspyan, na si Kalion, ang aking kapatid, ngunit ng nawala sya ay misteryo nga na nabuntis ulit ang aking ina, na hinala ng mga Kaspyan ay regalo ng Hari ng mga Kaspyan lalo na’t nawala na ang unang tagapagligtas.

Ang aking kapatid ang nagmamayari ng unang apat na element ng mga Kaspyan, at masasabi kong mas malakas parin ang mga elementong nasasaakin, ang pangalawang grupo ng mga elemento, akala ko ba apat lang ang element ng Kaspyan?

Dyan ako nagkamali, kasi nung nawala ang apat na elemento ng mga Kaspyan ay agad binigyan ng Hari ang komunidad ng bagong elemento at bagong mga Kaspyan na alam ang lahat tungkol sa mga elemento na ito, at iyun nga, iniluwal ako, ang nakatakda, daw? Ewan basta ngayon ay gulong gulo ako.

Bakit ng Makita ako ng bantay sa Kaspillo ay sinabi nya na “Totoo pala na may makakapag control sa apat na elemento ng Kaspyan” kung una na itong nakontrol ng kapatid ko

At si Trence, bakit hindi din sya makapaniwala na totoo ang apat na elemento, kung meron ng nauna pang apat

Ang sagot? Kasi sila ang mga bagong ipinadala ng Hari na alam lahat tungkol sa mga elementong sila Altas, Krishia, Ertia at Galdium. Wala silang alam kina Frio, Electrica, Heat at Wendy, o sa apat na unang elemento ng mga Kaspyan.

Wala akong magawa ngunit habang nakikipaglaban sa mga Grospe ay isipin ko nga na hindi sila masamang tao, na may sumpa lang, pero hindi padin mawala sa isip ko ang ginawa nila sa mga magulang ko na umampon saakin. Hindi ko sila mapapatawad sa ginawa nila.

Dumating ang isang araw na bumago sa buong pagkatao ko.

Bumago kay Lucas, kay Joseph, sa mga iniisip ko at sumagot sa lahat ng mga tanong ko

Agad ibinalita saakin na ang pinakamalakas na sandata ng mga Grospe ay ipinadala para patayin ang mga tao at isunod ang mga katulad naming kaya’t agad akong tumungo sa para mapigilan ko ang kahangalan ng Grospeng iyun at pagdating ko ay ibang aura ang naramdaman ko mula sa isang itim na Grospe na naka maskara at nagbabato ng itim na lumiliyab na bola patungo sa siyudad

“Hoy! Sino ka para sirain ang magandang siyudad na ito” sigaw ko sa Grospe

“Haha! Ikaw pala Super Luna, ako nga pala si Dark G. at dyan ka nalang manood ka habang unti unting lalamunin ng dilim ang buong mundo” sabi nya

“Hindi ako papayag”

Agad na humarap sya saakin at hindi ipinagpatuloy ang pagsira sa siyudad, agad nyang itinaas ang kaliwang kamay nya at parang biglang humigop ng lakas sa kung saan.

Isang malaking itim na bola ang lumabas sa mga kamay niya, wala akong nagawa kung hindi titigan lang ang malaking bilog na itim na hawag ni Dark G. at alam ko na kahit anong oras ay bibitawan na nya at ibabato patungo saakin. Agad kong tinawag ang kaibigan kong si Galdium

“Mula sa mundo ng mga espirito, tinatawagan kita, ilabas ang kakayahan, ipakita saakin ang tunay mong anyo, lumabas ka Galdium” sigaw ako, sumipol ang malakas na hangin, nabalot ako ng kulay berdeng hangin, lumabas ang berdeng liwanag na nagmula sa kalangitan, ang mga hangin na bumabalot saakin ay tumungo pataas, sabay ang paglabas ni Galdium, ang pinakatusong agilang kaibigan ko.

“Galdium” sigaw ko sakanya, agad syang lumapit patungo saakin at agad akong sumakay sakanya nung nakalapit na sya, umangat ako sa himpapawid para narin mapantayan ko kung gaano kataas si Dark G., “Galdium, ilayo mo ang bolang itim, gamitin mo ang kaibigan mong hangin” sigaw ko

Agad na ibinuka ni Galdium ang mga pakpak nya at ipinagaspas ito, sobrang lakas ng hangin ang naibigay ni Galdium patungo kay Dark G. ngunit parang hindi ito sapat para mailayo ang bolang itim at tanggalin sa mga kamay ni dark G.

Binitawan ni Dark G. ang itim na bola at patungo ito saakin, agad kong inutusan si Galdium na lakasan pa ang pagaspas para matangay ang malaking bola papalayo, ngunit parang wala itong magawa, wala akong maisip na ibang paraan para maitaboy ito, ang nagawa ko lamang ay patigilin si Galdium at lumpipad kami papalayo para maiwasan ang pagtama ng bola sa akin. Mabilis na lumipad ang bola papalapit saamin kaya’t inutusan ko nalang si Galdium na lumipad papatas

“Galdium, tumaas tayo, iwasan mo ang itim na bola” utos ko sakanya

Mabilis na lumipad si Galdium papataas para maiwasan naming ang paparating na panganib, sobrang bilis nya pataas, mahigpit akong humawak sakanya, mabilis din naming lumapit saamin ang bolang itim, sabay ng pagtaas ni Galdium ay paglapit din sa amin nito.

Sige taas pa, kaunti nalang, sige pa Galdium, iyun lang ang naiisip ko, hanggang halos makadikit na saamin ang malaking bola, napatigil si Galdium sa paglipad, natamaan sya sa may ilalim na bahagi nya, ang lakas ng pagkakatama sakanya kaya’t pati ako ay napabitaw sa pagkakahawak ko ng mahigpit sa kanya, nahuhulog ako mula sa ere, mabilis na mabilis, hindi ko alam kung paano ko isasalba ang sarili ko, sa sobrang lakas ng hangin na kinakalaban ko ay natanggal ang natatanging pangtago ko sa iniingatan kong pagkatao, sa iniingatan kong pangalan, natanggal sa pagkakasuot ng aking maskara. Pero hindi ko na naisip iyun, tinawag ko si Galdium para tulungan ako sa pagkakahulog ko mula sa kaitaasan.

“Galdium!!!!” sigaw ko. Papalapit na ako sa lupa, ng biglang may sumalo sa akin at tinangay ako sa kanyang likuran, si Galdium sugatan, at kahit sa huling pagkakataon, ay isinagip nya pa rin ang buhay ko, sumadsad kami sa lupa at kitang kita ko na hirap na hirap na si Galdium

Tumawa ng malakas si Dark G. na halos rinig sa buong syudad, mabilis syang lumipad patungo sa kung saan nakahandusay ako at si Galdium at parang may itim nanaman na bola syang binubo samay mga kamay nya, papalapit saamin habang humahalakhak ng malakas, hindi ko alam kung anon a ang gagawin ko, tumayo ako at nagisip ng maari kong gawin pagkalapit nya, nagulat nalang ako na ng malapit na sya ay bigla syang napahinto at parang nakakita ng multo nung Makita nya kami ni Galdium ng malapit, unti unting lumiit ang binuo nyang itim na bola sa kamay nya at parang bigla syang nanghina, inisip ko kung ano ang ginawa ni Galdium, o kapangyarihan ko din ba yun? Hindi ko alam, basta nagulat ako na parang nanghina sya at bigla syang tumalikod at mabilis na lumipad papalayo.

“Hindi pwedeng takasan nya lang tayo ng ganito” sambit ko, tinignan ko kung kaya pa ni Galdium lumipad para masundan ko si Dark G.

“Galdium, kaibigan kaya pa ba?” tanong ko

“Opo, Master, para sainyo po” sagot ng tusong kaibigan kong agila, agad akong sumakay sa likod nya at parang sing bilis ng ilaw lumpiad si Galdium patungo sa tinahak na daan ni Dark G. na parang wala syang sugat. Mabilis, nakita ko na malapit na sa amin si Dark G. kaya’t inutusan kong ipagaspas ang mga pakpak ni Galdium para matangay ng hangin pababa si Dark G. Sobarng lakas ng hangin na nanggaing sa mga pagaspas ng pakpak ni Galdium, tumama ang malakas na hangin sa kalaban kaya’t patuloy ito sa pagkawala sa balanse nya at hindi nalabanan ng hangin, hanggang tuluyan na siyang bumagsak sa lupa

“Galdium, sundan mo ang binagsakan niya” utos kong muli kay Galdium

Pagkadating ko ay nakahandusay sa damuhan si Dark G. walang pakialam habang papalapit ako sakanya kasama si Galdium.

“Eto, eto ang tanggapin mo, hayop ka!” sa sobrang galit ko, may mga apoy na lumabas sa mga kamay ko at ihahagis ko na ito patungo sakanya ng bigla syang nagsalita

“Sandali lang… Wag” sabi nya saakin

Hindi ko alam kung bakit natigilan din ako sa gagawin ko sana, bigla nalang na sinunod ko ang sinabi ng kalaban, napahinto ako sandali at napatitig lang sa nakahiga sa damuhang si Dark G.

“Wag, Joseph, wag!”

Nagulat lalo ako na alam nya pala ang pangalan ko. Bakit?

“Sino ka? At paano mo nalaman ang pangalan ko” sigaw ko sa nagmamakaawa nang si Dark G.

Agad naman akong tumungo sa nakahilatang katawan nya at hinawakan ko ang dawalang kamay nya at tumingin ako sa mga mata nya.

SHIT!. Hindi ako nakapaniwala sa mga nakita ko. Alam na alam ko ang nagmamay ari ng mga matang iyon

Hindi pwede.

Hindi nya kayang gawin to

Hindi sya ito

Hindi sya mananakit ng ibang tao

Hindi ganito ang pagkakakilala ko sakanya

Hindi ganito si Eros

Tumulo bigla ang luha ko habang unti unti kong tinatanggal ang maskara na nakaharang sa muka nya, at ng Makita ko sya, hindi ko alam kung bakit kahit halos mamatay na ako kanina ay nagawa ko parin syang yakapin

“Eros!” sambit ko. Hindi sya nagsasalita hanggang sa inilapit ko ang mga labi ko sakanya at hinalikan ko sya.

“I miss you Joseph, I miss you” sabi nya saakin.

Unti unting natanggal ang mga itim nakabalot sa katawan ni Eros, may mga parang itim na kaluluwa na lumipad sa langit, at nagmula sa iba’t ibang bahagi ng siyudad. Iyo na nga ba ang pagtatapos ng sumpa? Paano? Hindi ko alam kung papaano ko nagawa. Basta sana nga tapos na

At sana mabuhay na kami ni Eros ng tahimik…

Itutuloy...