FRESH START - I'm Superman... Daw

BLOG: gabrielfads.blogspot.com

FB: gabifad@yahoo.com

Akda ni K.G. Fadriquella


Chapter 3

“Yosi lang ako dito sa labas ah” paalam ko

“Ah sige sige” sagot ni Chase
“Hi po Kuya Gab” sabi ni Kaye

“Uyy! Mukang ang saya nyo ah” sabi ko sakanila, sabay ngiti sa mahal ko at kay Kaye

Habang papalabas ako ng kwarto nila ay halos lumabas na yung mga luha na pilit kong itinatago, shit! Yung post na nakita ko sa FB hindi naman pala para sakin, bakit ganito yung buhay, fuck naman talaga oh! Di nagtagal narinig ko na may lumabas sa kwarto nila Chase at sa tunog palang nga mga yapak nya ay alam ko na agad na si Chase yun, na patungo kung saan ako nag yoyosi, nagpunas ako ng mga paparating na luha ko at baka kuyugin ako nito pag nakita nya na umiiyak ako. Pagdating nya palang sa lugar kung saan nakaupo ako at tahimik ay agad nya akong inakbayan

“Sorry Gab ah” sabi nya sakin tapos ay tumingin sya straight to my eyes

“Ha? Bakit naman?” tanong ko sakanya at tinatago ang boses na kaiiyak, kasi baka mahalata nya

“Kami na ulet ni Kaye eh, kasi…” sabi nya

“Hala! Okay lang yun nu ka ba?” singit ko sa paliwanag nya

“Kasi, bestfriend kita Gab, and siguro it’s hard to hear these but…” sabay buntong hininga nya “Maybe, hanggang bestfriend nga lang kaya kong i-offer, Gab, mahal naman kita eh, pero not that level na mag syota, you get me?” sabi nya

“Oo…. Naiintindihan ko” kahit sobrang sakit ng nararamdaman ko nuon, kasi umasa na ako, siguro kung hindi dumating yung lintek na Falling for you na kanta na yun at yung post sa facebook. Hindi ako umasa ng ganun, tanga kasi ako eh, TANGA! Siang napakalaking tanga. Nakatahimik lang ako ng bigla syang nagbiro

“Ngiti naman dyan! Nawawala yung pag ka cute ng bestfriend ko eh” sabi nya

“Lul! Panget ko nga eh” sabi ko

“Sige pag di ka ngumiti, wala na kayo pagasa ni Arvin!” pabiro nya nanamang banat

“Eh kaw na nga mismo nagsabi! Kalimutan ko nalang sya” sabi ko sakanya

“Eh nagawa naman ba? Kahit yung isip mo pilitin mo syang kalimutan, alam ko na iyan oh yan, iyang lintek nay an (sabay turo sa kaliwang dibdib ko), yung puso mo hindi kaya” sabi pa nya sabay ngiti saakin

Napangiti ako ni Chase sa sinabi nyang yun… Ewan, basta, siguro nga hindi ko kayang kalimutan si Arvin then bigla syang humugot sa may bulsa nya at pagkalabas ay isang silver na kwitas na may Superman na pendant

“Oh! Eto regalo ko sayo yan” sabi nya

“Nyek! Para saan naman to?” tanong ko sakanya

“Yung “S” Sorry yan, sa ginawa ko, and alam ko naman para kang si Superman eh, malakas tsaka matatag, so stop crying, kasi I’m sure, madami ang ayaw na nakikita kang ganyan… isa na ako dun” sabi nya

Awwwww! So sweet, ayan! Ayan! Kaya ako nadedehado sa mga pag over-analyze ko sa mga sinasabi ng isang tao saakin, without even assessing kung ano ba talaga yung ibig sabihin ng mga sinasabi nila, pero ano magagawa ko, isa akong mapagmahal na martyr.

And iyun naman ang nagtulak sakin isulat ang pangatlo kong SBLS, yung let it fall, sa let it fall may isang lalaking nakilala si Rob sa gitna ng bumubuhos na ulan,… eto ilusyon nanaman na ako si Rob, si Jed si Chase, at yung ulan ay ang friendship. minahal nya ng sobra si Jed, pero sa dulo ay mawawala din pala, Let it fall taught everyone na, when you love someone, sabihin mo sakanila and wag ka maghintay na mawalan ka ng chance, sa story binigyan ni Jed si Rob ng isang kwintas na magpapaalala sakanya dito, kahit na namatay si Jed sa dulo, pag hinahawakan ni Rob yung pendant ng kwitas, lagi nyang naalala si Jed, katulad ng superman na binigay sakin ni Chase, oo nga, hindi nagtagal yung kung ano man yung more than the usual friendship thing naming ni Chase, namatay man yung lovestory namin na parang si Jed, pero nandyan padin sya kahit ano ang mangyari binabantayan lang si Rob. And katulad ko rin, kahit sabihin ko na hindi nga kami ni Chase, who cares, bestfriend ko si Chase at I know na pinili nya maging mag bestfriend lang kami over the relationship kasi alam ko ayaw nya din ako masaktan sa dulo, ayaw nya ako paasahin, ayaw nya na maging katulad lang siya ni Arvin, he wants me to be happier kaya nya hindi tinuloy, and pag mag bestfriends lang kami, walang ilangan, walang tampuhan (ahhhm minsan lang) at walang emosyon na kasali pag nagkakasakitan. At lastly, yung ulan ang nagpaparamdam kay Rob na lagi lang nandyan si Jed at hindi sya nito iniwan, just like our friendship, nawala nga yung Boyfriend thing pero yung friendship, SOLID, parang Pyramid, and even when the wind is blowing, haha kumanta?

I just chose to be happy for Chase (as if I have a choice… haha joke) syempre may choice ako na kamuhian sya sa buong buhay ko, pero I chose to accept his descision, kasi he did not do that just for him, pero also for me. Chase putangna ka! Mahal na mahal kita…. Bilang bestfriend syempre.

After that, Chase and me are more than okay, balik sa dating gawi, balik sa kung ano yung meron kami dati, bestfriends lang.

I planned to go home sa bahay namin sa Zambales syempre namimiss ko din ang pamilya ko, 3 kong makukulit na pamangkin, si Kuya ko, si Ate, si Bunso, at si Mama at Papa syempre

Everytime na umuuwi ako sa bahay (which is once in a blue moon lang talaga) I take time to catch up kung ano ba bago sa pinakamamahal kong pamilya, pero kung dati sasama si Arvin sakin para sabay kami bumisita sa bahay namin, wala eh! Ngayon, eto ako sasakay ng Victory liner ng magisa, hayst, kawawang Gabriel, kawawa talaga (wait!) hindi ako kawawa, maraming nagmamahal sakin, yun lang ang depensa ko lagi sa lahat ng nararamdaman kong sakit na dahil parin sa pagkawala ni Arvin, hay! Hay talaga, eto magisa ako sa pangatlo sa huling upuan, walang katabi, umandar na yung bus at nang makarating kami sa parte ng Chinese Gen. may sumakay na isang lalaking na wala naman akong pakialam hanggang umupo sya sa tabi ko at napatingin nalang ako sakanya, sa dami ba naman ng pwedeng upuan sa tabi ko pa? hala! Ano to bakit? Bading ka Bading? Crush mo ko? (haha! ASSSHHHUUMING!) hahaha. Tarantang taranta ang lalaki at parang gusto ng umihi sa kinakaupuan nya, kinuha nya ang cellphone nya sa bag at bigla syang napamura ng mahina

“Shit! Puta!” sabi nya, bigla syang tumingin sakin na para bang may gustong itanong, hindi katagalan ay nagsalita sya “Pwede itanong yung oras” sabi nya sakin

“Ahhh, mag 7:00 na” sagot ko sakanya

“Thanks” sabi nya sakin at sabay umalis na ang tingin nya saakin at umupo ng komportable sa upuan nya

Habang nasa NLEX kami ay nakatulog ako, at pag gising ko ay nasa stop over na kami (ay! Parang napikit lang ako sandal, ang bilis ah!) nagising ako hindi dahil huminto yung bus, kung di dahil parang kinalabit ako ng lalaking katabi ko

“Ahhh, cellphone mo oh, nahulog kanina, nahihiya naman ako gisingin ka, kaya eto” sabi nya saakin

“Ahhh salamat ah” laking pasasalamat ko na binalik nya ang phone ko, baka kung iba yun, kuhanin na yun tapos bababa nalang sa bus na parang wala lang, awww! Ang sweet, puta eto nanaman ako

“Taga san ka?” tanong nya saakin

“Taga San Marcelino” sagot ko sakanya

“Oh? Taga dun din ako eh” sabi nya saakin “Hmm, di kita nakikita dun” sabi nya pa

“Ahh, minsan lang kasi ako umuwi, kaya ayun tsaka di ako masyado naglalalabas” sabi ko sakanya

“Aiii! Sorry sorry, Ivan nga pala” pakilala nya saakin, sabay abot ng kamay nya saakin

“Gab” pakilala ko din sakanya sabay bitaw ng isang mala pamatay na ngiti haha, ang cute nya shit! Ang cute tuloy ng ngiti ko!

Nagkakwentuhan kami sa buong natitirang byahe at nalaman ko na sa malapit lang pala na malapit lang ang tinutuluyan nya sa apartment ko sa Manila, Wow! Parang hindi kami nagkikita, pero sa isang Unibersidad sya sa Padre Faura sya nagaaral ng Speech Pathology. And shit! Ang mas malupit, yung bahay nila walking distance lang sa bahay naming (though hindi ganun kalapit, basta pwede lakarin)

“Ahhhm Gab, favor naman oh” sabi nya sakin

“Ano?” tanong ko sakanya

“Are you gonna do anything pag uwi mo? I mean? May gagawin ka ba? Ahhhm parang ano, may gagawin ba? I…i..f you got plans tonight?” tanong nya

“Hmp! Speech patho tapos nag is-stutter pag nakikipagusap” pabiro kong sabi sakanya

“haha! Sorry naman malamig dito sa bus eh” palusot nya, haha I’m sure crush nya ako (joke! Haha) kasi crush ko sya! Bwaha, ano ba yan? Ang bilis naman “So… meron ba?” tanong nya

“Wala naman! Bakit?” tanong ko kay Ivan

“Can I pick you up later? Tambay lang tayo sa may seaside area sa may Olonggapo… and kung okay lang sa’yo let’s drink up” sabi nya sakin

Syet! Gimik agad! Kakakilala palang namin, nakakahiya naman! Pero kahit gusto ko ewan, nahihiya talaga ako… eeeh! Gusto ko sumama pero syempre, basta!

“Ahhhm, hindi ka ba namimiss ng pamilya mo alis ka agad mamaya pagdating mo?” tanong ko sakanya

“Ahhh, wala parents ko dyan, nakatira lang ako sa Lola ko, eh pagdating ko naman dun tulog na yun, kaya ayos lang na bukas na kami magkita” paliwanag nya “Ahhhm! Oo nga no nakalimutan ko uwi ka nga pala satin para sa parents mo, sige sige siguro next time” sabi nya

“Sige na! Oo na! Okay lang kay Mama yun, magtatagal pa naman ako dun eh” sagot ko

“Really? Sasama ka?” exited nyang tanong

“Oo nga po! Kulet! Haha” sagot ko sabay tawa at ngiti sakanya


Is it too fast? Ewan, basta alam ko single ako, at may karapatan ako gawin ang kahit nong gustuhin Ko :) that's for sure

(to be continued...)