"Tol... I Love You!" [1 - 2]

“Tol… I Love You!” [1]
By: Mikejuha
Email: getmybox@hotmail.com
Fb: getmybox@yahoo.com
Blogspot: http://www.michaelsshadesofblue.blogspot.com

----------------------------------------------

Masasabing matalik na magkaibigan kami ni Lito. Nagsimula ang pagkakaibigan namin sa first year high school, noong lumipat ang pamilya nila sa probinsya at doon na mag-aral sa eskwelahan kung saan din ako nag-aaral. Nag-iisang anak lang si Lito at dahil ayaw ng mga magulang niya na malulung ito sa iba’t-ibang bisyo sa Maynila kaya’t napagdesisyonan nilang sa probinsya na ito mag-aaral, sa isang private sectarian na eskwelahan. Kahit kasi nasa probinsya ang school namin, state-of-the-art din naman ang mga facilities dito at mataas pati ang standard, bilang sister school ng isang sikat at prestehiyosong paaralan dito sa Pilipinas.

Halos pareho kami ng gusto at di gusto ni Lito. Pati sa pananamit, pag-ayos ng buhok, hilig, sport. Pati nga tangkad, kulay ng balat, frame at kinis ng mukha, halos magkahawig din. Sabi nga ng maraming hindi pa nakakakilala sa amin at napagmasdan kami ang itatanong kaagad ay kung kambal ba kami. Tawa lang ang igaganti namin kapag naririnig ang ganoong mga tanong sabay sagot ng, “Kambal sa kalokohan!”

Halos walang oras na hindi kami magkakasama ni Lito sa school. Kahit pagkatapus ng klase, kami pa rin ang magkakatropa, namamasyal, gumigimik, at kapag trip namin, doon ako matutulog sa bahay nila. In fairness, sobrang mabait si Lito; mapagbigay, at kapatid talaga ang turing niya sa akin. Higit sa lahat, may agreement kaming bilang magkaibigan, wala kaming sikretong itatago sa isa’t-isa.

Kagaya ng isang normal na magkakaibigan, wala kaming malisya – I mean, sa pagkakaalam ko. Kahit minsan kapag doon ako makatulog sa kanila, magkatabi kami nyan sa kama. At wala kaming itinatago sa isa’t-isa. Kahit pinakamalaswa at nakakahiyang karanasan at gawain ay malaya naming nasasabi sa isa’t-isa at nagagawa ng walang kiyemi-an, at tinatawanan at ginagawa na lang naming biro. Minsan nga kapag inaatake kaming pareho ng libog sa kapapanood ng bold, sabay kaming magpaparaos niyan – kanya-kanya, syempre, walang body contact kumbaga. Para sa akin, normal lang ang ganoon sa mga lalaki, walang dumi sa utak, walang ibang motibo; as in… wala talaga.

Nasa second year College na kami noon, parehong 18 at pareho din ang kursong kinuha. Pareho na rin kaming may girlfriend at pareho naman kaming masaya… sa tingin ko.

Mga alas 5:30 iyon ng hapon noong maisipan naming umakyat sa paborito naming hangout – sa roof top ng school kung saan naroon din ang malaking tangke ng tubig nag nagbibigay ng supply sa buong building. May 4 na palapag ang school namin at kami lang ang nakakaalam kung paano umakyat doon, maliban na lang sa mga technician ng school na paminsan-minsang pumupunta din doon kapag may kukumpunihing sira. Nakasanayan na naming kung sino ang aakyat, itatali niya ang kanyang handkerchief sa hagdanan upang malaman ng isa na nandoon siya sa itaas. At kung sino man ang susunod ay siyang magtanggal ng handkerchief at dadalhin sa itaas, isoli sa naunang naakyat.

“Alam mo, Tol, ang taong dadalhin ko dito, ay syang mahal ko” ang sabi niya pahiwatig sa hangout naming iyon sa roof top.

“Tange!” Ang pag react ko. “E, nand’yan ang girlfriend mo, bakit di mo siya dalhin dito?”

Binitiwan lang niya ang isang nakakaintrigang ngiti. “Parang hindi ko siya talagang mahal eh. Parang may kulang?” Sabi niya sabay tingin sa akin.

“Tado! Ginagalaw mo ang girlfriend mo tapus di mo pala siya mahal? Ano iyon?”

“M-may iba akong mahal tol eh…” sabi niyang tila nagdadalawang-isip sabihin ang mga katagang lumabas sa bibig.

“Shiiiit! Tangina! May itinatago ka sa akin? Sino? Sino yang babaeng iyan?” Sambit kong may halong excitement sa nalaman ko.

“Huwag muna, mahirap ipaliwanag eh.”

“Ganoon?! Mahirap ipaliwanag?” Ang sarcastic kong sagot. “Sino ba iyan at mahirap ipaliwanag? Madre ba siya? O may asawa? Teka… teacher sa theology?” dugtong ko sabay bitiw ng malutong na tawa.

“Basta, huwag muna ngayon.”

“Ah, di ako papayag sa sagot nay an ah! Dapat sabihin mo na ngayon. Pag hindi mo sasabihin sa akin ngayon, hindi ako bababa ditto sa roof deck.” pabiro kong pananakot sa kanya.

“S-sigurado kang gusto mong malaman?” tanong ulit niya.

“Oo naman! Wala tayong sikreto sa isa’t-isa, diba?”

“O sige, sasabihin ko na…”

“Talaga? Sino?” Ang sagot kong excited na naghintay sa sasabihin niya.

Ngunit imbes na sagutin ako ng seryoso, biro ang isinagot niya, “E, di ikaw?” Sabay tawa ng malakas at takbo palayo.

“Tarantado!” Ang bigla kong sagot sabay sugod sa kanya. Noong ma-corner ko siya, nangpangbuno kami hanggang sa nagpagulong-gulong sa semento. “Tado ka ha? Ako ang love mo? Bakla ka ba tol? Bakla! Bakl!” Ang biro ko.

“Bakla pala ha…” ang sambit nya, ang boses ay may bahid na pagkapikon. At pinuwersa niyang itihaya ako, inupuan ang tyan, at ang siko ay itinukod sa leeg ko. Mas malakas kasi si Lito sa akin, mas malaki ang katawan. “Ano… bakla ako?”

“Urrkkkk! Ayoko na tol! Give up na ako, give up na” Eto naman din a mabiro o…

At pinakawalan niya ako. Tumayo siya, iniabot ang kamay upang alalayan akong tumayo. Naupo kami sa bench sa gilid ng tangke. “Sino ba talaga iyang babaeng mahal mo, tol? Bat ayaw mong sabihin.”

“Hwag muna ngayon, tol… Sasabihin ko rin ito sa iyo, pero huwag muna ngayon.”

“Kakabad-trip ka naman tol. Sige na nga, wala akong magagawa kung ayaw mong sabihin. Pero araw-araw, kukulitin kita dyan, tandaan mo.” Ang pananakot ko pa rin.

“Hindi ko pa kasi nasabi sa kanya na mahal ko siya eh.”

“E, di ligawan mo, problema ba iyan?”

“Yan nga ang mahirap eh… takot akong mabigo” ang malungkot niyang sabi.

“Tangina. Ikaw pa! Ang dami ngang nagka-crush sa iyo d’yan, tapus mabibigo ka?”

“Ah… basta. Kapag nilagawan ko siya at bibiguin niya ako… tatalon ako sa tangke na to. Promise!” turo niya sa tangke ng tubig “At lulunurin ko ang sarili d’yan.”

“Hahaha!” ang tawa ko. “Wag ka ngang magbiro ng ganyan? Gaano ba ka espesyal ng taong iyan at magpakamatay ka talaga?”

“Basta…”

Iyon ang mga katagang sinabi niya na hndi ko naman sineryoso.

Ganyan kami ka-close ni Lito. Akala ko hindi na magbabago ang pagiging close namin.

Isang araw, lumuwas ang mga magulang niya papuntang Maynila at doon mamalagi ng mga apat na araw. Hinikayat nila akong samahan si Lito sa bahay nila at dahil kilala naman sila ng mga magulang ko, pinayagan din akong samahan si Lito sa bahay nila sa apat na aaw na wala ang mga magulang niya.

Unang gabi iyon na kaming dalawa na lang sa bahay nila. Nag-inuman kami. Isang malaking bote ng gin ang tinira namin. Noong lagpas kalahati na ng bote, nagsimula na akong malasing. Ang ipinagtataka ko ay parang wala lang nangyari kay Lito. Ewan kung pinaglalaruan lang niya ako dahil siya naman ang taga-tagay. Pero, wala lang sa akin iyon dahil nag-eenjoy naman ako.

Hindi na naubos pa ang isang bote ng gin noong lagpak na ang katawan ko sa sofa. At kahit ganoon na ako kalasing pansin kong hindi talaga tinablan si Lito ng kalasingan. “Andaya-daya mo, tol! Pinagtripan mo akong lasingin!” ang nasabi ko na lang habang nanatili akong nakahiga sa sofa.

“Hehehe!” Tawa lang ang narinig kong sagot niy sa akin.

Maya-maya, tinangka ni Litong hilahin ako sa sofa at buhatin patungong kwarto.

“Tol… wag!” ang biglang sigaw ko. Ako kasi kapag nasa ganoong sobrang kalasingan, pakiramdam ko ay umiikot ang buong paligid. Kaya dapat hindi ako gagalaw kung ano ang pwesto ko sa paghiga kasi kapag gumalaw ako niyan o kaya’y ginalaw, magsusuka’t magsusuka na ako hanggang sa mawalan ng lakas. Pero kahit nasa ganoon akong sitwasyon, conscious pa rin ako. Nauukit pa rin sa isipan ko ang mga pangyayari.

Ngunit pilit pa rin akong kinarga ni Lito at pinahiga sa kama niya. Pagkalatag ng pagkalatag niya sa akin ay agad akong nagsusuka at nasukahan ko pa ang damit at pantalon niya dahil nakaharang siya noong hindi ko mapigilan ang sarili at bumalikwas upang sumuka sa sahig. “Gwarkkk! Gwarkkkkk!” Habol-habol ang paghinga, pilit kong hinubad ang t-shirt upang madaliang ipahid sa bibig, at pagkatapus ay nahiga ulit. Maya-maya lang, sumuka ulit ako, at sumuka ulit hanggang sa pakiramdam ko ay wala na akong isusuka pa at naubos na ang lakas upang makabalikwas pa, habang pakiramdam ko naman na ang buong paligid ay walang humpay sa pag-iikot.

Tawa nang tawa lang si Lito habang pinapahid ang suka kong dumikit sa damit niya at sa sahig.

Ako naman ay nakahiga lang, nakatihaya pilit na huwag gumalaw, ipinikit ang mga mata, pakiramdam ay tila malalagutan na ng hininga sa tindi ng hilo at panlalanta. Napansin ko ring nawala sandali si Lito at noong may narinig akong mga yapak, ibinuka ko ang mga mata ko. Bumalik na siya sa kwarto nakatapis lang ng tuwalya. Naligo pala siya.

Tinanggal niya ang tuwalya, isinabit ito sa silya at sumampa na sa kama, sa tabi ko sa kabilang gilid. “OK ka lang ba?” Tanong niya.

Hindi ko sinagot ang tanong niya. Ipinikit ko ulit ang mga mata, pakiramdam ay wala na akong lakas na gumalaw pa o sumagot sa tanong niya.

Ngunit laking gulat ko noong bigla niyang isinampa ang hubad niyang katawan sa ibabaw ng katawan ko. “Uhhhmmmmp!” ang mahinang tinig na lumabas sa bibig ko dahil sa bigat niya.

“Tol… I love you!” Iyon ang narinig kong sinabi niya sabay lapat ng bibig niya sa bibig ko.

(Itutuloy)

--------------------------------------------------

“Tol… I Love You!” [2]
Email: getmybox@hotmail.com
Fb: getmybox@yahoo.com
Blogspot: http://www.michaelsshadesofblue.blogspot.com

Napadilat ako noong lumapat ang mga labi niya sa labi ko. “Uhhhhmmmmp!” Ang tinig na lumabas sa bibig ko, umaalipin sa utak ang kumalas sa mga yakap at halik niya. Ngunit sa tindi ng hilo at panlalanta ay hindi ko magawa ito. Hinayaan ko na lang siya sa kanyang ginawa habang pilit kong ipinikit ang aking mga mata, pinakiramdaman ang bawat dantay ng kalamnan niya sa balat ko.

Tila puno ng kasabikan ang mga halik ni Lito. Naririnig ko pa ang malalalim at mabibilis niyang paghinga. May ilang minuto din niya akong hinalikan sa bibig. Maya-maya, bumaba ang mga labi niya sa leeg ko at sa dibdib. Pansamantalang nilaru-laro ng mga dila niya ang magkabilang utong dito. Kinagat-kagat ang mga iyon na para bang gigil na gigil. Maya-maya din lang, bumaba ulit ang mga labi niya patungo sa pusod ko, nilalaro ang butas noon ng dila nya hanggang sa bumaba ulit ito, ipinagapang sa pinong mga balahibong patungo sa umbok ng aking pagkalalaki sa ilalim ng aking pantalon.

Dahil naka-jeans pa ako noon, dali-dali niyang hinubad iyon at noong sumampa ulet, naramdaman ko na lang ang ari ko sa ilalim ng bibig niya. “Ahhhhhhhh… Shiiiiiiiitttttttt…” ang mahinang daing ko. Kahit nasa ganoong kalasingan at hilo ako, ramdam ko pa rin ang init ng kanyang mga bibig na bumalot sa ari ko at ang sarap na dulot nito lalo na noong itinaas-baba niya ang ulo niya. At noong binilisan niya ang pag taas-baba ng ulo niya nagdulot naman ito ng ibayong sarap.

Ngunit, gaano man kasarap ang sensasyon na dulot ng ginawa niya sa akin, hindi ko pa rin magawang marating ang ruruk dahil sa sobrang pagod at hilo.

Maya-maya, itinaas ni Lito ang dalawa kong paa at isinandal ang mga ito sa balikat niya. Napaigting ako noong maramdamang bumubundol-bundol sa may butas ng puwet ko ang ari niya. Tinangka kong iharang ang mga kamay ko ngunit sadyang wala na akong lakas upang labanan ang kahayukan ng kaibigan ko.

“Ahhhhhh!” Isang mahinang ungol ang naipalabas ko noong nakapasok ang matigas niyang pagkalalaki sa butas ng likuran ko. Sobrang sakit ang naramdaman ko lalo na noong simulan na niya ang pag-ulos. Ngunit mas nanaig pa rin sa akin ang sobrang hilo at pagod.

Ewan kung ano ang nasa isip ni Lito habang ginagawa niya iyon sa akin. Marahil ay inisip niya na wala akong malay at hindi ko alam ang ginawa niyang iyon. O sadya lang talagang naalipin na siya sa matinding pagnanasa. Ewan ko rn kung napapansin niya ang pagngiwi ng aking mukha. Ilang minuto din ang ginawa niyang pagbayo hanggang sa naging manhid na ang katawan ko. Pakiramdam ko ay lumulutang na lang ako sa kawalan. Iyon na ang huli kong natandaan.

Mag-aalas 10 na ng umaga kinabukasan noong magising ako. Sobrang sakit ng ulo ko, disoriented, at mahapdi ang sikmura. Wala akong damit at noong tiningnan ko ang nasa tabi, nandoon si Lito, himbing na himbig pa rin sa pagtulog at hubot-hubad. Pilit kong binalikan sa isip ang mga pangyayari sa gabing iyon. At pumasok ang eksena kung saan nilapastangan at pinagsamantalahan ng kaibigan ko ang lupaypay kong katawan. Matinding galit ang umalipin sa buong katauhan ko sa sandaling iyon.

Tinangka kong bumangon ngunit naduwal ako at bumagsak sa sahig. “Ahhhhh!” Ang daing ko noong maramdaman ang sakit ng katawan at kirot sa may parteng likuran.

Nagising siya. “T-tol, gising ka na pala?” Tanong niya habang ikinuskos ang isang kamay sa kanyang mga mata, tila wala lang nangyari.

Hindi ko siya sinagot. Hubo’t-hubad. tumayo uli ako at dumeretso sa loob ng bathroom na nasa loob lang ng kanyang kwarto.

Bago ko naisara ang pinto ng paliguan, nagsalita siya. “Magluluto lang ako ng almusal sandali, tol. Maligo ka lang d’yan.” sabay balikwas sa higaan, pinulot ang brief at pantalon na nakakalat sa sahig, isinuot ang mga iyon, at dali-daling tinumbok ang kusina.

Dali-dali ko ring isinara ang pinto ng shower room. Dahil sa naramdamang asiwa sa magkahalong kirot at dulas ng kung anong dumi ang mayroon sa loob ng puwet, tinungo ko ang kubeta at dumumi. Sa pag-iri ko, pumatak ang naghalong dagta, dumi, at dugo. Masakit. Mahapdi. “TANGINAAAAAAAAAAA!!!” ang sigaw ko na lang, tinitimpi sa sarili ang matinding galit sa loob ko.

Mabilis akong nag-shower at pagkatapus ay mabilis ko ring pinulot ang mga nagkalat kong damit sa sahig ng kwarto. Kahit nabalot sa basa pang suka ang t-shirt, isinuot ko pa rin ito at simbilis ng kidlat na lumisan, hindi na hinintay pa ang inihanda niyang almusal.

Para pa rin akong lumulutang sa di maipaliwanag na tindi ng kalbaryo habang naglalakad pauwi, hindi alintanang sa pagmamadali, naiwanan ko pala ang sapatos ko at nakapaa lang na naglakad sa mainit na semento ng kalsada. Naglalaro sa utak ko ang mga eksena ng karahasang ginawa ng kaibigan ko sa akin. Naamoy ko pa rin ang sariling suka sa isinuot na t-shirt. Nararamdaman ko pa rin ang hilo, ang sakit ng ulo, at higit sa lahat, ang hapdi ng sugat na dulot ng pwersahang pagpasok ng ari ng kaibigan ko sa aking likuran. Malinaw na malinaw pa sa isipan ko ang paghawak niya sa mga paa kong nakataas at nakasandal sa mga balikat niya habang siya ay tila walang humapy na umuulos. Nakikinita ko pa sa isipan ang nagdideliryo niyang mukha na tila abot-langit ang nadaramang sarap habang ako naman ay halos mamamatay na sa magkahalong hilo, panlalanta, sakit, at sama ng loob sa ginawa niyang kahayokan sa akin. Paulit-ulit na naglalaro sa isipan ko ang eksenang iyon. At naramdaman ko na lang ang mga luhang dumaloy sa mga pisngi ko. “Isang araw… mas matindi ang igaganti ko sa iyo! Hindi ako papayag na hindi ako makaganti sa ginawa mong pambababoy sa akin” Ang nabitiwan kong pangako sa sarili.

Noong makarating na ako ng bahay tulala pa rin ako, hindi alam kung ano ang gagawin. Buong maghapon akong nakakulong sa kwarto at noong dumating ang gabi, buong magdamag naman na hindi makatulog.

Nagkaroon ako ng matinding guilt sa sarili, at galit sa ginawang iyon ni Lito sa akin.

Kinabukasan sa eskwela, hindi ko na siya pinansin. Sinadya kong umupo sa may likuran ng klase. Noong maglabasan na kami, tinawag niya ako. “Tol!”

Ngunit hindi ko siya nilingon. Nagmamadali akong umalis patungo sa likod ng campus kung saan nandoon ang mga malalaking puno at mga upuan. Noong maupo na ako, hindi ko akalaing sumunod pala siya sa akin at naupo sa tabi ko. Hinayaan ko na lang siya.

“Tol… m-may nagawa ako sa iyo” ang sabi niya, ang boses ay may halong lungkot.

Binitiwan ko lang ang matalim na titig sa kanya.

“P-patawarin mo ako, Tol…”

“Ganun na lang? Hindi ko akalain bakla ka pala. Tangina mo, binaboy mo ako.” Ang kalmante kong sabi.

Tila nabigla naman ako noong bigla na lang siyang humagulgol. “Patawarin mo ako Tol. Alam ko kung gaano kalaki ang pagkakasala ko sa iyo. Di ko lang napigilan ang sarili ko, maniwala ka.”

“Sabihin mo nga sa akin, narinig ko ang sinabi mong ‘I love you…’ totoo ba iyon? Tumingin ka sa akin? Tangina!”

Patuloy pa rin siya sa pag-iyak. “T-too iyon, Tol… matagal ko ng itinatago ang lahat. Hirap na hirap na nga ako Tol eh.” Ang pag-aalangang pag-amin niya.

Pakiwari ko ay may pumutok na bomba sa kinauupuan ko.

“Put*** ***!” Ang sigaw ko, di alintana ang ilang mga estudyante na naupo sa di kalayuan, ang iba ay nagbabasa ng kanilang mga notes, ang iba ay nagku-kwentuhan at biglang napalingon sa kinaroroonan naming.

Binabaan ko ang tono ng pagsasalita ko. Hinablot ng isang kamay ko ang buhok niya at idinikit ang kanang kamao sa mukha, handang asintahin siya. “Mahal mo ako? Tarantado ka?”

“S-sige Tol, bugbugin mo ako, hindi ako lalaban. Naunawaan kita. Ngunit sana tandaan mo rin na hindi ko kasalanan kung bakit ganito ang naramdaman ko. Kung kayak o nga lang sanang i-control ito, e di ko sana nagawa ang bagay na iyon. Sige… suntukin mo ang mukha ko!”

Ngunit hindi ko na itinuloy pa ang pagsuntok sa kanya. Pinigilan ko ang sarili gawa nang nasa loob kami ng campus at kung nagkataon, siguradong suspended ako sa gagawin ko. “Ang galing mo namang umarte, Tol. Nakuha mo na ang gusto mo, heto, ikaw pa ang ma-drama. Ganun na lang ba iyon?” ang nasabi ko na lang.

“Sabihin mo sa akin, Tol kung ano ang gagawin ko upang mapatawad mo. Kahit magpaalipin pa ako sa iyo, gagawin ko, mapatawad mo lang ako.” Patuloy pa rin siya sa pagpahid ng luha niya.

At sa pagkarinig sa sinabi niyang iyon, may pumasok biglang kademonyohan sa utak ko. “OK… Simula ngayon, alipin na kita…”

“S-sige, Tol… Basta mapatawad mo lang ako, gagawin ko ang lahat.” Ang mabilis din niyang sagot, tila nasiyahan sa narinig

At dahil sa nangingibabaw pa rn sa akin ang matinding galit at pagnanasa na makaganti, naisip kong matulog ulet sa bahay nila at doon ko gagawin ang maitim kong balak. “Hindi pa ba dumating ang mga magulang mo?”

“Hindi pa, Tol. Matagal-tagalan pa daw…”

“Good. Mamayang gabi, doon ako matulog.”

“Sige Tol.” Ang masaya niyang sagot.

Mga alas otso noong dumating ako sa bahay ni Lito. Pagkapasok na pagkapasok ko kaagad ay nakahain na ang pagkain sa mesa. “Kain na tayo, Tol! Hinitay talaga kita.” Ang sabi niya, kitang-kita ko sa mga mata niya ang saya noong makita ako.

“Ikaw na lang ang kumain. Tapos na ako. At dalian mo lang. May ipagagawa ako sa iyo. Nandito lang ako sa kwarto mo” Ang sabi ko.

Pansin kong gumuho bigla ang saya sa mukha niya. “S-sige…”

Pagkatapus niyang kumain, pasok kaagad siya sa kwarto.

Lingid sa kaalaman ni Lito, may itinago akong paddle, iyong ginagamit na pamalo sa mga initiations ng fraternity. Nagdala din ako ng blindfold at pantali.

“Magblind-fold” ka ang utos ko kaagad sa kanya.

Alam ko, kinabahan siya sa ipinagawa ko kahit na ang paddle ay itinago ko pa rin sa ilalim ng kama niya.

“Hubarin mo ang lahat ng damit mo at sumampa ka sa gitna ng kama, naka-dapa.”

Hinubad nga niya ang lahat ng damit niya at sumampa na ng kama. Agad ko namang itinali ang dalawang kamay niya sa baranda ng ulohan ng kama. “A-ano ang gagawin mo sa akin, Tol…” ang may halong pag-alala niyang tanong noong matapos ko na siyang italai.

“Huwag kang mag-alala. Di ko kayang pumatay ng tao.” Ang matigas kong sabi.

Hindi na siya kumibo. Agad kong hinugot ang paddle sa ilalim ng kama at habang hawak-hawak ko sa kamay ko iyon, pinagmasdan ko ang kabuuan ni Lito na may piriong ang mata at nakatali ang mga kamay, nakadapa sa gitna ng kama, at hubo’t-hubad. “Shittt! Ang ganda pala ng umbok ng puwet nito, ang kinis pati!” Sa isip ko lang. “Tol… ang sarap palang pagtripan nitong puwet mo!” Ang sambit ko sabay tawa ng malakas.

Sa totoo lang din, tila may kakaibang kiliti ding sumundot sa katawan ko noong makita ang kabuuan ng katawan niya. Maganda ang katawan ni Lito. Palibhasa maalaga, health-conscious, palaging nagja-jogging at nagbubuhat sa mini-gym niya, workout. At ang isa sa naka-excite sa akin any ang pagiging helpless niya sa sitwasyon na iyon - nakatali, blindfolded, kinakabahan, at sunod-sunuran sa kung ano man ang ipapagawa ko.

“K-kung gusto mo Tol… gawin mo. O-ok lang sa akin” Ang pag-aalangang sabi niya, marahil ay iniisip na ang ginawa niya sa akin ay siya ko ring gagawin sa kanya.

“Hahaha! Ayos ah. Gusto mo ring maranasan ang sakit na naranasan ko no? Huwag kang mag-alala Tol, darating tayo d’yan. Pero mas exciting ang gagawin ko sa iyo. At… magpainit muna tayo.”

Hindi siya umimik, nakahalata sa sarcastic kong panalita.

“Ano? Gusto mo nang matikman ang gagawin ko sa iyo?”

“B-bahala ka, Tol!”

“OK… Relax ka lang ha? Simulan ko naaaaaa.”

Inangat ko ang paddle at kumuha ng lakas, bumuwelo.

At... “Heto na Tollllll!!!” Ang buong pakawala ko sa paghambalos ng paddle sa umbok ng puwet niya.

“SPLAKKKK!!!“

“ARRRRRRRRGGGGGGHHHHHHHH!”

(Itutuloy)