Boom Boom Jairus 10 (Finale)

Maraming Salamat sa mga sumubaybay sa istoryang ito. Sana ay naantig, naaliw at napatawa kayo ng husto ni Jairus, Gabriel at Noemi. Mula sa author ng istoryang ito, muli ang aking pasasalamat.


BOOM BOOM JAIRUS


Akda ni Jaime Sabado


Bagamat may kakulangan sa puso ko ngunit pinilit kung gawing normal ulit ang takbo ng buhay ko. Kasama ko padin si NOIme. Ewan ko ba't di kami mapaghiwalay ng tadhana.wahehehehehe

AKO: "Dyaraaaan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" wahehehehe

NOIME: "Ay!!!!! anu ba yan?, wala ka talagang magawa anu?, napapansin ko parang maharot kana sakin ngayon ah?, aminin mo na kasing baliw na baliw kana sa ganda ko" tawa siya ng malakas

AKO: "sinurprise lang kita... kitam pati ikaw wala kang clue bakit ang aga ko dito sa bahay niyo!!! Puro kasi lalaki laman ng utak mo, di ka nagkasya nung nirape moko" wahehehe

NOIME: "anu ba.. cge hiyain mo pa ko baby jai. cge yan naman gusto mo, sarap na sarap ka naman" kunwari nagtatampo.

AKO: "wahehehe kalimutan na nga natin yan, adik ka!!!!!!!!!!!!!!!! tang ina mo!!!!!!!! birthday mo ngayon!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

NOIME: "OMG!!!!!!!, i forgot..wahehehehe"

AKO: "magbihis kana at kakain tayo sa jollibee yeeheey!!!" sabay talon talon sa kama ni Noime

NOIME: "ewwww.. ginawa mokong bata hayop ka" sabay batok at pingot sa tenga ko.

AKO: "aray ko naman" sabay kamot sa tenga

NOIME: "Jollibee mo mukha mong ewan" sabay tawa ng malutong na nakakainsulto

Napatingin agad ako sa salamin..

AKO: "Pogi naman ah... tingnan mo ka pogi ko kaya" sabay pa cute kay NOime.

NOIME: "Naku wag kana magpa cute at baka mabuntis ako ulit..wahehehe"

AKO: "adik!!!" sabay kurot sa tagiliran ni Noime..wahehehe


Balik sa dati ang relasyon namin ni Noime. Nakapag bihis din sa wakas ang babaeng baklang malapit sa puso ko at napili naming maglakad papunta sa sakayan. Sa totoo lang wala kaming plano kung saan pupunta.wahehehe basta kung san kami dalhin ng mga paa namin dun kami magbibirthday ni NOime..wahehehe

Naglalakad kami at napadaan kami sa may parking area ng isang resto ng mapansin namin ang dalawang lalake. Halatang mga nursing student ang mga ito dahil sa all whita na uniform. Nag-aaway ang dalawa at pagulong gulong na parang may pinag-aagawan.

AKO: "hey..hey.." sabay binunot ko ang isa sa pagkakapulupot sa kaaway niya.

HInawakan naman ni NOIme ang isa...wahehehe

NOIME: "teka, dito pa kayo nag wrestling.. anung achool ba kayo ha?" sabay tingin sa logo.

Halos mamatay naman ako sa tawa ng biglang sabay lumuhod kay Noime ang dalawang estudyante. At parang mga walang muwang na batang nagmamakaawa kay NOime.

ESTUDYANTE 1: "Parang awa niyo na po. Nagkakatuwaan lang po kami dito, promise.. diba tol?" sabay dilat sa kasama niya.

ESTUDYANTE 2: "HA?"

ESTUDYANTE 1: "DIBA?!!!!! sabay batok "

ESTUDYANTE 2: "ah opo.. opo.. nagkakatuwaan lng kami, bestpren ko po yan eh..wahehehe"

Natawa naman ako sa halatang halatang pagsisinungaling at pagpapalusot ng dalawa.. wahehehe naalala ko tuloy nung kabataan ko.

AKO: "teka anu ba mga pangalan niyo"

ESTUDYANTE 1: " Brent po, bugoy nalang" sabay kamot sa ulo.

ESTUDYANTE 2: "Lando po, Lance nalang para pogi..wahehe"

NOIME: "haay naku ewan sa inyo, tara na nga baby jai, hooy!!! wag na kayo mag aaway ah, papakulong ko kayo" sabay tawa ng malutong

AKO: "cge una na kami..wahehe jowa kayo noh?.." sabay tawa ng malakas at tumalikod na kami.

(ABANGAN SI BUGOY AT LANDO SASUSUNOD KONG KWENTO)WAHEHEHE

Dinala kami ng mga paa namin sa MOA..waheheh ACtually sumakay kami ng jeep..wahehehe
Nagring ang phone NOime at ewan kung sino ang nakausap at bigal akong iniwan dahil importante daw.. punta nalanga daw ako sa bahay nila tonight..

AKO: "sakit naman, iniwan akong mag-isa dito sa wilderness.wahehehe"

Pinagpatuloy ko nalang mag-isa ang pagcecelebrate sa birthday ni NOime. derecho ako sa food curt at lumamon.. Lamon talaga dahil sa kunting inis sa pang iiwan sa akin..wahehehe. After kumain ay pumunta ako sa isang stall doon para bumili ng pang regalo sa malanding si noime.wahehe

Pupunta na ko sa tindahan ng mga laruan sana dahil dun ako bibili ng regalo at besides baliw na baliw padin ako sa laruan.waheheehhe di na nagmature ang utak ko. Napansin ko ang isang pamilyar na mukha sa loob ng tindahan.

AKO: "Si Gab yun ah?... naks, kasama pa yung poging lalaki"

Di naman ako santo para di masaktan kaya pinili kong di na tumuloy at baka mag lumapasay lang ako sa selos. Tumalikod ako at naghanap nalang ng mapapagbilhan ng regalo.

AKO: "lORD ASAN KABA? este asan naba ang happiness ko..huhuhu bigay mo na please sana ang makak bungguan ko ngayon yun na lord"wahehehe mejo wala sa dinadaanan ko ang isip ko kaya nbug=nggo ako sa isang lalaki. Nang tiningnan ko ang mukha, diyos ko, hindi naman sa namimili ako pero grabeh nasa 50's na ata ang edad.

AKO: "wahehehehe Lord, di na kayo mabiro.. joke lang po yun.. alam ko ko your busy creating the perfect love story for me" wahehehe binawi.

Tinuloy ko ang paglalakbay..wahehehe paglalakbay talaga..

AKO: "bakit lagi nalang si gab lord.. lagi nalang siya may bago.. andaya naman...wahehehe, alam mo lord masakit talaga sobra pero kailangan kong maging matapang kasi alam ko dadating din ang HAPPINESS ko.huhuhu"

Wahehehe parang baliw lang naglalakad mag isa. Ganito na ko mag isip ngayon kasi mejo nasanay nadin akong nasasaktan kaya mejo tumaas ang tolerance ko sa heartache. ganun padin naman kasakit ang selos na nadadama ko ngayong nakita ko si gab at yung pogi ng 2 times pero na totolerate ko na.

naglalakad padin ako ng tumawag si Noime..

NOIME: "asan kana baby jai?"

AKO: "wala, andito sa gitna ng edsa magpapasagasa para mamatay na ako" wahehehe

NOIME: "ako na papatay sayo adik ka.. asan knba?"

AKO: "hanapin moko...wahehehe "

NOime: cge cge... clue..wahehehe" (sinakyan ako ng baliw)waheheh

AKO: "basta madaming tao"

NOIME: "pagnakita kita pag gugutay gutayin ko yang JUNJUN mo, alam mo namang madami tao dito sa mall"

AKO: "Wahehehe cge cge ito pa clue.. may malaking bubuyog" (jollibee banda)

NOIME: "alam ko yan... JOLLIBB.. YEHEEY!!! galing galing ko at ang ganda ganda pa, wait moko jan ah"

AKO: "umalis na ko. hulaan mo san na ko ulit..waheheh"

NOIME: "pag pumunta ako ng JOLLIBEE na wala ka tandaan mo to.. ipapa page kita buong pangalan mo ipapabasa ko ng madinig ng buong mall gusto mo?..wahehehe"

AKO: "Anu ba tagal mo, kanina pa ko dito Jollibee. asan kana ba... naman to ang tagal" wahehehehe biglang bawi...natakot ipa page.

Ayon after ilang minutes lng ay nagkita na ulit kami ni Noime at mukhang may kalokohang ginawa ang babaeng ito.

AKO: "alam mo kinakabahan ako ba't ka nawala? nakipag quickie kba? wahehehe"

NOIME: "ewwwww... indi ah, may pinuntahan lang akong importante at ikagaganda ng buhay ko.wahehehe"

AKO: "bakit? mag aasawa ka ng mayaman at siya nakameet mo kanina? damot damot mo"

NOIME: "haay naku basta.. nga pala tonight kita tayo sabahay ah? uwi na tayo baby jai.. love you" sabay talikod palayo.

AKO: "aba't adik pala to.. hinanap ako para iwanan ulit"

Napagpasyahan kong unuwi nalang at magmukmok.. ito ang ayaw ko pag off ko sa trabaho walang magawa nakakabagot. Pagdating ko ng bahay ay nakatulog ako at nagising na ng mga 6pm. Pagtingin ko sa cellphone ko ay napakadaming text mula kay Noime at pinapapunta na ko sa kanila.

Nataranta ako kaya dali dali akong naligo.. ay nagjakol pala muna..wahehehe tapos naligo na tapos nagbihis at nagpaalam sa mama ko na pupunta kayna Noime.

Pagdating ko sa bahay nila Noime ay dumerecho na ko papasok sa loob. napansin kong walang tao sa loob kaya dumerecho ako sa may garden sa likod ng bahay nila.

Namangha ako sa nakita ko. napakaganda ng set up ng garden nila. punong puno ng ilaw, may mga tumutugtog pa ng musika at mga love song pa ang tinutugtug nila.

In your eyes
I can see my dream’s reflections
In your eyes
found the answers to my questions
In your eyes
I can see the reasons why our love’s alive
In your eyes
we’re drifting safely back to shore
and I think I’ve finally learned
to love you more

May table for two sa gitna at maya maya pa ay pinuntahan ako ng waiter at pinapunta ako sa table. Takang taka ako. napapanood ko kasi to sa mga pelikula.wahehehe at parang ako ang nagbibirthday ah.

Pagkatapos ng ilang sandaling pagtataka at paghihintay nakita kong lumabas mula sa bahay nila si Noime. Ayos na ayos ang itsura at napakaganda nito sa suot na dress na bumagay sa kulay ng balat niya.

Napanganga ako habang tinitingnan siya palapit sa akin, parang nag slow motion lahat habang papalapit siya sa akin. napakaganda ng ngiting iyon ni Noime. Hindi ko mapigil ang sarili kong tumayo at akayin siya papunta sa table ba hinanda para sa amin.

AKO: "ang ganda mo Noimes... happy birthday at hinalikan ko siya ng masuyo sa pisngi"

Noime:"Thank you baby jai" sabay ngiti ng sobrang tamis

Naupo na kami at tinanong ko siya.

AKO: "parang ako lang ang may birthday ah..wahehehe"

Noime: "surprise ko to sayo at sa sarili ko..hehe"

AKO: "nasurprise talaga ako noims"

Biglang sumeryoso si Noime at nagsimula ng magsalita habang nagpplay padin yung in your eyes na kanta.

Noime: "baby jai, alam mo na naman siguro na mahal na mahal kita sa dahilang hindi ko pa mahagilap hanggang ngayon. Pero iniisip ko, kaya cguro kita minahal kasi napaka bait mong tao, hindi mo iniisip ang sarili lng at lagi mo kong napapasaya.(nagsimula ng tumulo ang kanyang mga luha). Mula nung mahalin kita, nagkaroon ng direction ang bawat araw ng buhay ko jai.. at kahit madami kang pinagdaanan na masasakit ay pinili kong manatili sa likod mo at lumaban para sayo. masaya akong ipinagtatanggol ka dahil mahal kita. Pero sa kabila nun hindi ko padin nakita sa mga mata mo ang sayang hinahanap hanap ko babay jai... kaya naman ito ako ngayon at gagawin ang dapat ko sigurong gawin baby jai para subukang ibalik ang dating saya sa mga mata mo"

Ramdam ko ang sensiridad sa bawat katagang binitiwan ni Noime. Ako man ay napaluha sa sinabi niyang iyon.

Noime: "Baby jai, birthday ko naman ngayon diba?.. Sana pagbigyan mo akong mapasaya ka sa regalo kung ito sayo."

Tumayo si Noime at ngumiti ng pilit at alam kong iiyak siya ulit at tuluyan nang tumalikod.

AKO: "noims wait"

"Jai"

Pamilyar ang boses mula sa likod ko, at nang lingunin ko ay si gab at may dala dalang laruan na Transformer na paborito ko.

Tuluyan ko nang naunawaan ang sorpresa ni Noime at napaiyak na ko ng todo. HInabol ko siya at niyakap.

AKO: "Noims..(puro iyak lng ako)"

NOime: "baby jai, puntahan mo na siya.. cge na... sana napasaya kita jai... cge na.." malambing niyang sabi sa akin habang luhaaan padin.

Muli ay yinakap ko siya at hinalikan sa pisngi. Humarap ako sa dako ni Gabriel. Hindi ko mapigil ang pag agos ng luha ko habang papalapit sa kanya. NIlapitan din ako ni Gabriel at inakay pabalik sa table.

Gabriel: "Jai, .. for you.." sabay abot sa laruan

AKO: "Gab di ko maintindihan.. bakit andito ka? nakita kita may......"

Ngunit agad niya akong binara.

Gabriel: "Kuya ko yun, kapatid ni Morris yun..nagpatulong ako sa kanya panu kita susuyuin ulit.. tamang tama naman kinontact ako ni NOIme at pinagplanuhan naming tatlo toh"

Muli akong napaluha sa galak at sa bilib ko sa tapang ni Noime na malaki ang isinakripisyo para lang sumaya ako.

Gabriel: "jai.. wag kana umiyak please.. di ko kayang nakikita kang umiiyak.. nasasaktan ako" sabay pahid sa mga luha ko ng masuyo

AKO: "gab.. wala akong masabi.. masaya lng talaga ako"

Gabriel: "jai.. mahal na mahal kita at hindi ko kayang mawala ka pa sakin. Natutunan ko na leksyon ko sa buhay jai.. at yun ang magtiwala sa taong mahal ko.. jai, maari ko bang naangkin ulit ang puso mo?" napaiyak na din si gab

AKO: "panu mu hihingin ang bagay na matagal nang sayo gab.."

Tuluyan ng napaluha sa tuwa si gabriel at niyakap ako ng mahigpit at hinalikan ng masuyo. Halik na gusto kong laging natitikman.

At nung gabing iyon ay nagsumpaan kaming magmamahalan habang buhay at kailan man ay walang bibitiw sa kahit anung pagsubok na dadating sa buhay namin.

Sa ibang bansa ay nagtrabaho kami ni Gab bilang nurse at nagsasama ngayon bilang legal na mag asawa dito sa bansang napili naming gawing pugad ng aming pagmamahalan.


At nanatiling kaibigan parin na laging anjan si Noime at masaya nadin siya ngayon kasama ang dalawang munting anghel ng buhay nilang mag asawa.











......................END................