Tres Adonis 5

Nagulantang kami ni Daddy sa sigaw ni Papa. Walang anu anu'y tinakbo namin ang kinaroroonan ni Tristan. Pagdating namin ay nagsitaasan lahat ng balahibo sa katawan. Nakahandusay iyo sa sahig habang hawak ang bote ng isang di pamilyar na gamot.



AKO: "Tol!!!!!" sabay luhod at dampot sa kapatid ko. " Dad tulungan niyo po ako, dalhin natin siya sa ospital."


Kahit sa sasakyan papuntang ospital ay di ko magawang alisin sa paningin ko sa kapatid ko. Nagsimulang malaglag ang mga butil ng luha sa mga mata ko. Naawa ako sakapatid kong napakasaklap ang inabot ng buhay pag ibig.



AKO: "Bunso wag mo kami iiwan please. Wag kang madaya, diba sabi ni papa kahit anung problema, sama sama tayong lulutasin yun" naiiyak kong pahayag.


Sa Ospital ay wala pa ring tigil ang pag agos ng luha ko. Si Papa ay umiiyak na din habang hinihintay namin ang paglabas ng doctor mula sa Emergency Room.


DADDY: "Tahan na kayo. he's going to be fine alam ko yun" garalgal ang boses nitong pahayag


Maya maya pa lumabas na sa pinto ang doctor na tumingin kat Tristan.



DOCTOR: "He's fine now, hindi ganun ka toxic yung nainom niyang gamot, actually nakatulog lang siya dahil narin sa epekto ng gamot na iyon" nangingiting pahayag ng doctor



Daddy: "WOOOOH!! sabi ko na eh.. hindi mababawasan ang tatlong anak natin!" baling ni dad kay papa



PAPA: "yup, salamat sa diyos" napapaluhang pahayag nito



AKO: "Dad kung makasigaw ka naman.. wagas!!"



DOCTOR: "So kukuha nalang natin siya ng room para makapagpahinga siya"



DADDY: "Ok doc.. Thank you so much doc"



Maya maya pa ay humahangos na dumating si kuya,



KUYA GREG: "Si Tristan? How is he?" nag aalalang tanong nito.



AKO: "Ok na siya kuya, inaasikaso na ni papa at daddy pagpapalipat sa kanya ng kwarto, mabuti at hindi maxado toxic nainum niyang gamot"



KUYA GREG: "Reresbak tayo tol. Sa mga taong may kagagawan ng paghihirap ni Bunso"


AKO: "Paano kuya? tsaka I don't think it will help."


KUYA GREG: "Pero..."



AKO: "Tama na ang pag iisip ng ganyan kuya, basta ako punong puno ako ng kagalakan ngayong ok na si bunso, napaka kalmado ng pakiramdam ko"


Hindi ko alam kung papaano niyang nabalitaan pero nagulat ako sa pagdating ni Allen sa Ospital halos kasunod lang siya ni kuya"


AKO: "Tarantado ka!!!! sabay bitiw ng sapak sa mukha ni Allen.. "May lakas ng loob ka pa talagang magpakita dito at sinama mo pa yang nabuntis mo!!!"


BInalingan ko si Cherry


AKO: "Bakit mo nagawa to kay Tristan Cherry?! Simula't sapul alam mo na ang sitwasyon nila"


Hindi ko inexpect ang naging tugon ni Cherry.


Cherry: "You think papatalo ako sa kapatid niyong bakla?, From the very start, I hated him because sa dinami dami ng lalaki kay AlLen pa. Kinaibigan ko lang ang kapatid mo para kay Allen.Pag may malay na si tristan sabihin mo sa akin ng madetalye ko ang lahat ng kataksilan ni Allen sa kanya dahil ako ang mahal ni Allen not that gay!!!!!!"



AKO: "Ang sama ng tabas ng dila mo, "



Cherry: "Anu sasaktan mo ako?, subukan mo ng mademanda kita, Tara na nga Allen, Why can't you just let Tristan die nalang kasi" sabay hila kay Allen.


AKO: "Aba't hayop ka ring hinayupak ka ah"


Akmang sasampalin ko na si Cherry ng pigilan ako ni Kuya



KUYA GREG: "Tama na yan tol nakakahiya sa mga tao" sabay hawak sa mga kamay ko.


AKO: "Ikaw Allen, wag na wag mo nang susubukang lumapit sa kapatid ko kung ganyang para kang walang bayag kung katabi mo na yang demonyong buntis na yan!!!!"



Cherry: "Pasalamat nga at dinadalaw pa yang...."


Allen: "Tama na!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" sabay hablot kay Cherry palabas ng Ospital


KUYA GREG: "Cge lumayas kayo kung ayaw mong hayaan ko si Cadreck
na basagin ng tuluyan yang mukha niyo!!!!!!!!!!!!.".


Nakaramdam ako ng matinding galit kay Allen. Di man lang niya binara si cherry ng bastosin nito ang pagkaka ospital ni Tristan. Mas tumindi ang awang nararamdaman ko sa bunso namin.



Ilang sandali pa ay nasa kwarto na kaming lahat at hinihntay nalang ang pag gising ni Tristan. Nagpasya kami ni Kuya na wag na ikwento sa kanila ang nangyari sa labas.



PAPA: "Cadreck, bili ka muna ng pajkain sa labas, baka nagugutom na kayo, oh eto pera"



AKO: "Ako na po bahala anu food bibilhin ah?" sabay talikod apara wala na silang masabi pa at masunod ang gusto kong kainin.


Paglabas ko ng kwarto ay saktong parating naman si Elwood, naalala ko natext ko pala sa kanya ang nangyari kay Tristan.



Elwood: "Kumusta si tristan?"



AKO: "He's fine, nasa loob sila, bili lang ako food ah? cge"


Elwood: "Ok ingat ka"


AKO: "Ikaw ang ingat nasa loob si kuya, alam kong mahal mo pa yun" sa isip ko



Nilakad ko ang street kung saan naroroon ang ospital at nagbabakasakaling may makitang restaurant na malapit. Sa totoo lang nagbabakasakali rin na nandun pa si Allen sa labas ng mabugbog ko sila ng binuntis niya. Laking gulat ko ng makita ko ang driver ng demonyong si Brandon, nasa gilid ng kalsada at sarap na sarap na kumakain ng fishball.



AKO: "Uy!!!! Manong!!! " nakangiti kong tawag dito.



Ngunit imbis na lumapit ay nagtatakbong bigla. HInabol ko si Manong dala na rin ng nahihiwagaana ko kung bakit siya naroon. Nang maabutan ko at biglang lumuhod at yumakap sa paa ko.



MANONG: "Sir patawarin niyo po ako, napag utusan lang po ako..ead nito sanang sasabihin sa kanya na nakita niyo ko.. Sir parang awa nito na"



AKO: "Adik ba kayo manong? tinatanong ko lang ba't kayo nasa lugar na ito, dami niyong sinabi, buking tuloy kayo.. sabihin niyo, sino pa ba sinasabi niyong nag utos sa inyo na sundan ako? Si brandon po ba?"




MANONG: "Sir wag niyo po sanang sasabihin na nalaman niyong sinusundan ko kayo. Wala na po akong ibang trabahong mapupuntahan."



AKO: "Easy lang manong, ako na bahala sa senyorito niyong napaka bait, wag kayo mag alala di niya malalaman sa isang kundisyon" sabay ngiti



MANONG: "Sir kinakabahan ako sa ngiti niyo, anu po ba yun?"



AKO: "Give me your number. Text ko sayo what to do, madali lang manong" ngiti ulit



Pagkatapos ko makuha ang number ni manong ay nagpaalam na ako at bumili ng pagkain.



AKO: "Sa wakas, makakapaghiganti na rin ako..hehehe excited na ko" sa isip ko.



Di ko man alam kung anu binabalak ni Brandon pero gusto ko ang ideyang tumatakbo sa utak ko...













Itutuloy..................................





jameski2hard@yahoo.com (fb)




Pangako – Kindred Garden Song Lyrics