Task Force Enigma : Cody Unabia 4

Salamat sa lahat ng nagbasa ng Chapter 3. Ito na po ang Chapter 4. Special mention kina Russ Punzalan, Mat, Jhay L, Filmark, Cody, Kearse, Migs, Jayson, Jaime, Bernardo Carpio, NelsonB, EGG of Iloilo, Elson, aR, Earl of Dubai, BX at sa lahat ng mga hindi ko nabanggit, pasensiya na. Ahihihi

Happy Valentine's Day Pumpkins!

I also want to extend my greetings to my son Rick. Thanks sa tawag Honeybun. :)


CHAPTER 4


Nakatalungko si Kearse sa garden nila habang nakaharap sa kanyang Mac Notebook. Nag-iisip siya ng panibagong eksena para kanyang nakabiting trabaho. Salamat at wala sa paligid ang kanyang mga kapatid. Si Jaime ay inihatid ang kanyang kaibigang si Earl habang si Migs naman ay may ka-date daw. Hindi niya lang alam kung lalaki o babae.

Kinukutkot niya ang daliri na siyang hobby niya habang nag-iisip. Pero ang totoo, wala siya talagang maisip. Naglalakbay ang kanyang malikot at tagilid na kaisipan sa paligid niya. Partikular na sa lalaking nasa loob ng silid niya.

Si Cody.

"Ano kayang ginagawa ni Cody ngayon?" aniya sa kawalan.

Napatingin siya sa ulap. Maaliwalas ang panahon. Kaka-uwi niya lang galing sa Coffee Haven kung saan nakasagupa niya ang dalawang pinaka-walang kwentang nilalang ng Diyos sa mundo.

Kinuha niya ang digicam. Ipinasya niyang i-upload ang pictures ng lalaking kinuhanan niya ng palihim. Nakalimutan na niya ang pangalan nito.

"Jhay Em... Jhay Pee... ah... Jhay L. Tama iyon nga."

Nang maisalin niya sa Notebook ang picture nito ay medyo nagduda siya sa nakita. Napakunot siya ng noo at tiningnan pa kung tama ang pictures na na-upload niya.

At natigagal siya sa nakita.

Shet!!! Ang gwapo pala niya!

Ngayong natitigan niya ng malapitan ang mukha ni Jhay L sa kanyang Notebook ay talagang nagulat siya. Bigla ang pagtaas ng radar niya na tulad ng isang normal na bading na nakakakita ng gwapo ay namumula ang hasang niya.

Malalantik pala ang pilik-mata nitong si Jhay L. At ang lips! Uy! Oh lala. Ang panga, tama lang sa shape ng mukha. It gave him an impression that Jhay L, IS an authoritative man. Mukhang sanay itong magsungit.

SheT!!! Nakakahiya. Inaway ko pa naman siya.

Pero ng maalala kung gaano kagaspang ang ugaling ipinakita nito sa kanya ay medyo nag-alangan siya.

"Hmp! Eh ano ngayon kung gwapo siya? Masama naman ang ugali niya." sabi niya sa sarili.

Charing!

He can't keep from staring at his beautiful face. Parang ang sarap nitong humalik kasi nag-aanyaya ng napakaraming maruming kaisipan ang labi nito.

Maghunos-dili ka Maria Kearse!

Napabuntong-hininga siya. Nasa ganoon siyang estado ng may magsalita sa likuran niya.

"You're ogling him."

"Ay puwet ng baka!" napasigaw niyang sabi.

Natawa ang may-ari ng boses na nanggulat sa kanya. Ready na siyang rumatrat ng talak dito ng mapansin niya ang ayos nito. Cody was shirtless!

Uy! Yummy!

Nawala sa konsentrasyon ang dati ng hindi niya matinong pag-iisip. Naloloka siya sa tanawing nakabalandra sa harapan niya ngayon.

Look at those abs! Piping hiyaw ng kanyang tagilid na utak.

And those pecs!

Hay! Bigla siyang nag-hyperventilate sa nakikita. Kinailangan niyang tipunin ang lahat ng lakas para ilayo ang kanyang mata sa nakakatunaw na tanawin.

At nagawa niya nga. Iyon nga lang. Sa maamong mukha naman ni Jhay L siya nakapagbaling ng tingin. Isa pang masarap na nilalang.

Homaygawd! Ano bang pahirap ito?

Napapikit na lang siya sa frustration.

"O bakit?" tanong sa kanya ni Cody.

Nag-alis siya ng bara sa lalamunan bago sumagot.

"Wala. Wala." Paulit-ulit niyang sabi.

"Unli?"

"Hindi."

"Sabi ko nga." tumatawang sambit nito. "Eh bakit ka nakapikit?"

"Ah... kasi nasisilaw ako."

Nakakasilaw ang kamachohan mong damuho ka! Baka kapag dumilat ako ay malapa kita!

"Saan ka nasisilaw? Sa ka-machohan ko?" his voice was laced with amusement. Bigla siyang parang binasa ng malamig na tubig at natauhan. Bakit nga ba siya nagre-react ng ganun? Hindi naman ito ang unang beses na nakakita siya ng hubad na katawan ng lalaki. Particularly Codys'.

Nagdilat siya ng mata and was welcomed by the most tantalizing eyes na nakita niya. Nakapameywang na ito. Waring tuwang-tuwa sa nakikitang pagkabalisa niya.

Naiinis na sumagot siya kahit pa ang pakiramdam niya ay ang pula-pula niya. "Eh bakit naman ako masisilaw sa'yo? Ano ka, aparisyon?"

Sukat humalakhak si Cody.

"Nakakatuwa ka talaga."

"Siyempre, cute ako eh."

"Oo naman. Cute na cute ka."

Ay? Me ganun?

Biglang nag-rambulan ang sistema niya. Ang puso niya, naka-red alert na. Grabe na ito! Sobrang kinikilig siya. Todo na ito Mare!

Tse! Inaanak ko ba ang anak mo? Sigaw ng magandang author.

Ay ganun? Sumasagot si author sa plyado kong utak? Kabog!

Oo naman! Di lang ikaw ang pinagpala! Tse! sagot ulit ng author na si Dalisay Diaz.

Ipinilig niya ang ulo bago pa magbangayan ang isip niya at ang author ng kwentong ito. Napatitig siya sa mukha ng naaaliw pa ring si Cody. Nakataas ang isang kilay nito. Parang pwedeng pagsabitan ng payong.

"Ahm... may kailangan ka?" aniya rito sa kawalan ng maitutugon.

"Actually, nakita lang kasi kitang tulala dito. Iyon pala, you're ogling at your boyfriend's picture." sabi nitong nakasimangot.

Napatigil siya. Boyfriend? Sino? Sino ang boyfriend ko? Tanong niya sa isip niya.

Ewan. Ma. At Pa. sigaw ng mahaderang parte ng isip niya.

"Sinong boyfriend ko?" nagtatakang tanong niya.

"That guy." turo nito sa nakakalat na Mac Notebook niya.

Saka niya naalala ang fez ni Jhay L na nakaabandera doon. Napagkamalan nitong bf niya ang lalaki. Hay! Sana nga.

"He's not my boyfriend. What made you think of that?" takang tanong niya rito.

"If he's not your boyfriend, why are you staring at him with matching dreamily sighs pa?" Cody asked.

"Kasi it's good for me po." pa-cute niyang sagot.

Natawa lang ito kahit pa nakakunot pa rin ang noo.

"Good for you? Bakit di ba good for your health kung sa kagwapuhan ko ikaw tititig?" sabi pa ni Cody.

Nanlaki ang mata niya sa narinig.

Tama ba ang nasasapantaha niya? May bahid ng pagseselos ang tinig nito.

Asa ka teh.

Tama nga naman. Asa pa siyang ganun nga. Baka pinagti-trip-an lang siya nitong kumag na ito.

Inirapan niya ang nagti-trip na mama.

"O bakti ka naka-irap diyan?" tanong ni Cody.

"Wala." mataray niyang sabi.

"Wala? Maniwala ako."

"E di huwag. Paki mo ba kung titigan ko siya, eh gwapo naman siya."

"Gwapo? Iyan ba ang guto mong lalaki?"

"Eh ano naman ngayon sayo." nakapameywang na sabi ni Kearse sa nang-aasar na si Cody. Confirmed na nanglalaro lang ito ng damdamin niya. Buti na lang wais siya.

"Eh mukhang kahina-hinala ang pagkatao niyan." wala pa ring tigil nitong pang-aasar.

"Kung kahina-hinala man iyan sa paningin mo, ano ka pa? Sino ba ang natagpuan kong hubo't-hubad na, marami pang tama ng kung anu-ano sa katawan? Malay ko ba kung kriminal ka?" ratsada sais-trenta ng bibig niyang may pagkakaparehas sa armalite.

Hindi siya nakarinig ng sagot mula kay Cody. Tiningnan tuloy niya para lang ma-guilty sa nakita niyang sakit at pait na nasa mga mata nito.

Agad ang pagbalot ng masamang pakiramdam sa katawan niya. "I'm sorry." kagat-labing wika niya.

Napa-iling ito.

"Don't be Kearse. Tama ka naman. Kahina-hinala ang pagkatao ko." his voice was laced with sadness. Parang may malaking kamay na kinuha ang puso niya at kinurot ang singit nun, kung meron man.

"Eh... huwag ka naman ganyan. I didn't mean that." guilty pa rin niyang sabi.

"No. It's okay. Tanggap ko yun."

"No. huwag kang ganyan Cody. Nagi-guilty lang akong lalo. Say I'm mean."

"You're mean." He replied softly.

"Cody naman eh." desperado niyang sabi. Never pa siyang na-guilty ng ganoon. Kay Cody pa lang. At ewan niya kung bakit.

"What's the nearest terminal here? I need to get back to Manila. My friends are waiting."

Nanglaki ang mata niya sa sinabi nito.

No! He can't be!

Pero tinalikuran lang siya ni Cody. Parang timang lang siyang nakatigil sa kinatatayuan. Unable to make a move. Hindi pa nagsi-sink in ang sinabi nito ng husto. Parang ayaw tanggapin ng sistema niya na dahil sa kanya ay aalis na ito.

Cool Kearse. You did it again!


Itutuloy...