BLOG: gabrielfads.blogspot.com
FB: gabifad@yahoo.com
Akda ni K.G. Fadriquella
Shit talaga! I was not expecting to see him here, it’s been almost 2 years? 2 years simula nung iniwan nya ako, hahaha! Basta bigla akong nag hype nung nakita ko sya. Umalis si Andy nung 2nd year college kami, 1st semester, para sumunod sa Mama nya sa U.A.E. and I thought he would be gone forever, but shit! He’s back
“Ikaw ba yung nagtext sakin Andy?” tanong ko sakanya
“Oo, ako yun!” sabi nya
“Ai! Andy! Si Ivan, tropa, Ivan! Si Andy ex ko” pakilala ko sakanilang dalawa
“Ex mo?” tanong ni Ivan
“Ex Bestfriend ko” sabi ko sakanya
“Adik! Iniwan lang kita ex bestfriend mo na ako! Ganun na? nakalimutan mo na lahat?” sabi ni Andy
Ewan sobrang saya ko na makita ko ulet si long lost bestfriend ko, kasi simula nung nagpunta sya ng U.A.E. halos mawalan na kami ng connection, and ito, surprise. Andito na sya bigla. Basta, sobrang saya ko naman! Nabunutan tuloy ako ng tinik sa dibdib, akala ko nga nabunot na until nagpaliwanag si Andy kung bakit nandito sya
“Nga pala, si ex mo” sabi nya
“Ha? Sino?” tanong ko
“Si Arvin! Ayun nagpapatulong nanaman sakin” sabi ni Andy
“Baket?” tanong ko
“Eh nagkita kami sa Trinoma the other day, and ayun nga nabalitaan ko na wala na kayo, tagal na rin ano, eh etong si Mokong naman gusto ka kausapin, kaso nahihiya, kasi daw alam nya masakit yung ginawa nya” sabi ni Andy “He asked me kung pwede ka nya makausap” sabi nya
“Nasaan sya?” tanong ko
“Nandun samay Lighthouse, sa hotel, nag check in muna kami dun kagabi kasi ginabi na nga kami tsaka, hindi pa daw sya ready. Ayun dun muna kami natulog” sabi nya
“Shet! Ikaw din yung nakita ko kagabi na lumabas sa kotse ni Arvin! Kaya pala sabi ko sobrang pamilyar nung likuran mo! Naka shades pa kasi, gabing gabi na” sabi ko
“Adik! Alam mo ba kung saan ako galing nun?” sabi nya “Galing ako sa bahay nyo, I wanted to talk to you, Eh, wala namang sumasagot sa bahay nyo nung tumawag ako, kaya bumalik nalang ako ng Subic” paliwanag nya
“Sorry, andito din kami kagabi, dyan lang samay labas din ng lighthouse, tambay lang” sabi ko
“Ahhhh, sayang, sana nakausap na kita kagabe palang” sabi nya
“Ehh, hindi naman kita nakilala, sana kung nakilala kita, inambahan kita agad ng yakap sa likod”
Nakita ko yung muka ni Ivan pagkasabi ko na inambahan ko sana si Andy ng yakap sa likod. Siguro akala ni loko, may something between us… ayiii, nagseselos sya! Ako naman nangingiti sa reaksyon nya! Aminin mo na kasi Ivan! (haha ayan nanaman ako! Paulet ulet! Unlimited!) Magreregister na nga ako sa SUPERUNLI ASSUMING to 8888 hahahaha
“Haha! Namiss kita Gab” sabi ni Andy sakin. Nakita ko ulet yungreaction sa muka nya na parang nagseselos talaga, whooo! Ayiiii… sige pa Andy punuin mo ng mag walk out. (sama ko) hahaha! Ang cute nya padin magselos, parang mukang okay pero yung muka nya iba talaga. Basta, paano ko alam? Ganyan din ako magselos eh! Hahahaha
“Lalo naman ikaw!” sabi ko kay Andy
Nagkakwentuhan kami ni Andy and okay naman nagkausap din naman sila ni Ivan, hahaha, ngayon Ivan pagsisisihan mo yung alok ni kuya ko kagabi na tinanggihan mo! Hahahaha joke! Sama ko
“Oh! Hindi ba pupunta dito si Arvin?” tanong ko kay Andy
“Ikaw? Kaya mo na ba sya kausapin?” tanong ni Andy sakin
“Wow! Mukang magkakaayos na kayo ni Arvin” sabi ni Ivan
“Sana nga” sabi ko
“We’re not sure, walang sinasabi si Arvin sakin, all he said is, he wants to talk to you” sabi ni Andy
“Papuntahin mo sya dito! I’m ready” sabi ko. Naalala ko tuloy dati, all he was asking for is maging ready ako para maging kami, tapos ngayon ganito na kami, pero para malaman ko narin kung ano talaga gusto nya mangyari, game! Kaya ko to!
“Okay! I’ll just text him” sabi ni Andy
Nag order muna kami ni Ivan habang hinihintay si Arvin, pati din si Andy napakain dahil samin. Promise kung steak ang hanap mo, Meat Plus! Ahhh, the best! Nawala tuloy yung kaba ko naka focus ako sa steak na kinkain ko. Kwentuhan muna kaming tatlo habang kumakain. Hanggang sa sobrang focus ko sa pag-uusap namin na hindi ko napansin na may nagsalita nalang sa likod ko
“Hey!” Fuck! Napashit ako sa utak ko. Ahhhh, nagnhina talaga ako sa boses nya, na hindi ko narinig for 4 months, namimiss ko yung boses nya, sobrang nanghina ako kasi alam ko nasa likod ko lang sya, at dun ko napatunayan na humihinto pala talaga ang mundo kahit mga 5 seconds lang (kontrahin ko yung sinabi ko nung previous chapters) shet! Huminto lahat ng tao, basta nag black and white lahat ng paligid, sobrang pati si Andy at Ivan hindi gumagalaw (schitzo lang pala ako, hahaha OA na tama na), basta sobrang kaba, I wanted to look behind me pero baka hindi ko mapigilan hahalikan ko to! Hahaha, shet! Nakatalikod palang yung puso ko kumakabog na. Ano pa apg nasa harap ko na sya. Ayan na! Fuck!
“Oh Arvin! Eto na si Gab oh” sabi ni Andy
“Ui, namiss kita ah” sabi ko kay Arvin, sobrang sakit na makita ko sya na parang walang nagbago, parang sobrang saya padin. Sobrang gwapo parin, iba, and his half smile habang nakaupo sya sa harap ko, walang pinagbago, Arvin na Arvin ko padin. Fisrt time ko sya nakita sa gate 2 ng FEU, ganung ganun padin. Last time na nakita ko sya is sa Paddis point sa SMB bay by the city sa MOA, wala! Etong gwapo parin na ito yung dahilan kung bakit hindi ako maka move on sa buhay ko. Kung bakit sa Grieving process hindi ko maabot yung acceptance, I’m still stuck on depression.
“You don’t know how much I missed you” sabi nya sakin. SHET! Lalo ako nanghina sa sinabi nya, my tears wanted to fall from my eyes (iyakin) pero pinipigilan ko lang. I’m just glad that he misses me
“Oh? Namiss mo ko? Parang hindi naman” sabi ko sakanya
“Sorry Gab ah, I’m so sorry” sabi nya sakin
Sa sinabi nya pala na yun. Wala nako magawa lalo kung hindi pigilan nalang yung mga luha ko, sniff to death, singhot lang ng singhot, hinga ng malalim, para hindi lumabas, I was looking down, si Ivan at si Andy nakatingin lang saakin. Basta until I got the courage to pull my head up and I looked straight to him para sabihin kung ano yung nararamdaman ko para sakanya. Exact words, alalang alala ko
“Gago! Gago ka!” sabi ko sakanya
“I’m sorry” sabi nya
“Pero mas Gago ako” sabi ko “Kasi hanggang ngayon di padin kita makalimutan” sabi ko sakanya
“Gab!” makaawang sabi nya
“Arvin! Mahal padin kita! Ako naman mag so-sorry ngayon” sabi ko
“I’m so sorry…”
Napuno ako. I don’t want to make a scandal sa meat plus, bago pa ako mag wala, mahinahaon nalang ako lumabas sa Meat plus, walang ingay, walang luha. Papunta ako sa kotse ng marinig ko na may tumatakbo sa likuran ko. Si Ivan na yun sa isip isip ko, uuwi na ako, hindi ko na kaya, wala pang 10 mins. Kami naguusap di ko na kaya.
“Gab! Please” sabi ni Arvin. Akala ko si Ivan yung nasa likuran ko, si Arvin pala yung humabol sakin. Ivan! Nasan kana! Tara na! nakita ko na si Ivan nasa loob parin hindi lumalabas, siguro hinahayaan lang kami para makapagusap kami.
“Ano pa ba? Sorry nanaman? Okay na! para matapos na to! Okay na!” sabi ko sakanya, habang hindi ko na napigilan na umiyak sa harapan nya, ang daming tao sa paligid namin so I opened up the car and pumasok ako pero mabilis syang nakapasok sa front passenger’s seat, I want go out pero he was holding me, and kahit hindi mahigpit yung hawak nya, hindi ko alam, I just can’t resist, nawawalan ako ng lakas.
“Gab! Look at me” sabi nya sakin. Tumingin ako sakanya and he continued talking “Gab naman! Ayoko na ng ganito, ayoko na galit ka sakin, alam mo naman na lahat ng realtionship will come to an end di ba?” sabi nya sakin “pero! PERO!!! Alam mo naman na kahit ano mangyayari andito parin ako para sa’yo” dagdag pa nya. “Kasi paano ko ba makakalimutan yung lalaking una kong naka sex!?? Paano ko ba makakalimutan yung unang lalaking humalik sakin?? at yung lalaking nagpa realize sakin na I’m worth loving… Gab! You’re the best boyfriend in the world, siguro nga you made me realize na I’m woth loving, pero ako? Kung ako yung para sa’yo?, I’m not worth enough, kasi you’re giving too much…. more than I can handle” sabi nya
Hindi ko alam kung bakit hindi ko napigilan yunng sarili ko. I pulled his head closer to mine, I kissed him, sobrang namiss ko yung lips nya, for 4 months, eto lang yung inaasam ko, while sniffing, habang yung mga luha ko na lumalabas sa magkabilang mata ko, ramdam na ramdam ko yung mga labi nya, sobrang sarap humalik ni Arvin. Walang pinagbago. WALA! Habang umiiyak, may biglang isang malakas na katok sa bintana ang narinig ko, napahinto ako sa paghalik kay Arvin at gulat na nakita ko si Dade ko na nasa labas ng kotse. Galit na galit ang itsura. SHIT! Puta talaga. No! katatapos lang ng isang problema, eto meron nanaman.
Shit! Si Dade ko, galit na galit, nakita kaming naghahalikan ni Arvin, puta! Ano gagawin ko.
Natapos ang isang problema ko. Eto nanaman! Shit! Pero I’m glad natapos na yung samin ni Arvin. And kahit sa huling beses, I got to kiss him kahit ang ibig sabihin pa ng kiss na yun is Goodbye, wala na akong pakialam, basta ang alam ko ay ayos na kami
Ang susunod kong problemahin dapat ay yung pag uwi ko sa bahay namin. Buti umalis na si Dade sa may kotse, basta ang alam ko galit syang nag drive paalis sa parking lot dun. Shit
Nagpaalam na muna ako kay Andy at Arvin para narin makauwi ako at ayusin kung ano man yung problema ko pa.
“So, ano gagawin mo paguwi mo?” tanong sakin ni Ivan
“Hindi ko din alam, ewan! Bahala na” sagot ko
We drove home para narin makauwi na ako. Shit kinakabahan ako umuwi samin. And I’m sure alam na ni mama yun, sinumbong na ako ni Dade ko. HInatid ko muna si Ivan sa bahay nila at ako eto. Harapin kung ano man ang kailangan harapin. Pagdating ko sa bahay, nandun na yung kotse ni Dade, Shet! Andyan na sya. Act normal, pero kinakabahan. Pagkababa ko ng kotse, mukang tahimik naman sa bahay. So tahimik naman akong pumasok at pagpasok ko, nandun si Mama at si Dade, nasa dining table, naguusap. Tumingin sakin si Mama, wala akong nakitang galit sa muka nya, pero kabaliktaran yung nakita ko sa muka ni Dade, punong puno ng galit, sobrang galit, hindi napigilan ni Dade na tumayo at lumapit sa akin, Hinablot yung T-shirt ko at inambahan ako ng suntok
“Ano ha? Nahawa ka na dyan kay Kuya mo? Ha!!!????” sigaw ni Dade sakin
Walang nagawa si Mama, kung hindi umupo lang at tumingin sa salamin ng lamesa.
“Hindi po, Dade, eto po yung gusto ko Dade, Masaya po ako dito!” sagot ko
“Bakla na yung kapatid mo! Ikaw din! BAKLA KA? Mga putangina nyo, mga binabae kayo” sagot ni Dade
Hindi ko napigilan ang emosyon ko, tinulak ko si Dade para bitawan nya ako
“Eh ano naman! Ha!!??? Bakla ako?? Eh ano! Sinusunod ko lahat ng gusto nyo! Etong lintek na Nursing na ‘to, gusto ko ba yan? Ha ‘De? Gusto ko ba yan pero ginagawa ko yan para sundin ko kayo!” sagot ko sakanya
“Wala kang utang na loob” sabi nya sakin
“Kung wala! Sana matagal na ako nagloko sa school! Matagal na ko nawala sa Manila, pero ‘De 4th year na ako, isang sem sem nalang, graduate na ako. Iyun ba yung suwail? Walang utang na loob?” sagot ko
“Tarantado ka! wag mo ko sasagot sagutin ng ganyan ah” sabi ni Dade ko
Hindi ko tuloy napigilan magmura at nakapagmura ako sa harap nila “Shit! Tangina! Ayoko na ‘De! Ayoko na! Sana naman kahit ganito ako maintindihan nyo ako! Ginagawa ko lahat ng gusto nyo! Eto! Eto nalang yung ginagawa ko para sumaya ako! Ganito pa!?” sagot ko
“Putangina mo! Wag mo kami mumura murahin” sabi nya
“Wala akong minura ‘De! Wala!!!”
Wala akong nagawa, walk out (dyan naman ako magaling eh) Di ko mapigilan yung emosyon ko. Sumakay ako ng kotse ni Ate ko. At nag drive ako kung saan man ako dalhin ng manibelang hawak ko.
Ang naiisip ko lang, kailangan ko muna lumayo, kailangan yung hindi nila ako makikita. Kung saan pwede ako mag-isip. Kung saan pwede ko ilabas lahat ng sama ng loob na nararamdaman ko…
Chapter 7
Shit talaga! I was not expecting to see him here, it’s been almost 2 years? 2 years simula nung iniwan nya ako, hahaha! Basta bigla akong nag hype nung nakita ko sya. Umalis si Andy nung 2nd year college kami, 1st semester, para sumunod sa Mama nya sa U.A.E. and I thought he would be gone forever, but shit! He’s back
“Ikaw ba yung nagtext sakin Andy?” tanong ko sakanya
“Oo, ako yun!” sabi nya
“Ai! Andy! Si Ivan, tropa, Ivan! Si Andy ex ko” pakilala ko sakanilang dalawa
“Ex mo?” tanong ni Ivan
“Ex Bestfriend ko” sabi ko sakanya
“Adik! Iniwan lang kita ex bestfriend mo na ako! Ganun na? nakalimutan mo na lahat?” sabi ni Andy
Ewan sobrang saya ko na makita ko ulet si long lost bestfriend ko, kasi simula nung nagpunta sya ng U.A.E. halos mawalan na kami ng connection, and ito, surprise. Andito na sya bigla. Basta, sobrang saya ko naman! Nabunutan tuloy ako ng tinik sa dibdib, akala ko nga nabunot na until nagpaliwanag si Andy kung bakit nandito sya
“Nga pala, si ex mo” sabi nya
“Ha? Sino?” tanong ko
“Si Arvin! Ayun nagpapatulong nanaman sakin” sabi ni Andy
“Baket?” tanong ko
“Eh nagkita kami sa Trinoma the other day, and ayun nga nabalitaan ko na wala na kayo, tagal na rin ano, eh etong si Mokong naman gusto ka kausapin, kaso nahihiya, kasi daw alam nya masakit yung ginawa nya” sabi ni Andy “He asked me kung pwede ka nya makausap” sabi nya
“Nasaan sya?” tanong ko
“Nandun samay Lighthouse, sa hotel, nag check in muna kami dun kagabi kasi ginabi na nga kami tsaka, hindi pa daw sya ready. Ayun dun muna kami natulog” sabi nya
“Shet! Ikaw din yung nakita ko kagabi na lumabas sa kotse ni Arvin! Kaya pala sabi ko sobrang pamilyar nung likuran mo! Naka shades pa kasi, gabing gabi na” sabi ko
“Adik! Alam mo ba kung saan ako galing nun?” sabi nya “Galing ako sa bahay nyo, I wanted to talk to you, Eh, wala namang sumasagot sa bahay nyo nung tumawag ako, kaya bumalik nalang ako ng Subic” paliwanag nya
“Sorry, andito din kami kagabi, dyan lang samay labas din ng lighthouse, tambay lang” sabi ko
“Ahhhh, sayang, sana nakausap na kita kagabe palang” sabi nya
“Ehh, hindi naman kita nakilala, sana kung nakilala kita, inambahan kita agad ng yakap sa likod”
Nakita ko yung muka ni Ivan pagkasabi ko na inambahan ko sana si Andy ng yakap sa likod. Siguro akala ni loko, may something between us… ayiii, nagseselos sya! Ako naman nangingiti sa reaksyon nya! Aminin mo na kasi Ivan! (haha ayan nanaman ako! Paulet ulet! Unlimited!) Magreregister na nga ako sa SUPERUNLI ASSUMING to 8888 hahahaha
“Haha! Namiss kita Gab” sabi ni Andy sakin. Nakita ko ulet yungreaction sa muka nya na parang nagseselos talaga, whooo! Ayiiii… sige pa Andy punuin mo ng mag walk out. (sama ko) hahaha! Ang cute nya padin magselos, parang mukang okay pero yung muka nya iba talaga. Basta, paano ko alam? Ganyan din ako magselos eh! Hahahaha
“Lalo naman ikaw!” sabi ko kay Andy
Nagkakwentuhan kami ni Andy and okay naman nagkausap din naman sila ni Ivan, hahaha, ngayon Ivan pagsisisihan mo yung alok ni kuya ko kagabi na tinanggihan mo! Hahahaha joke! Sama ko
“Oh! Hindi ba pupunta dito si Arvin?” tanong ko kay Andy
“Ikaw? Kaya mo na ba sya kausapin?” tanong ni Andy sakin
“Wow! Mukang magkakaayos na kayo ni Arvin” sabi ni Ivan
“Sana nga” sabi ko
“We’re not sure, walang sinasabi si Arvin sakin, all he said is, he wants to talk to you” sabi ni Andy
“Papuntahin mo sya dito! I’m ready” sabi ko. Naalala ko tuloy dati, all he was asking for is maging ready ako para maging kami, tapos ngayon ganito na kami, pero para malaman ko narin kung ano talaga gusto nya mangyari, game! Kaya ko to!
“Okay! I’ll just text him” sabi ni Andy
Nag order muna kami ni Ivan habang hinihintay si Arvin, pati din si Andy napakain dahil samin. Promise kung steak ang hanap mo, Meat Plus! Ahhh, the best! Nawala tuloy yung kaba ko naka focus ako sa steak na kinkain ko. Kwentuhan muna kaming tatlo habang kumakain. Hanggang sa sobrang focus ko sa pag-uusap namin na hindi ko napansin na may nagsalita nalang sa likod ko
“Hey!” Fuck! Napashit ako sa utak ko. Ahhhh, nagnhina talaga ako sa boses nya, na hindi ko narinig for 4 months, namimiss ko yung boses nya, sobrang nanghina ako kasi alam ko nasa likod ko lang sya, at dun ko napatunayan na humihinto pala talaga ang mundo kahit mga 5 seconds lang (kontrahin ko yung sinabi ko nung previous chapters) shet! Huminto lahat ng tao, basta nag black and white lahat ng paligid, sobrang pati si Andy at Ivan hindi gumagalaw (schitzo lang pala ako, hahaha OA na tama na), basta sobrang kaba, I wanted to look behind me pero baka hindi ko mapigilan hahalikan ko to! Hahaha, shet! Nakatalikod palang yung puso ko kumakabog na. Ano pa apg nasa harap ko na sya. Ayan na! Fuck!
“Oh Arvin! Eto na si Gab oh” sabi ni Andy
“Ui, namiss kita ah” sabi ko kay Arvin, sobrang sakit na makita ko sya na parang walang nagbago, parang sobrang saya padin. Sobrang gwapo parin, iba, and his half smile habang nakaupo sya sa harap ko, walang pinagbago, Arvin na Arvin ko padin. Fisrt time ko sya nakita sa gate 2 ng FEU, ganung ganun padin. Last time na nakita ko sya is sa Paddis point sa SMB bay by the city sa MOA, wala! Etong gwapo parin na ito yung dahilan kung bakit hindi ako maka move on sa buhay ko. Kung bakit sa Grieving process hindi ko maabot yung acceptance, I’m still stuck on depression.
“You don’t know how much I missed you” sabi nya sakin. SHET! Lalo ako nanghina sa sinabi nya, my tears wanted to fall from my eyes (iyakin) pero pinipigilan ko lang. I’m just glad that he misses me
“Oh? Namiss mo ko? Parang hindi naman” sabi ko sakanya
“Sorry Gab ah, I’m so sorry” sabi nya sakin
Sa sinabi nya pala na yun. Wala nako magawa lalo kung hindi pigilan nalang yung mga luha ko, sniff to death, singhot lang ng singhot, hinga ng malalim, para hindi lumabas, I was looking down, si Ivan at si Andy nakatingin lang saakin. Basta until I got the courage to pull my head up and I looked straight to him para sabihin kung ano yung nararamdaman ko para sakanya. Exact words, alalang alala ko
“Gago! Gago ka!” sabi ko sakanya
“I’m sorry” sabi nya
“Pero mas Gago ako” sabi ko “Kasi hanggang ngayon di padin kita makalimutan” sabi ko sakanya
“Gab!” makaawang sabi nya
“Arvin! Mahal padin kita! Ako naman mag so-sorry ngayon” sabi ko
“I’m so sorry…”
Napuno ako. I don’t want to make a scandal sa meat plus, bago pa ako mag wala, mahinahaon nalang ako lumabas sa Meat plus, walang ingay, walang luha. Papunta ako sa kotse ng marinig ko na may tumatakbo sa likuran ko. Si Ivan na yun sa isip isip ko, uuwi na ako, hindi ko na kaya, wala pang 10 mins. Kami naguusap di ko na kaya.
“Gab! Please” sabi ni Arvin. Akala ko si Ivan yung nasa likuran ko, si Arvin pala yung humabol sakin. Ivan! Nasan kana! Tara na! nakita ko na si Ivan nasa loob parin hindi lumalabas, siguro hinahayaan lang kami para makapagusap kami.
“Ano pa ba? Sorry nanaman? Okay na! para matapos na to! Okay na!” sabi ko sakanya, habang hindi ko na napigilan na umiyak sa harapan nya, ang daming tao sa paligid namin so I opened up the car and pumasok ako pero mabilis syang nakapasok sa front passenger’s seat, I want go out pero he was holding me, and kahit hindi mahigpit yung hawak nya, hindi ko alam, I just can’t resist, nawawalan ako ng lakas.
“Gab! Look at me” sabi nya sakin. Tumingin ako sakanya and he continued talking “Gab naman! Ayoko na ng ganito, ayoko na galit ka sakin, alam mo naman na lahat ng realtionship will come to an end di ba?” sabi nya sakin “pero! PERO!!! Alam mo naman na kahit ano mangyayari andito parin ako para sa’yo” dagdag pa nya. “Kasi paano ko ba makakalimutan yung lalaking una kong naka sex!?? Paano ko ba makakalimutan yung unang lalaking humalik sakin?? at yung lalaking nagpa realize sakin na I’m worth loving… Gab! You’re the best boyfriend in the world, siguro nga you made me realize na I’m woth loving, pero ako? Kung ako yung para sa’yo?, I’m not worth enough, kasi you’re giving too much…. more than I can handle” sabi nya
Hindi ko alam kung bakit hindi ko napigilan yunng sarili ko. I pulled his head closer to mine, I kissed him, sobrang namiss ko yung lips nya, for 4 months, eto lang yung inaasam ko, while sniffing, habang yung mga luha ko na lumalabas sa magkabilang mata ko, ramdam na ramdam ko yung mga labi nya, sobrang sarap humalik ni Arvin. Walang pinagbago. WALA! Habang umiiyak, may biglang isang malakas na katok sa bintana ang narinig ko, napahinto ako sa paghalik kay Arvin at gulat na nakita ko si Dade ko na nasa labas ng kotse. Galit na galit ang itsura. SHIT! Puta talaga. No! katatapos lang ng isang problema, eto meron nanaman.
Shit! Si Dade ko, galit na galit, nakita kaming naghahalikan ni Arvin, puta! Ano gagawin ko.
Natapos ang isang problema ko. Eto nanaman! Shit! Pero I’m glad natapos na yung samin ni Arvin. And kahit sa huling beses, I got to kiss him kahit ang ibig sabihin pa ng kiss na yun is Goodbye, wala na akong pakialam, basta ang alam ko ay ayos na kami
Ang susunod kong problemahin dapat ay yung pag uwi ko sa bahay namin. Buti umalis na si Dade sa may kotse, basta ang alam ko galit syang nag drive paalis sa parking lot dun. Shit
Nagpaalam na muna ako kay Andy at Arvin para narin makauwi ako at ayusin kung ano man yung problema ko pa.
“So, ano gagawin mo paguwi mo?” tanong sakin ni Ivan
“Hindi ko din alam, ewan! Bahala na” sagot ko
We drove home para narin makauwi na ako. Shit kinakabahan ako umuwi samin. And I’m sure alam na ni mama yun, sinumbong na ako ni Dade ko. HInatid ko muna si Ivan sa bahay nila at ako eto. Harapin kung ano man ang kailangan harapin. Pagdating ko sa bahay, nandun na yung kotse ni Dade, Shet! Andyan na sya. Act normal, pero kinakabahan. Pagkababa ko ng kotse, mukang tahimik naman sa bahay. So tahimik naman akong pumasok at pagpasok ko, nandun si Mama at si Dade, nasa dining table, naguusap. Tumingin sakin si Mama, wala akong nakitang galit sa muka nya, pero kabaliktaran yung nakita ko sa muka ni Dade, punong puno ng galit, sobrang galit, hindi napigilan ni Dade na tumayo at lumapit sa akin, Hinablot yung T-shirt ko at inambahan ako ng suntok
“Ano ha? Nahawa ka na dyan kay Kuya mo? Ha!!!????” sigaw ni Dade sakin
Walang nagawa si Mama, kung hindi umupo lang at tumingin sa salamin ng lamesa.
“Hindi po, Dade, eto po yung gusto ko Dade, Masaya po ako dito!” sagot ko
“Bakla na yung kapatid mo! Ikaw din! BAKLA KA? Mga putangina nyo, mga binabae kayo” sagot ni Dade
Hindi ko napigilan ang emosyon ko, tinulak ko si Dade para bitawan nya ako
“Eh ano naman! Ha!!??? Bakla ako?? Eh ano! Sinusunod ko lahat ng gusto nyo! Etong lintek na Nursing na ‘to, gusto ko ba yan? Ha ‘De? Gusto ko ba yan pero ginagawa ko yan para sundin ko kayo!” sagot ko sakanya
“Wala kang utang na loob” sabi nya sakin
“Kung wala! Sana matagal na ako nagloko sa school! Matagal na ko nawala sa Manila, pero ‘De 4th year na ako, isang sem sem nalang, graduate na ako. Iyun ba yung suwail? Walang utang na loob?” sagot ko
“Tarantado ka! wag mo ko sasagot sagutin ng ganyan ah” sabi ni Dade ko
Hindi ko tuloy napigilan magmura at nakapagmura ako sa harap nila “Shit! Tangina! Ayoko na ‘De! Ayoko na! Sana naman kahit ganito ako maintindihan nyo ako! Ginagawa ko lahat ng gusto nyo! Eto! Eto nalang yung ginagawa ko para sumaya ako! Ganito pa!?” sagot ko
“Putangina mo! Wag mo kami mumura murahin” sabi nya
“Wala akong minura ‘De! Wala!!!”
Wala akong nagawa, walk out (dyan naman ako magaling eh) Di ko mapigilan yung emosyon ko. Sumakay ako ng kotse ni Ate ko. At nag drive ako kung saan man ako dalhin ng manibelang hawak ko.
Ang naiisip ko lang, kailangan ko muna lumayo, kailangan yung hindi nila ako makikita. Kung saan pwede ako mag-isip. Kung saan pwede ko ilabas lahat ng sama ng loob na nararamdaman ko…
Itutuloy...
No comments:
Post a Comment