Si Joseph at Ako (Part 3)

No Copyright Infringement Intended

Source: kwentongka*******.net

Author: Louiekalbo23

Note: This is my all-time favorite gay-themed story. I edited some parts dahil na rin sa pagiging "kontrobersiyal" ng mga tagpo sa story na ito. Baka mamaya, himatayin ang mga taong involved. Hindi ko na rin ito itinuloy sa I.S. para walang conflict. Nagbibiro lang naman ako in the first place. Ahahaha,. Dahil sa pagmamahal ko sa story na ito, I decided to have it posted here for everyone else to see. At isa pa, para ma-enjoy ng mga tao ang ganitong version. It's not everytime naman na nakakaunawa ang mga mambabasa ng kakaibang genre. To LOUIEKALBO23, the credit goes to you. Isipin mo na lang, parang MILLS AND BOON ang story na ito at ginawan ko ng sarili kong version. :)

Edited and translated by Dalisay

Chapter 3

May nangyari sa kanila ni Joseph, parang pinaghalong kidnap and rape with consent na getaway. Bumalik sila sa place nang kanilang childhood at doon  tinapos ang pagiging mga estranghero at bata sa isa't isa.

"Shit Joseph, 17 ka palang" naalala niya pagkatapos ibuhos ang pananabik at curiosity sa katawan ng isa't isa. Sabi naman nito'y magiging 18 na rin sa loob ng tatlong buwan, pwede na nitong pakasalan kapag ‘nadisgrasya’ siya nito at pwede ring akong iboto sa darating na eleksyon. "First time ko," dadag pa ni Jo, bagay na alam niyang hindi totoo.

"Gago! If I know, pa-booking ka, alam mong itutok yang ano mo sa bibig ko. Tapos ang galing mong umayuda, first time mo? Tarantado!" Dahil dito ay umain siyang may experience na siya sa bading at all the way naman sa babae, pero iginiit nito na siya daw ang unang kina-anal sex. Not that he thought it was then emotionally significant pero ang worry niya ay pumutok ang condom na gamit nito kanina. Ni hindi niya masabing "what if" pakawala ang kina-all the way nitong babae. Basta sinabi niyang may posibilidad silang magkahawaan ng AIDS. Bagay na parang ikinasama  ng loob ni Joseph dahil hindi daw ganoon ang nagalaw na nitong babae.

Isang memorable na bout of intimacy na muntik nang ma-sabotage ng matalas niyang dila. Medyo naayos naman nila ang paghihiwalay sa pagsasabi niya ng "sorry" at may promise naman pang magkikita sila everytime na uuwi si Joseph mula sa trabaho niya sa Laguna.

Pero meron na siyang ibang plano, palibhasa guilty na nasaktan niya kaagad ang puppy love tapos sa isang iglap ay mawawala na naman sa kanya. Not now, not when may nangyari na sa kanila at not now na merong tenderness siyang nakita sa pakikitungo nito. As if isa siyang babae. Kabahan ka hoy! Ngayon pa, nasa edad na siya at meron na silang choice? Sabi tuloy niya sa sarili, I will make things work for us.

With that thought, naglinis siya ng katawan at pumasok sa munisipyo. Kung akala nang iba, a-attend lang tuwing session ang pagiging municipal councilor, e baka artista yung mga konsehal ng mga taong yon. Sa maliliit na bayan na walang masyadong budget para sa staff, ang trabaho ng konsehal na seryoso sa tungkulin ay marami-rami din. Nandyan ang mag review ng mga panukalang barangay at municipal resolutions at ordinances na isasalang sa susunod na session. Nandyan na gawin ang sariling legal at legislative research. Nandyan ang pagkikipag-konsulta sa masa tungkol sa mga panukalang ito. Nandyan ang social responsibilities na pag-attend sa mga functions hindi lang mga baryo, kundi hanggang sa kapitolyo ng probinsya. Sabagay, kahit saan namang bagay kung seryoso ka sa ginagawa mo, marami kang trabaho.

Pag dating niya sa maliit na cubicle ay mayroong note na gusto daw siyang makita ng mayor. Agad siyang tumungo sa office ni Papa Mayor, pareho silang alumnus ng UP Econ, pero anak ito ng old rich na pamilya sa probinsya. Mestisuhin talaga ito at talagang pwedeng maging artista ang career kung hindi nagka-utak. Ito rin ang kaniyang mentor sa local politics, meron itong vision para sa bayan na gusto niyang pakisalihang isakatuparan at yon ang common ground nila, kahit alam nitong bading siya. Well, pinakagusto talaga siguro niya ay yung tanggap nito from the start at kinuha siya sa partido kahit na badingger-Z siya. Ilang taon lang naman ang agwat nila kaya magkaibigan ang turingan kapag wala sila sa mga pormal na functions.

"Congrats sa successful na pa-disco mo kagabi konsehal. Nag pay-off na naman ang pagpe-prepare mo nang matagal, at nabawasan din ang problema natin sa financing ng Inter-town Cup." Sabi nito sa kanya.

"Thank you, Mayor. Pero I feel na hindi tungkol sa disco kaya mo ako pinatawag?" aware kasi siyang marami ding trabaho ang taong ito kaya diniretso ko na ito ng tanong.

"You're right. You were seen exiting the premises of your own activity last night, aboard a vehicle na minamaneho ng isang batang lalake?"

"For Christ's sake, Edwin," in-address na niya ang Mayor sa first name nito.

"Hindi na bata ‘yon, he is turning eighteen in August and as you yourself said, sya ang nagda-drive at hindi ako ang nanghila sa kanya. Isa pa, it's a personal matter na way beyond my duty here na hindi dapat minamanmanan. Tsaka kung magsalita ka parang ang tanda tanda ko na e 22 pa lang din naman ako."

Itinaas agad ni Edwin ang kamay para pa-prenuhin siya. Nag-aalala yata ang Mayor na baka sinasapian na siya ni Miriam Defensor Santiago. "Unang-unang hindi ka minamanmanan. It's just that you are a very popular figure and everybody could not help but know kung nasaan ka. Pangalawa, I am just relaying this to you para ma-test kung papaano mag-se-settle sa judgment mo ang being intimate with a minor dahil alam kong discreet kang tao pero kagabi, parang naging reckless ka yata na ibig sabihin gusto mo talaga yung binata. Lastly, I am making you aware of what the party might think when they find this out, kung ano ang impact nito for your succeeding candidacy at pati na rin sa kalaban mo, baka gawin nilang issue ito."

"You know my stand on my candidacy Mayor. Pumayag akong sumama sa partido dahil naniniwala ako na kailangan ng young blood ang governance ng bayan natin. The deal was gagawin ko ang best ko sa term na ito at hindi na ako masi-seek ng re-election. Marami pang young blood diyan na deserving at willing magsilbi sa bayan natin, now that there is you na willing na bigyan sila ng chance. Heck, hindi ko pa nga inaayos ang pagiging CPA ko."

"I thought you might cast aside that dream for this one kasi parang masaya ka sa ginagawa mo dito e. Akala ko tutuloy ka pa."

"Thank you for the vote of confidence pero masaya ako dahil alam kong I am doing this out of sheer service to the people. Afterwards I can be a shark and sniff blood in the corporate world without flinching dahil tapos ko na ang serbisyo ko para sa konsensya at bayan."

"Hindi mo na ako mahal, ipagpapalit mo na ako sa private career at sa bago mong toy boy," ginawa na nitong personal ang appeal ng argumento.

"At least tama pa rin ang basa mo sa akin on both counts. Yeah, I will move on to a private career para less-strained ng public opinion ang relationships ko. Mahal ko rin siguro yung boy, because I am willing to make a stand and take risks for him. At saka ang tagal pa nang susunod na elections, ang dami pa nating pwedeng gawin and who knows magbago ang ihip na hangin."

"Oo nga naman. I'm glad that you have been consistently honest with me on this, Daniel kahit personal na bagay ito. That's what people love in you sa bayan na ito. And for your own sake, pwede bang isara mo pa yang isang butones ng polo shirt mo dahil ang laki ng chikinini mo sa leeg."

Yun lang at alam na nila nang boss niya ang stand sa isang issue: huwag ibalandra ang chikinini. Pero seriously, alam niya, He have been forewarned. Kung gusto niya nang future sa politika, okey din lang na magpakabading pero hanggang certain level lang dahil kailangan pa rin ng nod of approval ng partido na may pera sa pangangampanya. Mayorang bading? Hmmm palagay niya hindi masyadong popondohan. Grabe no? Politics and showbiz sometimes do look like the same animals. Pati lovelife kasali.

In the mean time, na inspire naman siya sa trabaho at sinipagan pa ang community outreach (kahit makipagchikahan lang sa tabi ng bakod para malaman ang opinion ng mga constituents, bah outreach na yan). Si Ericka, ang kaibigang parlor diva ang siyang sounding board niya sa bayan namin. Ito rin ang tagakalap niya ng mga intelligence information.

"O hayan ang address nang Joseph na yan sa Laguna. Kumpleto sketch yan. Kasi nahahalata ko na habang lumiliit yang marka mo sa leeg e nagiging balisa ka na."

‘Salamat, Jers, alam mo naman na matagal ko nang pangarap yung hombreng yun. Maganda na sana ang simula namin kaya lang sinapian ako ni Tetay kaya parang na bad trip yata. Babawi lang ako ng ilang points para okey na talaga kami."

"Uhmm at saka Dakota Harrison Ford Indiana sabihin mo. Na-kukang ko na yata ang barkada non, at sabi ng barkada niya, siya ang kingpin sa grupo nila."

"Ate in-lababo na naman ako!!!" tuluyan niyang pag-amin.

"Siya, humayo ka at magparami ng kissmark. Basta ilakad mo ako kay Konsehal Reyes ha? Sabihin mo kahit may asawa na siya okay lang akong mistress. Libre sya gupit at facial sa akin."

Tumuloy siya sa Sta. Rosa, isa sa mga pagawaan ng machine parts doon ang trabaho ni Joseph. Dala sa loob ng lumang traveling bag ang isang 6-pack na Hanes na panloob man lang nito para sa trabaho, isang bote ng vitamins na alam niyang hindi priority na bilhin ng mga kabataang malayo sa bahay nila, ilang medyas at saka kalahating dosenang jockey kagaya ng suot nito noong nagkatagpo sila sa kubo. Pinamili niya ang mga ito nang dumaan siya sa Manila. Sigurado siyang matutuwa si Joseph sa mga ito. Habang nasa bus ay maraming tanong sa isip niya. Magiging mag-on na ba kami formally? Bakit ba kasi inuna pa ang jug eh. Magkakatabi kaya ulit kami mamaya?

Pag dating sa address na nakasulat sa papel na bigay sa kanya ni Jers, ay kumatok siya sa pintuan ng isang luma at malaking bahay. Typical iyon na family residence na ginawang boarding house. May lalaking kulot na nagbukas ng pinto, nakangiti, "Hi, ano yon?" tanong nito.

"E, dito ba nakatira si Joseph Castillo? Tiga Nueva Ecija ako, kaibigan niya, dadalawin ko lang sana sya."

"Aaa, si Jo, padating na yon, tuloy ka muna. Ako si Pido, kasama niya dati sa kwarto ng mga bedspacers. Hintayin na lang natin," sabay bukas ng pinto patungo sa isang maluwang na salas, kita ang dalawang magkasunod na pinto ng mga kwarto bago makarating sa isang maluwang na kusina. Kung ganoon din kaluwang ang second floor ng bahay, mga apat sa kwarto pa sa itaas, na palagay ko ay puno din ng mga bed spacers.

"Kami-kaming mga lalake dito sa ibaba. Mga babae, isang nagli-live-in at isang may pamilya naman ang mga nakatira sa kwarto sa itaas. Kasama namin ang landlady namin, duon siya sa bungad na kwarto sa itaas" paglalahad ni Pido.

Nasa ganoon kaming kwentuhan nang bumukas ang pinto, dumating si Joseph kasabay ang ilang mga naka-uniform ng asul na polo, malamang kasama sa trabaho – maiingay at parang tuwang-tuwa sa pagtatapos ng isa na namang araw ng trabaho. Parang namutla si Joseph nang makita siya. Siguro nagulat, natutuwa, sabi niya sa sarili.

"Konsehal!" malakas nitong bati sabay abot ng palad sa kanya. Yung palad na namang yon, doon nabuhay ulit ang mga pantasya niya rito noong huli kaming nagkita. Nang iangat niya ang mga mata para tingnan si Joseph, may parang pagkaalangan sa tingin nito. Na-sense niya, merong hindi tama.

"Si Daniel Danzalan, konsehal sa bayan namin, at kaibigan ko" pakilala nito sa grupo. Konsehal? Kaibigan? Akala ko ba papakasalan ako nitong galawgaw na ito pag nabuntis niya ako? Isa-isa nitong ipinakilala sa kanya ang mga kasamahan nito sa boarding house na karamihan ay kasama rin sa trabaho. Nang mapadako ang pagpapakilala nito sa mga babae, una nitong ipinakilala ang nasa tabi na noon niya lang napansin. Petite, maputi, mahaba ang buhok at nabunutan ang maayos na kilay. Bago pa man niya maitanong kung mayroong muse na posisyon sa trabaho nila ay narinig niya ang pagpapakilala ni Jo dito.

"Ito naman si Karen…asawa ko," parang kumulog ng sobrang lakas noong marining niya iyon at nabingi siya pagkatapos. Parang naging pipi ang buong mundo. Asawa? Teka muna e di ba…

Parang gusto niyang magsisisigaw pero parang may pumigil sa kanya. Poise? Siguro nakakagat siya sa labi kaya di siya makapagsalita, o siguro rinerendahan siya ng utak na huwag magpaka gaga. Sabi na nga ba something was amiss.

"A-asawa?" yon lang ang nasabi niya.

Parang napakagat din si Joseph sa labi bago nagsabing, "E..nagsimula na po kaming magsama noong nakaraang buwan" Pinupo pa ako ng walanghiya. Sigaw niya sa isip. Parang gusto niyang pasabugin ang boarding house na iyon. Hindi siya makapaniwala sa mga nangyayari. Di ba dalawang linggo lang before nang magkatabi kami? Ito ang babaeng sinabi niyang na all-the-way niya na hindi pokpok? Parang wala akong makitang pagkakaiba. Naghuhuramentado na ang tagilid niyang isip.

Dahil siguro sa sa tagal na natahimik sila ay nagsalita na ang babaeng si Karen na kumapit pa sa braso ni Joseph. Parang possessive pang selosa ang bruha. "Bakit nga po pala kayo napadalaw dito?" tanong nito na medyo nakataas ang kilay. Wag mo akong pupoin, isa ka pa! At walang nagtataas ng kilay sa akin, pokpok! Yun ang sigaw ng puso niya na pakiramdam niya ay isinubo na sa gilingan habang nakakabit pa sa dibdib. Pinapatay siya ng mga ito sa sakit habang nakatayo doon at pinagmamasdan ng maraming tao.

"Mmm..dinala ko itong napanalunan niyang sponsor's jackpot sa disco sa amin. Maaga kasi syang umuwi noon e. Balita ko bumalik din siya dito kinabukasan. May trabaho ako sa Quezon City kaninang umaga kaya ko naisipang tumuloy na dito at ihatid ko na lang ito" sabay abot sa bag ng mga pinamili para dito.

Liars go to hell pero at least hindi siguro siya sa pinakamainit na parte itatapon dahil may konting katotohanan yung sinabi niya. SIYA yung jinakpat na sponsor at totoong maagang umuwi si Joseph nung gabing yon dahil nag-date sila. Shit! Na-one night stand ako under false pretenses. Si Joseph na mahal ko noon pa, ginudtaym lang ako?

"Salamat po, nakakahiya naman," sagot ni Joseph, halos nakayuko. Hindi niya alam kung saan ito nahihiya. Basta gusto niya itong dambain, kalbuhin at paduguin ang ilong.

Inalok siya ng grupo nito na doon na maghapunan. At dahil parang hindi pa niya kayang maglakad o mag-isip sa mga nalaman, tumango na lang siya at umupo sa sofa ng salas na yon. "Thank you, medyo pagod nga ako sa biyahe."

Sa isip niya, Diyos ko, kunin mo na ako dito. Physically man akong mag disappear o mamatay on the spot ay parang blessing na sa akin lalo na sa puntong ito. Hindi niya alam kung ano ang hitsura niya nakipagkwentuhan sa mga kaibigan ni Joseph, at kung papaano siya humarap sa malaking mesa sa kusina ng boarding house na yon. Ni hanggang ngayon hindi niya maalala kung ano ang kinain niya doon. Pagkatapos na pagkatapos ng hapunan, nagpaalam na siya at idinahilan ang mahaba pang biyahe pauwi.

"Ihahatid ko na po kayo sa labasan," alok ni Joseph. Putang inang ito, pinupupo pa talaga ako e pinatay na nga ako.

"Sorry Dan, hindi ko alam kung pa'no ipaliwanag…" simula nito paglabas pa lang namin ng gate. Tumulo agad ang luha niya. Hindi na rin namalayang mabilis na pala ang paglakad dahil sa tangkad ni Joseph, pahabol na itong sumasabay sa kanya.

"Wag na Jo, di ko rin maiintindihan ngayon. Kahit kailan, wag na." Dalawang linggo lang pagkatapos nilang mag-dyug, yon ang unang pagkakataon nilang sarilinang mag-usap at ganon pa ang tema ng usapan. Yung maliit na tuwalyang laging mayroon sa backpack niya, mabilis nang nababasa ng luha.

"Basta ginawa ko lang ang alam kong tama," parang gusto pa nitong mangatwiran.

‘Tama?! Kulang na lang na mabaliw ako sa ginawa mo sa akin doon sa loob ng punyetang love nest ninyo! Wala akong ka alam-alam! Tama ba yon?" hindi niya na napigilan ang bibig. Napatingin ang mga pedicab driver at nagtitinda ng barbecue sa kantong hinintuan nila.

"Dan…Dan…please hindi ganito ang gusto kong mangyari sa atin. Bata pa ako, pero problema itong sinuot ko at di ko tatakbuhan ito. Hindi nga siguro dapat ako magpaliwanag ngayon pero please, maniwala ka, hindi ko gustong saktan kita." Parang nabaligtad ang persona nila. Siya ang brusko, ito ang malumanay, yun lang hindi ito makapag-sorry nang maayos. Ni hindi siya nito mahawakan sa lugar na yon and he never felt so alone sa buong buhay niya.

"Ginawa mo na Jo. Tang ina, sinaktan mo na ko." Hinanap niya ang Ray Ban sa loob ng backpack. Hindi naman siya ang unang weirdo na naka-shades kahit papadilim na. Pinara niya ang papadating na jeep at saka sumakay. Ayaw niya sanang lingunin si Joseph pero hindi niya napigil ang sarili.

Malayo na ang natakbo ng jeep sa highway pero nandoon pa rin si Joseph nakatayo sa kantong pinag-iwanan niya rito.


Itutuloy...