Wednesday, October 19, 2011

Punit-Punit Na Tiwala

Punit-Punit Na Tiwala [1]

By: Mikejuha

Author’s Note:

Gusto ko pong anyayahan ang mga readers, fans, followers at supporters ng MSOB na suportahan ang MSOB entry ng PEBA

1) Dito po kayo bumoto: http://www.pinoyblogawards.com/2011/04/heroes-homecoming-towards-change.html. Paki-click lamang po ang link. Hanapin sa right side ng page ang entry # 24 (Michel’s Shades Of Blue) at i-click ang box na katabi nito. I-click muli ang “Submit Vote”. Kapag nakaboto na kayo, paki-email sa akin kung pang-ilang boto kayo upang ma counter-check ko sa Poll ng PEBA. Ito po ang email address ko: getmybox@hotmail.com

2) Paki-like po ang fb page ng PEBA: http://www.facebook.com/#!/PEBAWARDS at pagkatapos, paki-like ang photo ko doon:  http://www.facebook.com/#!/photo.php?fbid=10150327552732974&set=a.10150283934452974.356615.134794097973&type=3&theater. Maaaring magcomment na rin po dito dahil kasama p ito sa boto.

3) Ito po ang entry ko: http://michaelsshadesofblue.blogspot.com/2010/05/pantalan.html at inimbitahan ko rin po kayong mag comment.

Maraming salamat po!

-Mikejuha-

-----------------------------------------------------

Unang nakita ko si Rodney sa isang gym noong dinaanan ko ang isang kaibigan na naggi-gym doon. May pupuntahan kasi kami at ang usapan ay daanan ko na lang siya. Matagal na rin akong hinikayat ng kaibigan kong iyon na mag-gym ngunit inayawan ko. Happy na kasi ako sa katawan ko. Hindi naman sa pagmamayabang, maganda din anamn ang katawan ko gawa ng araw-araw na push ups, sit-ups at jogging.

Anyway, habang nakaupo ako sa gilid ng gym, harap lang ng mga naggi-gym, nafocus bigla ang atensyon ko sa sa isang instructor na nagturo sa kaibigan ko. Noon ko lang siya nakita. Dati noong nagpunta ako sa gym na iyon, wala pa sya. Siguro ay nasa 26 yo, may taas na nasa 5’10, moreno, makinis ang mukha, may magandang mga mata na tila ngngungusap, may makakapal na kilay na mistulang iginuhit ng isang pintor. At syempre, dahil sa isa siyang gym instructor, matipuno ang katawan bagamat hindi kagaya ng ibang instructor na sobrang lalaki naman ng mga muscles na parang wrestling na. Ang sa kanya ay malalaki nga ngunit proportioned sa kanyang katawan at tangkad. Hayop sa porma!

“Tol… meet my instructor, Rodney” ang pagpakilala sa akin ng kaibigan kong si Steve sa instructor niya. “Rodney, meet my friend, Erick

Nginitian ako ni Rodney at iniabot ang kanyang kamay sa akin. Para akong tinamaan ng kung ano sa ngiti niyang iyon. Killer smile kumbaga. At hindi ko namalayang nakatitig na pala ako sa mukha niya habang ang kamay niya ay mistulang naka-frozen naka-extend sa akin.

“Tol… tol… magshake hands kayo. Hindi magtitigan!” ang pabirong sambit ng kaibigan ko.

“Ay… sorry.” Napangiting-hilaw tuloy ako sa sobrang hiya at tinanggap na ang kanyang kamay. Nagshake hands kami. At anlakas pa niyang makahawak sa kamay ko. Anlalaki ng mga daliri. Lalaking-lalaki.

Natawa na rin si Rodney. At ewan kung may napansin siyang kakaiba sa mga titig ko.

“Shit… ang guwapo talaga ng mokong!” sigaw ng isip ko.

Noong kami na lang dalawa ni Steve nagsama patungo sa aming pakay, biniro niya ako. “Mukhang may tama ka sa aming bagong gym instructor ah!”

“Tado!” ang sagot ko na lang. Bagamat straight si Steve, sa palagay ko ay may duda siya sa aking pagkallaki. Palagi kasi niya akong binibiro kapag may tinitingnan akong guwapo na, “O.. o.. lalaki iyan, hindi babae. Huwag magpantasya sa lalaki.” walang kyeme. Ako kasi ay hindi nag-oopen sa kanya tungkol dito kaya wala akong formal affirmation sa kanya na hindi lang ako naaattract sa babae, sa lalaki din.

Ngunit simula noong insedenteng iyon, palagi na akong nagtatanong kay Steve tungkol kay Rodney. At isang araw na nag-inuman kami ni Steve, inamin ko na talaga sa kanya. “Tol… aaminin ko sa iyo ang isang bagay ha? Huwag mo akong pagtawanan… at huwag mo akong kutyain o pangilagan.”

“A-ano…?” ang may halong pagkalito niyang tanong.

“In love yata ako sa GI mo…”

“Putang ina! Sabi ko na nga ba e!” sabay tawa. “Matagal ko nang na-amoy, hehehe!”

“I-ibig sabihn ok lang sa iyo?”

“Syempre naman. Kaibigan kita. At hindi naman nagbabago ang iyong pagiging ikaw, di ba? Wala namang nagbabago?”

“Oo naman. Preo… paano mo nalaman?”

“Simula pa lang noong tinitigan mo si Rodney ng malagkit… nagduda na ako. At noong palagi ka ng nagtatnong sa kanya, doon na ako naniwalang may something.”

“Oo nga eh…” ang sabi kong medy’ may bahid na pagkahiya.

“Kung ako sa iyo, mag-enroll ako sa gym para lagi ko siyang makakausap at makikita. Magiging magkaibigan pa kami.” ang parinig ni Steve.

“Tama Tol. Iyan ang gagawin ko. Shit! Mapasubo tuloy ako sa paggi-gym na iyan.” Sambit ko.

At iyon nga ang ginawa ko. Nag-enroll ako at naging magkaibigan kami ni Rodney. Ngunit lalo lang tumindi ang pagka in-love ko sa kanya. Sobrang sweet kasi ng tao, gentleman, at napakabait. Palabiro pa. Kaya marami kaming nagpapantasya sa kanya.

Dahil alam ni Steve na may crush ako kay Rodney, niyaya niya itong mag dinner kaming tatlo sa labas. Sa loob ng restaurant noong uupo na sana ako sa may table namin, hinatak ba naman niya ang upuan ko sabay muestra sa akin na umupo sa upuang inusog niyang.

“Ehem!” parinig ni Steve sabay bitiw ng nakakalokong ngiti.

Pakiramdam ko ay isa akong babaeng sobrang haba ng hair.

Napangiti na rin si Rodney at naupo pa paharap sa akin. Ewan kung sinadya niya iyon o ano.

Ngunit ako, grabe. Touched, kinilig, parang hindi ko alam ang gagfawin dahil sa kaharap ko siya. Para akong malulusaw. Pakiramdam ko ay nagmamasid siya sa aking mga galaw. Siguro ganyan talaga kapag may pagnanasa ka sa isang tao. Kahit walang meaning sa kanya ang kanyang ginawa, ngunit para sa iyo, ikaw ang sentro nito.

Ngunit hindi rin ako nakatiis. Noong iniwan kami sandali si Steve upang mag CR, tinitigan ko na talaga siya.

“Bakit? May dumi ba ang mukha ko?” tanong niya noong napansin niya ang titig ko.

“Eh… wala naman.” Ang sagot ko, nanatili pa ring nakatitig sa kanya.

“Bakit mo ako tinitigan ng ganyan?”

“Ang cute cute mo kasi!” sigaw ng isip ko. Pero lumabas s aking bibig ay, “W-wala ah… hindi ikaw ang tinitingnan ko. Sa likod mo kaya ako nakatingin, hayun o… magandang babae!” sabi ko na lang.

Lumingon siya sa kanyang likuran at noong tiningnan uli ako ay natawa. “Ah…” tumango siya. “Type mo pala ang babaeng matrona ang dating” sabay tawa.

Tumawa na rin ako. Tawanan.

Maya-maya, ako naman ang tinitigan niya.

“Bakit??? May matrona ba sa likod ko?” ang biro ko.

“Hindi. Sandali lang…” at tumayo siya, hinugot ang kanyang panyo sa bulsa at lumapit sa akin, “May dumi kasi ang pisngi mo, eh. Huwag gumalaw at pupunasan ko.” at pinunasan nga niya ang aking pisngi.

Para akong na-shocked, hindi makagalaw habang pinahid niya ang aking mukha. Alam ko, walang dumi iyon, nag CR kaya ako sa pagkapasok na pagkapasok pa lang namin sa restaurant.

Hindi ko talaga alam kung sa inastang iyon ni Rodney ay may gusto rin siya sa akin o nakisakay lang siya. Baka rin kasi natunugan na niyang may gusto ako sa kanya.

Noong mag-uwian na, hinatid pa talaga ako ni Rodney sa bahay namin. Syempre, dahil alam ni Steve na type ko iyong tao, hinayaan kaming mapag-isa.

Kinabukasan, nag thank you kaagad ako kay Steve. “Salamat sa pag-initiate mo ng dinner ha? Happy ako. Grabe!”

“Ok lang iyon… Dapat ay may pabuya ako ha?” sabay tawa.

“Oo ba! Kapag maging kami...” biro ko.

“Bakit may nangyari ba kagabi?” pahiwatig sa paghatid sa akin ni Rodney.

“Tado! Wala. At di ko alam paano simulan o paano ligawan.“ Sagot ko. “Woi… alam ba niya na type ko sya?” dugtong ko.

“Oo… sinabi ko.”

“Ay tange! Gago ka pala eh!” ang bigla ko ring sagot sa kanya, di malaman kung mainis o matuwa. “Nakakahiya.”

“Bakit ka mahihiya? Di ba doon naman talaga papunta ang lahat? E, kung hindi ko sinabi sa kanya, paano malaman na ok lang pala sa kanya na sumama sa dinner natin kahit alam niyang crush mo siya, di ba? Ibig sabihin, wala sa kanya iyon. Ok lang sa kanya. Naintindihan ka noong tao.”

“Sabagay…” ang nasabi ko na lang. “Kaya pala may pa ehem-ehem ka. Alam pala niya. Tado ka talaga.”

“E… kinilig ka naman!”

“Med’yo…” sabay ngiti.

Doon ako napaisip na tama nga siguro si Steve; na naintindihan ni Rodney ang nararamdaman ko at OK lang sa kanya. At… may posibilidad nga sigurong magiging kami.

Ewan… baka over-confident lang ako.

Isang araw, naisipan kong imbitahan siya sa bahay. Ikinatuwiran ko na lang na birthday ng aking kapatid na nasa ibang bansa.

Nagkataon na ako lang din ang naiwang tao sa bahay dahil ang mga magulang ko ay may pinuntahan sa Maynila at hindi rin makakauwi ang nag-iisa kong kapatid na babae dahil may summer camp daw. Kaya, solo ko ang bahay.

Nag-inuman kami, kuwentuhan. Kaming dalawa lang. Pati si Steve ay naki-kuntsaba rin, ang sabi may lakad daw siya sa araw na iyon.

Syempre, tuwang-tuwa ako. Imaginge, alam niyang may gusto ako sa kanya ngunit pumayag siyang mag-inuman kami sa bahay ko na kaming dalawa lang na kung tutuusin, pwede naman niyang igiit na isama namin si Steve. Kaya nabuo na talaga sa isip ko na may gusto din sa akin iyong tao at handa siyang may mangyari sa amin sa gabing iyon.

“Alam mo Erick, ngayon lang ako iinum. Hindi ako umiinum eh. Bawal sa akin. Pero dahil sa iyo, iinum ako.”

“Ha? Bakit? May allergy ka ba sa hard drink?”

“Hindi. Inaalagaan ko lang ang aking katawan. Habang bata pa kasi tayo, dapat maalaga tayo dito. Kasi, kapag hindi natin ito alagaan, isang araw, sisingilin na lang tayo nito. Gaya ng mga fatty foods, junk foods, nicotine, mga alcohol, caffeine, lahat ng iyan ay unti-unting sisirain ang ating sistema sa katawan…”

Namangha naman ako. Hindi ko lubos akalain na hindi pala pang superficial lang ang pagpapaganda niya sa kanyang katawan. Kasi, marami d’yang naggi-gym na superficial lang ang pakay; upang gumandang tingnan ang katawan at walang pakialam sa healthy lifestyle. “Woi… isang beses lang naman ito e. Atsaka, kailangan din naman ang alcohol sa ating katawan paminsan-minsan, di ba?”

“Lahat naman ng sobra ay hindi maganda… Ngunit kung maiwasan, bakit hindi gawin.” ang sabi niya.

“Sabagay… at salamat dahil pinaunlakan mo ako.”

Ngumiti lang siya. “Kapag nalasing ako at sumuka… pasensya ka na ha? Kasalanan mo iyan. At ihatid mo ako sa bahay.”

“Wlang problema boss. Pero bakit pa kita ihatid sa bahay mo? Pwede ka namang dito matulog eh… Mas safe ka pa dito.” ang sabi ko.

Hindi siya umimik. “Hmmmmm…” nag-isip siya. “Pwede rin. Ngunit kapag kaya ko, uuwi pa rin ako” ang sagot lang niya

At nag-inuman kami. Minsan din ay tsinatsansingan ko kagaya ng paghawak-hawak sa kamay niya, pag-aakbay sa akin na halos hahalikan ko na lang ang pisngi niya… Syempre, inutakan ko siya sa tagay. Ayaw ko kayang malasing ng todo.

Hanggang sa nalasing na talaga siya. Subsob ang mukha sa mesa at pulang-pula ang katawan.

Mistula akong isang sinaniban ng demonyo kung makapag-isip ng masama habang tinitingnan siya. Naglupasay sa tuwa ang aking budhi. Pakiramdam ko ay nag-iinit agad ang aking katawan at hindi alam kung ano unang gagawin ko sa kanya.

At hindi ko alam dahil iyon ang magiging una ko pa lang na karanasan sa lalaki.

Inalalayan ko muna siya patungong kuwarto at pagkatapos, pinahigang nakatihaya. Pinagmasdan ko ang maamo niyang mukha. Walang kamalay-malay sa nakaambang karumal-dumal na mangyayari.

Hinubaran ko siya. Hinila ang t-shirt pataas hanggang sa matanggal ito. Hind naman ako magkamayaw sa paghanga sa napakaganda at matipuno niyang chest at biceps. “Shiiitttttt! Ang sarappp papakin!” sigaw ng utak ko.

Ang sunod kong tinanggal ay ang kanyang pantalon. Noong binuksan ko ang kanyang zipper, tumambad sa aking mga mata ang malaking bukol sa ilalim ng kanyang puting brief. Lalo pang lumakas ang pagkabog ng aking dibdib. Pinawisan ako ng malamig at tila natuyuan ng laway ang aking lalamunan.

At noong nahila ko na pababa ang kanyang pantalon, tuluyan na ring tumambad sa akin ang kanyang matipunong mga hita. “Ang ganda talaga ng katawan! Hita pa lang ulam na!” sigaw ko sa sarili.

Pingmasdan kong maigi ang kabuuan ng kanyang katawan. Ang mukhang maamo, ang matipunong dibdib at malalaking biceps, ang 6-pack abs na tila mga pan de sal sa kanyang tiyan, ang malaking bukol sa kanyang harapan sa ilalim ny kanyang brief, at ang mga maskuladong hita… Para siyang isang diyos ng kaguwapuhan. Kumbaga, isang perpektong nilalang. Hayop sa katawan, hayop sa kaguwapuhan.

Hinayaan ko muna ang bief niyang natira sa kanyang katawan. Sinamsam ko ang sarap ng angking ganda ng hubog ng kanyang katawan.

Maya-maya, pinunasan ko na ng towel na binasa sa maligamgan na tubig ang kanyang mukha, ang leeg, ang dibdib, ang mga braso, ang tyan, hanggang sa hita. Pagkatapos, ay inilaglag ko na sa sahig ang towel. Binalikan ng aking kamay ang kanyang umbok. Hinipo-hipo ko iyon, sinalat, inenjoy ang sarap ng paglapat ng aking balat sa kanyang brief kung saan nandoon ang umbok ng kanyang pagkalalaki.

Noong hindi ko na natiis ang sarili, tinabihan ko na siya sa paghiga sa kama. Inilapat ko ang aking bibig sa kanyang mga labi habang ang aking isang kamay ay patuloy sa paghihimas sa kanyang alaga.

Maya-maya, naramdaman ko nang tumigas ito.

At dito na tuluyang bumalikwas ako sa pagkahiga. Hinubad ko ang kahuli-hulihan niyang saplot sa katawan, isinubo sa aking bibig ang kanyang naghuhumindig na pagkalalaki.

Wala pa rin siyang malay sa aking ginawa. Bagamat paminsan-minsan kong naririnig ang kanyang ungol. Ewan kung dala lang iyon sa kanyang pagkalasing o naramdaman niya ang sarap ng paglalabas-masok ng kanyang alaga sa aking bibig.

(Sarap lagyan ng torrid…)

At sa pagkakataong iyon, nangyari ang unang karanasan ko sa lalaki at naisakatuparan ko ang maitim kong balak sa kanya. At sa gabing iyon, indi isang beses, hindi dalawang beses, hindi tatlong beses kundi apat na beses akong nagpapasasa sa kanyang katawan… At sa apat na beses na iyon, hindi pa rin siya nagising…

I mean, ewan ko lang din. Hindi lang ako sigurado…

Kinabukasan, nagising akong wala si Rodney sa tabi ko. Wala ang kanyang mga damit. Wala ang kanyagn sapatos…

Hinanap ko siya sa kusina. Wala. Hinanap ko sa CR. Wala din. Hinanap ko sa labas ng bahay. Wala pa rin. Umalis siyang hindi nagpaalam.

(Itutuloy)

==========================================

Note:

Short story lang po ito, matatapos agad sa part 2.

Inihandog ko po ito sa mga bumoto sa entry ko sa PEBA, sa mga readers, fans, and followers na nanindigan para sa MSOB. Happy po ako at inspired dahil sa inyo. Kung wala ang supota ninyo, siguro nawalan na rin ako ng ganang magsulat. Para po ito sa inyong lahat na nanindigan para sa akin…

Manalo o talo, happy ako na nakiisa kayo sa akin.

Maraming slamat po.

-Mikejuha-

==========================================

No comments: